Κεφάλαιο 3: Η Ελληνική άρχουσα κάστα

Για την καλύτερη κατανόηση του φαινομένου της ελληνικής άρχουσας κάστας, είναι απαραίτητες μερικές γενικές παρατηρήσεις.

Από την εποχή που εμφανίστηκε στην ιστορία της ανθρώπινης κοινωνίας το κράτος, αυτό κατά κανόνα δεν λειτούργησε παρά ως μηχανισμός καθολικής εξουσίας στα χέρια της άρχουσας κοινωνικής τάξης. Η τελευταία ασκούσε την κυριαρχία της επί όλης της κοινωνίας είτε επειδή διηύθυνε ή διαχειριζόταν είτε επειδή κατείχε, είτε και τα δυο μαζί, τα κοινωνικά μέσα παραγωγής. Έτσι μπορούσε να διαθέτει ή να χρησιμοποιεί -σύμφωνα με τις βουλήσεις και επιθυμίες της που καθορίζονταν πάντα από τα συμφέροντά της- όχι μόνον τα παραγόμενα αγαθά, αλλά και τα ίδια τα μέσα παραγωγής και μέσω αυτών τις σύνολες παραγωγικές δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένης και προεξαρχούσης της ζωντανής ανθρώπινης εργασίας.

Κάτω από ειδικές συνθήκες, μέσα από το κοινωνικοοικονομικό σύστημα και αναλόγως με τις διάφορες ευνοϊκές καταστάσεις και συνηγορούσες περιστάσεις, είναι δυνατόν το κράτος να βρεθεί στα χέρια μιας ιστορικώς διαμορφωμένης ολιγαρχίας που αναδεικνύεται και ισχυροποιείται στα πλαίσια του κράτους και της άρχουσας τάξης, ξεχωρίζει από την άρχουσα τάξη και αποκτάει την δυνατότητα και ευχέρεια να μονοπωλεί την κρατική μηχανή καθώς και σημαντικούς τομείς της οικονομίας, μέσω διάφορων πολιτικών καθεστώτων όπως παραδείγματος χάριν την αντιπροσωπευτική δημοκρατία ή την δικτατορία.

Στην σύγχρονη όμως Ελλάδα μία παρόμοιου τύπου ολιγαρχία-κάστα εμφανίστηκε και εγκαθιδρύθηκε εξαιτίας ιστορικών ιδιοτυπιών πριν καν αναπτυχτεί μία συγκροτημένη και συντεταγμένη άρχουσα τάξη, ποσώς μάλλον και αστική, και έτσι οι συνακόλουθες οικονομικές και εν γένει κοινωνικές εξελίξεις ελάμβαναν και συνεχίζουν να λαμβάνουν χώραν μέχρι και σήμερα υπό την εξ υπαρχής διαμορφωθείσα ολιγαρχία-κάστα.

Με την εισβολή εκ των έξω του καπιταλισμού στους προκαπιταλιστικούς κοινωνικοοικονομικούς σχηματισμούς, αρχίζει ο καπιταλισμός να λειτουργεί σε αυτές τις χώρες πάνω στην βάση των προκαπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής αναδεικνύοντας την υπεροχή του έναντι αυτών.

Παράλληλα η καπιταλιστική λειτουργία δεν μπορεί να διαρρήξει αυτομάτως τις εν γένει κοινωνικές προκαπιταλιστικές σχέσεις οι οποίες επιβιώνουν αφ ενός με την δύναμη της παράδοσης και αφ ετέρου με την συνδρομή των ίδιων των αποικιοκρατών και ιμπεριαλιστών, οι οποίοι ουδόλως επιθυμούν μία καθολική καπιταλιστική ανάπτυξη που θα οδηγούσε στην αμφισβήτηση της κυριαρχίας τους.

Έτσι η καπιταλιστική λειτουργία επηρεάζει με την σειρά της τις σύνολες κοινωνικές σχέσεις κατευθύνοντάς τες σε μία διαδικασία στρεβλής ανάπτυξης …

Στην Ελλάδα που υπήρξε εξ υπαρχής και αδιαλείπτως περιφερειακή χώρα του καπιταλιστικού κόσμου, τα πράγματα συνεχίζουν και λειτουργούν κατ’ αυτόν τον τρόπο, όθεν και το φαινόμενο της διαχρονικής κυριαρχίας της άρχουσας κάστας επί της όποιας αστικής τάξης μπόρεσε να αναδυθεί.

