Αεί σε οικτίρω

του Παντελή Μιντεκίδη

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ

Αγαπητέ διαχειριστή του μπλογκ,

Ανάρτησε παρακαλώ πολλά μαντίλια στο μπλογκ σου, διότι από την πολύ συγκίνηση και εθνική υπερηφάνεια θα μας πάρουν τα κλάματα στο τέλος με αυτούς τους Μεγάλους Εθνικούς Ευεργέτες μας.

Μερικοί κακοήθεις αναγνώστες ισχυρίζονται το αντίθετο, λένε ότι θα κλάψουμε από το γέλια, κάτι το οποίον ο γράφων μετά βδελυγμίας αποτάσσει.

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ

Χτυπάει ο Μεγάλος Ταξιάρχης, Αρχάγγελος Μιχαὴλ, κουφός και από τα δύο του αυτιά, την πόρτα του υποψήφιου εθνικού ευεργέτη την τελευταία του εκείνη νύχτα, την ώρα που τρεμόπαιζε το φως στο καντήλι, λίγο πριν από το στερνό ταξίδι για την λησμονιά και λέει με στεντόρεια φωνή:

«Ετοιμαστείτε! Ζάππα, Ζωσιμάδες, Τοσίτσα, Ριζάρη, Βαρβάκη, Αρσάκη, Μαρασλή, Σίνα, Συγγρέ, Μπενάκη, Ωνάση, Αγγελόπουλε, …

Ήρθα για να πάμε άτα, ακούσατε; Το πάρτι τελείωσε!»

Και απομακρύνοντας κάποιους στην άκρη, προφανώς τις ελάχιστες εξαιρέσεις στον κανόνα, συνεχίζει ο αρχάγγελος αποτεινόμενος στους υπόλοιπους από δαύτους:

«Μάζεψες, έκλεψες, λήστεψες, φόρους ποτέ δεν πλήρωσες στην φτωχή σου πατρίδα, εξαγόρασες πολιτικούς, δωροδόκησες τους πάντες, εκβίασες, σκότωσες … καμιά αμαρτία ανθρωπίνως δυνατή δεν έμεινε που να έχεις αφήσει αδιάπρακτη! Θεός επί γης ήθελες να είσαι! Αγιογδύτη!

Τόσες ψυχές έχω πάρει στην ζωή μου βρέ, αλλά τόσα πλούτη σε καμιάς ψυχής το σπίτι δεν βρήκα συγκεντρωμένα!

Γι αυτό ολομεμιάς, στην κόλαση θα πάς!»

Συνηθισμένος στο μπαξίσι, απαντάει ο υποψήφιος εθνικός ευεργέτης:

«Να πάρε τα όλα εσύ Μεγάλε Ταξιάρχη, σου τα χαρίζω όλα, αλλά άφησέ με να ζήσω ένα ακόμη χρόνο, έχω κάτι χρέη να μαζέψω από κάποιους κακοπληρωτές!»

Κουφός άμφω ο Ταξιάρχης, απάντηση δεν δίνει.

Σε λίγο ακούγεται η φωνή του Αρχάγγελου:

«Αναρωτιέμαι, ωστόσο, που θα τα αφήσεις όλα αυτά τα μυθικά πλούτη που συσσώρευες μια ζωή; Ποιός άραγε θα τα χαίρεται μετά από εσένα;»

Σε βαθειά περισυλλογή, την τελευταία του, περιέπεσε ο υποψήφιος μεγάλος εθνικός ευεργέτης. Σκέφτεται για λίγο, και επειδή μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι, άρχισε να μονολογεί:

«Βρε, μπας και είναι αλήθεια ότι υπάρχει Θεός;

Ας πω μια προσευχή, τί έχω να χάσω;

Ψυχή μου, Ψυχή μου,

ανάστα τί καθεύδεις;

Το τέλος εγγίζει και μέλλεις θορυβείσθαι·

ανάνηψον ουν,

ίνα φείσηταί σου Χριστός ο Θεός,

ο πανταχού παρών

και τα πάντα πληρών.»

Συνέρχεται ωστόσο γρήγορα και αρχίζει τους προσφιλείς του χρηματικούς λογισμούς:

«Αν τα κληροδοτήσω κάπου, σίγουρα θα με βάλει στον παράδεισο;

Αυτό θα κάνω!

Ο Αρχάγγελος είναι κουφός δεν ακούει την παράκλησή μου.

Στον ουρανό είναι λογικώς αδύνατον να μεταφέρω τόση περιουσία.

