Είναι δημόσιο ποτάμι ο Αλιάκμονας ή ιδιωτικό ;

Αυξάνει κατά 30 % τις ποσότητες του νερού που αντλεί από τον Αλιάκμονα η ΔΕΗ για τις ανάγκες της, σύμφωνα με τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) η οποία υποβάλλεται για γνωμοδότηση στο Περιφερειακό Συμβούλιο και αφορά την κατασκευή των αγωγών μεταφοράς του νερού.

   

 «Με το νέο αγωγό οι ανάγκες σε βιομηχανικό νερό των ΑΗΣ Αμυνταίου και Πτολεμαΐδας θα καλύπτονται εξ ολοκλήρου από τη λίμνη Πολυφύτου. Οι δεσμευόμενες ποσότητες νερού από τον ταμιευτήρα Πολυφύτου θα αυξηθούν κατά 17.000.000 κυβ. μέτρα /έτος σε σχέση με την υφιστάμενη σήμερα κατάσταση». Αυτά αναφέρει η ΜΠΕ, στην οποία σημειώνεται επίσης ότι ο ΑΗΣ Αμυνταίου έχει πρόβλημα νερού. (Είναι γνωστά τα σοβαρά προβλήματα που δημιούργησαν στον υπόγειο υδροφορέα της  λεκάνης Αμυνταίου οι εξορύξεις, οι αντλήσεις της ΔΕΗ από την πολύπαθη λίμνη Βεγορίτιδα, σε συνδυασμό με τις ανεξέλεγκτες αρδευτικές γεωτρήσεις).  Σήμερα ο ΑΗΣ Αμυνταίου καλύπτει το 70 – 75% των αναγκών του από τη λίμνη Πολυφύτου, και το υπόλοιπο 25 – 30% από γειτονικές γεωτρήσεις.

Το νερό λοιπόν δεν επαρκεί. Είναι είδος πολυτελείας για την εν λόγω περιοχή (και όχι μόνο). Και η ΔΕΗ – βασικός υπαίτιος για την κατάσταση αυτή -  αναζητεί τη λύση στον υδάτινο σχηματισμό που αντέχει ακόμη, στον Αλιάκμονα, από τον οποίο θα καλύψει αυτή τη φορά 100 % τις ανάγκες του ΑΗΣ Αμυνταίου.

Πριν είκοσι χρόνια όποιος έλεγε ότι ο ΑΗΣ Αμυνταίου έπρεπε να πάρει νερό από την Αλιάκμονα κι όχι από τους κοντινούς υδροφορείς, επιφανειακούς ή υπόγειους, θεωρούνταν .. τρελός από όλους τους τεχνικούς (και της ΔΕΗ). Η αντίδραση αυτή ήταν απόλυτα δικαιολογημένη, δεδομένου  ότι  ο Αλιάκμονας είναι περίπου 60 χλμ μακριά και με πολύ χαμηλότερο υψόμετρο (αρνητική διαφορά 400 μέτρα), πράγμα που καθιστούσε απαγορευτική τη μεταφορά νερού από πλευράς κόστους. (Τεράστιοι αγωγοί πολλών χιλιομέτρων, μεγάλα λειτουργικά κόστη αντλιοστασίων που έπρεπε να κουβαλούν το νερό «στην .. ανηφόρα»).

Κι όμως το 1997 το παράδοξο αυτό έγινε πραγματικότητα ! Ο ΑΗΣ Αμυνταίου άρχισε να υδροδοτείται κατά ένα μέρος από τον Αλιάκμονα (περίπου 10.000.000 κυβ. μέτρα /έτος)

Αφού λοιπόν η ΔΕΗ αφαίμαξε (μαζί με τους αγρότες) τη λίμνη Βεγορίτιδα κατεβάζοντας τη στάθμη της πάνω από 30 μέτρα, αφού  ξετίναξε κι ένα σημαντικό μέρος της υπόγειας υδροφορίας στη λεκάνη Αμυνταίου, στράφηκε στο επόμενο θύμα, τον Αλιάκμονα, από τον οποίο ήδη έπαιρνε νερό για τους κοντινότερους Σταθμούς της (κι αυτό με υψηλό κόστος).