Τα σάβανα τσέπες δεν έχουν και ύστερα στο μνήμα πάλι δεν χωράνε!

Πάντως, στην σύζυγο δεν αφήνω δεκάρα, θα τα φάει με τον εραστή εις υγείαν του κορόιδου.

Ούτε στην ερωμένη, φυσικά, την τσούλα!

Στα παιδιά μου είναι βέβαιον ότι δεν θα τα αφήσω, θα τα παίξουν στα Mont Parnes και θα τα σκορπίσουν στις κρουαζιέρες, τα ζαβά!

Στην εκκλησία; Α πα πα πα πα, αυτοί τρώνε και ότι μαζεύει το παγκάρι, δεν θα φάνε τον βιός μου;

Στους φτωχούς δεν αξίζει, θα πάνε χαμένα, τα φαγητά θα τα χέσουν και τα παπούτσια τι να τα κάνουν, αυτοί έμαθαν να ζουν ξυπόλητοι!

Λέω να τα αφήσω στο κράτος. Μα τα λαμόγια οι πολιτικοί θα τα μοιραστούν αναμεταξύ τους και θα τα ξαφρίσουν όλα! Τους ξέρω καλά, εγώ δεν τους εκπαίδευσα;»

«Βιάσου! Η κόλαση σε περιμένει!! Επειδή νόμο δεν σεβάστηκες στην γη, θαρρείς πως έτσι είναι και στον ουρανό; Γελασμένος που είσαι!», ακούστηκε πιο επιτακτικά και με μία δόση σαρκασμού η φωνή του Μιχαήλ.

Είδε απόειδε ο μελλοθάνατος ότι συμφέρουσα διέξοδο δεν είχε καμιά για το τι να κάνει την περιουσία του και πήρε την ολιγότερο επιζήμια για τον ίδιο … απόφαση, το Μέγα Εθνικό Ευεργετιλίκι, αυτή είναι μια κάποια λύση, σκέφτηκε.

«Αποφάσισα! Γραμματικέ που είσαι; Γράφε:

Θα τα κάνω κτίρια γερά και όμορφα και θα τα αφήσω καρφωμένα στην Γη. Κι αν μπορεί ας τα κουνήσει κανείς.

Α ναι, τώρα που άρχισα να πιστεύω ότι υπάρχει Θεός, τίθεται και το θέμα που λέγεται υστεροφημία. Έτσι παίζουν δύο πολύ σοβαρές υποθέσεις: της μετά θάνατον ζωής, καθώς και της δευτέρας παρουσίας. Άσε που κάτι καινοφανείς θεωρίες μιλάνε για σίγουρη μετεμψύχωση …

Ίσως κάτι θα έχω να κερδίσω και από αυτές τις υποθέσεις.

Το βασικό όμως είναι ότι τέτοια κτίρια δεν πρόκειται να τα κουνήσει κανείς και ποτέ. Και στην δεύτερη και στην τρίτη παρουσία, αυτά εκεί θα είναι!»

ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ

Πριν από αρκετά χρόνια, επί Αγίας και Ευλογημένης Δραχμής, κάποιος φίλος στην Θεσσαλονίκη ιδιοκτήτης μικρού φροντιστηρίου, απλό παιδί και συμμαζεμένο θυμάμαι, άνοιξε μια Πέμπτη την εφημερίδα το ΠΟΝΤΙΚΙ και είδε τι έσοδα δήλωναν στην εφορία διάφοροι μεγαλοσχήμονες.

Αυτομάτως ήρθε στο μυαλό του και πόσα δήλωσε ο ίδιος εκείνο το έτος.

Ο φίλος καθηγητάκος δήλωσε 10 εκατομμύρια δραχμές.

(Μπορεί να έμενε στο νοίκι, να μην είχε ούτε ένα αυτοκινητάκι, ο φουκαράς, αλλά συνεπής στις υποχρεώσεις του με το κράτος ήταν.)

Ο Μητσοτάκης δήλωσε 15 εκατομμύρια δραχμές.

Ο Βαρδινογιάννης (Motor Oil) δήλωσε 150 εκατομμύρια δραχμές.

Αίφνης νιώθει ο καθηγητάκος να ψηλώνει δέκα εκατοστά!

Είναι απίστευτο, ποιός είμαι τέλος πάντων αναρωτήθηκε;

Ο Μητσοτάκης για την εφορία ήταν μιάμιση φορά όσο ο φίλος καθηγητάκος.

Ο Βαρδινογιάννης για την εφορία ήταν δεκαπέντε φόρες όσο ο φίλος καθηγητάκος.

Πριν όμως προλάβει να χαρεί το νέο του ύψος, ένα αίσθημα αυτοαπαξίωσης σκέπασε την ψυχή του και ίσα-ίσα μπόρεσε να ψελλίσει:

«πόσο μεγάλος μαλάκας είμαι; …»

Όταν τον ξαναείδα μετά από αρκετό καιρό, μου φάνηκε ανανεωμένος και πονηρεμένος και κομψότατος και μου μιλούσε για το νέο του σπίτι, το μεγάλο του αυτοκίνητο και το παραθαλάσσιο που απέκτησε, παρά το ότι τα έσοδά του παρέμειναν τα ίδια, 10 εκατομμύρια δραχμές ...

Σε λίγο ο Μητσοτάκης καμιά αχαιοκαπηλίστικη συλλογή δεν θα αφήσει στο δημόσιο; Σίγουρα θα αφήσει. Πως αλλιώς άλλωστε θα γίνει Μέγας Εθνικός Ευεργέτης για να έχουν να λένε τα μητσοτακάκια για την καταγωγή τους. Μόνον προδοσίες θα καταγράφει το βιογραφικό τους;

Για τον Βαρδινογιάννη δεν τίθεται θέμα: ελπίζω, ελπίζεις, ελπίζει, ελπίζουμε ελπίζετε, ελπίζουν. Και είναι φανερό ότι η Ελπίδα πεθαίνει τελευταία ...

Ο φίλος καθηγητάκος μετά από το σοκ που έλαβε περί φορολογικής εντιμότητας των Ελλήνων μεγαλοσχημόνων από την παραπάνω σύγκριση που έκανε του εαυτού του με αυτούς, μάλλον πρέπει λίγο να πήραν τα μυαλά του αέρα και με αυτοπεποίθηση μεγαλοσχήμονος από τζάκι, επιτυχημένου επιχειρηματία, χτυπάει την πόρτα του έφορου της περιοχής του, Δ’ ΔΟΥ Θεσσαλονίκης, θαρρώ:

«Κύριε έφορε, επιθυμώ να γίνω Μέγας Εθνικός Ευεργέτης.»

«Μετά χαράς, αγαπητέ κύριε. Θα πάρετε ένα ουίσκι;», του απαντάει ο έφορος.

Ο κύριος καθηγητής, πλέον, τον ευχαριστεί και αρχίζει να αναπτύσσει την πρότασή του στο έφορο:

«Για τα επόμενα σαράντα χρόνια δεν θα πληρώνω εφορία. Θα επενδύω τα δύο εκατομμύρια φόρου που μου αναλογούν σε ασφαλείς επενδύσεις και στο τέλος, όταν θα έχει συγκεντρωθεί ένα ποσόν γύρω στα 400 εκατομμύρια θα τα κάνω δωρεά στο Ελληνικό Δημόσιο. Έτσι και εγώ θα γίνω Μέγας Εθνικός Ευεργέτης και το δημόσιο δεν θα πιστεύει στο μάτια του ότι έλαβε ποτέ τέτοια τεράστια δωρεά.»

Είναι φυσικά περιττό να σας πω τι έδειξε με το χέρι του ο έφορος, κάνοντας ταυτοχρόνως και μία ανεπαίσθητη έμπροσθεν προβολή του ισχύος του.

ΠΡΟΣΘΗΚΗ

Οι εθνικοί ευεργέτες σε αυτήν την χώρα είναι όντως πολυάριθμοι, αν και βαίνουν σε φθίνουσα σειρά τα τελευταία έτη. Μία ομάδα ωστόσο ευπατρίδων ελλήνων φαίνεται στον ορίζοντα να ανατέλλει με σκοπό να βάλλει τέλος σε αυτήν την κατηφόρα και να ανοίξουν σοβαρές προοπτικές πλέον για Εθνικό Ευεργετιλίκι.

Είναι η περίφημη, διαβόητη για κάποιους απαίσιους ζηλόφθονες, ομάδα ΓΑΠ.