Σε λίγα χρόνια η ποσότητα αυτή διπλασιάστηκε. Σήμερα επειδή εξάντλησαν όλη σχεδόν την υπόγεια υδροφορία το «έργο» επαναλαμβάνεται.

Και η απάντηση που εισπράττεις από τους αρμοδίους είναι κάθε φορά η ίδια : «Έχεις δίκιο. Τι να κάνουμε. Εκεί που έφτασαν τα πράγματα δεν έχουμε άλλη λύση». Υποθέτουμε ότι τα ίδια θα μας πουν αν στο μέλλον η ΔΕΗ ζητήσει να πάρει νερό και από τον … Πηνειό !  Αυτά είναι τα αποτελέσματα της ανύπαρκτης εθνικής υδατικής πολιτικής, την οποία ευλόγησε ή ανέχτηκε στο σύνολο του το πολιτικό σύστημα της χώρας.

Εν τω μεταξύ δεν είδαμε να εφαρμόζουν κανένα σοβαρό πρόγραμμα εξοικονόμησης νερού και ατμού στα εργοστάσια της ΔΕΗ, ώστε να μειωθούν οι αντλούμενες ποσότητες από το ποτάμι. Αντιθέτως μάλιστα αυτές αυξάνονται, χωρίς να έχουν προστεθεί νέες λιγνιτικές μονάδες στην περιοχή εδώ και 15 χρόνια. (Η  τελευταία μονάδα που τέθηκε σε λειτουργία ήταν η 5η του ΑΗΣ Αγίου Δημητρίου το 1997).

Πού θα πάει αυτή η κατάσταση και το χάλι με τα νερά και το μεγαλύτερο ποτάμι της χώρας ; Όποιος θέλει, όποια ώρα  θέλει, παίρνει όσο νερό θέλει από τον Αλιάκμονα !

Και ακόμη ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΗΣ ΥΔΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΛΕΚΑΝΗΣ ΤΟΥ ΑΛΙΑΚΜΟΝΑ. Είναι ντροπή.

Προχτές,  στο Συνέδριο «Κοζάνη, 600 χρόνια» το θέμα αυτό τέθηκε δημόσια στο Δήμαρχο Κοζάνης από τον εκπρόσωπο της Οικολογικής Κίνησης και εισηγητή κ. Τσικριτζή. Χαρακτηριστικά ειπώθηκε ότι ενώ το θέμα της βιωσιμότητας της ΔΕΗ ήρθε άπειρες φορές στο Δημοτικό Συμβούλιο Κοζάνης, το ζήτημα της «βιωσιμότητας» του Αλιάκμονα και της απουσίας διαχειριστικού σχεδίου δεν συζητήθηκε ποτέ. Δεν είναι δυνατόν οι αιρετοί να έχουν ψηφίσει δεκάδες ψηφίσματα υπέρ της ΔΕΗ κι ούτε ένα υπέρ του Αλιάκμονα !

Κοντά σε αυτά αν προσθέσουμε το γεγονός ότι α) ο μισός Αλιάκμονας από ποτάμι μετατρέπεται σταδιακά σε λίμνη λόγω των αλλεπάλληλων φραγμάτων και ΥΗΣ της ΔΕΗ (βλ. ανακοινώσεις για μελλοντικά φράγματα Ελαφίου και Νεστορίου) και β) ότι η τεχνητή λίμνη  Πολυφύτου είναι ιδιοκτησία της ΔΕΗ η οποία συχνά στραγγαλίζει την ελάχιστη (οικολογική) παροχή προς τον κάμπο της Βέροιας, τότε εύλογα αναρωτιέται κανείς :

είναι δημόσιο ποτάμι ο Αλιάκμονας ή ιδιωτικό;

ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ  Ν. ΚΟΖΑΝΗΣ