Η πρόταση για δημοψήφισμα του ΓΑΠ προκάλεσε κατακλυσμιαίες πτώσεις και ανόδους των τίτλων. Μέσα σε λίγες ώρες δύο τρισεκατομμύρια δολάρια άλλαξαν χέρια. Όποιος γνώριζε ότι οι Μέρκελ και Σαρκοζί θα κατάπιναν την φόλα που τους πέταξε ο ΓΑΠ με τις οδηγίες του ουγγροεβραίου συμβούλου, σίγουρα κέρδισε πολλά δισεκατομμύρια δολάρια. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απειλούσε θεούς και δαίμονες, αν πράγματι συνέβη κάτι τέτοιο. Ποιός όμως μπορούσε να το γνώριζε;

Αυτή η αμφιβολία θα βασανίζει τους ιστορικούς του μέλλοντος …

Τελευταία ακούγεται ότι η ομάδα ΓΑΠ προχωράει σε συγκεκριμένα βήματα προκειμένου να κάνει ένα τεράστιο Εθνικό Ευεργετιλίκι αποπληρωμής μέρους του δημόσιου χρέους του ελληνικού κράτους (αθροίζοντας τις δύο περιόδους κερδών από τα CDS: τα αδελφικά, δηλαδή τα προ δημοψηφίσματος και τα πολύ πολλά, τα δημοψηφιστικά) και έτσι η οικογένεια Παπανδρέου από μελλοθάνατοι που ήταν να ξαναποκτήσουν την άλλοτε ποτέ αίγλη που κατείχαν στην συνείδηση και τις καρδιές των Ελλήνων. Κάποιοι αμετροεπείς πασοκτσίδες λένε ότι με τόσα δις δολάρια που κέρδισαν, σκοπεύουν και να αναστήσουν τον Αντρέα, αλλά το τελευταίο δεν είναι πλήρως εξακριβωμένο.

Ακούγεται ότι το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι υποψήφιοι Εθνικοί Ευεργέτιδες είναι πώς θα δικαιολογήσουν την προέλευση των χρημάτων, είναι πολύ πολλά τα λεφτά Γιώργο ... Κάτι γραφεία στην Γενεύη ωστόσο, διατείνονται ότι αυτό είναι ήσσονος σημασία ζήτημα, ειδικώς για χώρες όπως η Ελλάς …

ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ

Project για μαθητές της Α’ λυκείου.

Να ψάξετε στα αρχεία του κράτους και να βρείτε τις φορολογικές δηλώσεις όλων των Μεγάλων Εθνικών Ευεργετών που προαναφέρθηκαν και να καταγράψετε τον φόρο που πλήρωσαν.

Παρομοίως, να ψάξετε και τις φορολογικές δηλώσεις ισάριθμων ψιλικατζίδικων της ίδιας περιόδου.

Κατόπιν να βρείτε την μέση τιμή των φορολογικών δηλώσεων των Μεγάλων Εθνικών Ευεργετών και το ίδιο να πράξετε και για τους ψιλικατζήδες.

Τέλος να συγκρίνεται τις δύο μέσες τιμές που θα βρείτε και να εξάγεται τα συμπεράσματά σας.

Ειδικώς, να απαντήσετε στο ερώτημα: «Πόσο Μέγας Εθνικός Φοροφυγάς μπορεί να είναι ένας Μέγας Εθνικός Ευεργέτης;»

ΜΕΡΟΣ ΠΕΜΠΤΟ

«Ποιός  μπορεί  να  λησμονήσει  το  θεάρεστο  έργο και την  κληρονομιά του Ζάππα, των Ζωσιμάδων, του Τοσίτσα, του Ριζάρη, του Βαρβάκη,  του  Αρσάκη,  του  Μαρασλή, του Σίνα, του Συγγρού, του Μπενάκη, του Ωνάση, του Αγγελόπουλου, όλων αυτών των οικονομικών  κολοσσών,  που  κατόρθωσαν  να  συνδυάσουν  την επιτυχία, με την προσφορά στον ελληνικό λαό.»

Σύμφωνα με το Π.Δ. 1/2007 (άρθρα 2 και 3) καθιερώθηκε η 30η Σεπτεμβρίου ως ημέρα μνήμης των εθνικών μας ευεργετών.

1. Γενικός σημαιοστολισμός από της ογδόης πρωινής ώρας ( 8:00 π.μ. ) μέχρι και τη δύση του ηλίου της 30ης Σεπτεμβρίου 2012 όλων των Δημοσίων, Δημοτικών, Ν. Π. Δ. και Ι. Δ. Καταστημάτων, των ιδιωτικών καταστημάτων και κατοικιών.
2. Φωταγώγηση όλων των Δημοσίων, Δημοτικών, Ν. Π. Δ., και Ι. Δ. καταστημάτων και τραπεζών και των κοινοχρήστων Δημοτικών χώρων (οδών, πλατειών κ.λπ.) κατά τις βραδινές ώρες της 30ης Σεπτεμβρίου 2012.
3. Ωρα 10:30 π.μ.: Επίσημη δοξολογία στον Μητροπολιτικό Ναό όπου θα παρευρίσκονται οι σημαιοφόροι των Σχολείων της πόλης με τις Σημαίες τους .
4. Ωρα 11:00 π.μ.: Επιμνημόσυνη δέηση όπου θα παρευρίσκονται οι σημαιοφόροι με τις Σημαίες τους .
5. Κατάθεση στεφάνων.
6. Σιγή ενός λεπτού στη μνήμη των Εθνικών μας Ευεργετών.
7. Εθνικός Ύμνος.

Κρυφάκουσα δύο γέρους στον καφενέ να συζητούν, μόλις είχαν διαβάσει την παραπάνω ανακοίνωση.

«Αυτό το ρωμαίικο κράτος, τι απίστευτος νεροχύτης που είναι!»

«Ναι! Ναι! Τα τελευταία χρόνια έπεσαν οι δουλειές στον τομέα του εθνικού ευεργετιλικίου και βγήκε στην πιάτσα σε αναζήτηση νέων πολύ μεγαλύτερων κορόιδων!»

«Έτσι είναι αγαπητέ μου. Αφού έφαγε τις δωρεές από τους πεθαμένους, έχει αναβαθμίσει τις φιλοδοξίες του και θέλει να βάλει στο χέρι και δωρεές από τους ζωντανούς!!»

ΜΕΡΟΣ ΕΚΤΟ (οι αμετροεπείς θα το αποκαλέσουν και εξάψαλμος)

Κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας,

Λαμβάνοντας υπόψη τα ακόλουθα:

1. Υπάρχει στην ελληνική κοινωνία το φλέγον ζήτημα της Αποκατάστασης των Δοσίλογων που Αδίκως Κατηγορήθηκαν ως τοιούτοι, όντες οι άνθρωποι σπουδαίοι πατριώτες.
   Μέσα στο κλίμα των όσων βιώνει η χώρα μας, ένα μεγάλος μέρος ανάξιου και αυθαδέστατου λαού διατείνεται ότι όλος ο πολιτειακός κόσμος είναι δοσίλογοι, κάτι που είναι τουλάχιστον άδικο, και θα επιμηκύνει την μελλοντική … λίστα των αδίκως κατηγορηθέντων και ίσως εκτελεσθέντων για δοσιλογισμό.
   Μάλιστα, κάποιοι άθλιοι μακάβριοι διατείνονται πως θα ξεθάψουν και τους αποβιώσαντες από φυσικά αίτια γέροντες δοσίλογους και νεκρούς όντες θα τους εκτελέσουν, Κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας.
2. Επίσης, είναι γνωστόν τοις πάσι ότι η γεροντική άνοια πλήττει όλο και περισσότερο τους έλληνες χωρίς να κάνει διάκριση της οικονομικής, μορφωτικής ή εξέχουσας πολιτειακής θέσεις που κατέχουν, Κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας.
3. Τέλος, τινές των τούρκων φιλολόγων φάσκουσιν ότι το ελληνικό: «αεί σε οικτίρω», το έκλεψαν οι Αρχαίοι Έλληνες από τους τούρκους μέσω των Βυζαντινών και είναι παραφθορά, της παραφθοράς, ώ παραφθορά της original τούρκικης φράσης: «άι σιχτίρ», Κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Θα πρότεινε η ταπεινώτης μου, να επεκταθεί το Προεδρικό σας Διάταγμα ώστε την ημέρα μνήμης των Εθνικών Ευεργετών να συνεορτάζεται και η Αποκατάσταση των Δοσιλόγων που Αδίκως Κατηγορήθηκαν ως τοιούτοι, η Γεροντική Άνοια όπως και η μεγάλη εθνική Γλωσσική Κληρονομιά, έτσι ώστε και τα τρία αυτά ζητήματα να τύχουν των προαναφερθέντων τιμών από την Ελληνική Πολιτεία.

Με τον προσήκοντα σεβασμό, για τους εθνικοαπελευθερωτικούς σας αγώνες, για το τιτάνιο έργο της συμπαράστασης που δείχνεται στον Ελληνικό λαό ώστε να υπομένει αδιαμαρτυρητί πάντα όσα πάνδεινα, καθώς και για την αυθεντία που προσοικιώνεσθε κατέχοντας επαξιέστατα τον ύψιστο πολιτειακό θώκο.

Διατελώ Ειλικρινώς Δικός Σας,

Παντελής Μιντεκίδης,

Συντονιστής του Ε.ΠΑ.Μ. Φλώρινας