Η Ιαπωνία η οποία έφτασε στο μονοπωλιακό-ιμπεριαλιστικό στάδιο λειτουργώντας καπιταλιστικώς πάνω σε προκαπιταλιστικές κοινωνικές σχέσεις -οι οποίες διατηρήθηκαν με τον κοινωνικό συμβιβασμό που συντελέστηκε κάτω από το σκήπτρο του αυτοκράτορα, κατά την διάρκεια και μετά την επανάσταση (παλινόρθωση του 1867)- «επανήλθε» στον «ορθό» δρόμο, και τούτο κατά κύριον λόγο και όχι απολύτως, μέσα από μία καθολική στρατιωτική ήττα.

Παρατηρείται λοιπόν ότι, ενώ για την Ελλάδα η Μικρασιατική ήττα την καταδίκασε για πάντα να κινείται στα όρια της περιφέρειας του καπιταλιστικού κόσμου, αντιθέτως, για την Ιαπωνία η ήττα στον Ειρηνικό μετατόπισε την λειτουργία της καπιταλιστικής ανάπτυξης πάνω σε μετεξελιγμένες καθαρώς καπιταλιστικές κοινωνικές σχέσεις παραγωγής.

Υπάρχει και το παράδειγμα της Τουρκίας όπου με την νίκη στον πόλεμο της «ανεξαρτησίας» εμφανίστηκε μία «εθνική» στρατιωτικογραφειοκρατική-«αστική» τάξη η οποία δεν αναπτύχθηκε πάνω στα θεμέλια του εμπορίου και της παραγωγής, αλλά στη βάση της λεηλασίας και αρπαγής μέσω εθνοκαθάρσεων ουχί των αλλοφύλων αλλά των αλλοθρήσκων. Το γεγονός ότι ο Βενιζέλος πρότεινε ανταλλαγή πληθυσμών με θρησκευτικό κριτήριο και ακόμη περισσότερο το γεγονός ότι ο Κεμάλ το αποδέχθηκε, δεν καταδεικνύει άλλο τι, πλην του ότι στο τρελό θηριοτροφείο της Βαλκανικής και της Μικρασιατικής χερσονήσου η μόνη ευδοκίμηση των όποιων «αστικών» τάξεων, εθνών, λαών, φυλών, όπως άλλωστε και του όποιου είδους μειονοτήτων, δεν μπορούσε να ανθίσει και να δέσει καρπό παρά μόνον πάνω στην κοπριά των κουλουβάχατων της ιστορίας …

Μόνον πολύ πρόσφατα και κατόπιν μακράς θητείας στο σχολείο αρχικώς του σοσιαλισμού και στην συνέχεια του λεγόμενου υπαρκτού-παλινορθούμενου καπιταλισμού, κάποια άτυχα-τυχερά βαλκανικά έθνη ξεκαθαρίστηκαν από την κόπρο των επιβιώσεων ενός άθλιου βυζαντινό-οθωμανικού παρελθόντος και σήμερα μπορούν να αντικρίζουν το μέλλον με περισσότερη διαύγεια και να διεκδικήσουν πιο άμεσα τις προοπτικές που απορρέουν από την όποια καπιταλιστική ανάπτυξη.

Εν κατακλείδι, οι σχέσεις παραγωγής καθορίζουν γενικώς και σε τελευταία ανάλυση τις σύνολες κοινωνικές σχέσεις, αλλά όταν κανείς εξηγεί τα κοινωνικά φαινόμενα, το σωστό είναι να λαμβάνει ως πλαίσιο αναγωγών και ερμηνειών αυτές τις σύνολες κοινωνικές σχέσεις και να μην περιορίζεται αυστηρώς πάνω στις σχέσεις παραγωγής.

Η ηγεμονεύουσα άρχουσα κάστα (ruling caste) επί την ελληνική άρχουσα τάξη (ruling class) και ούσα μέρος της δεύτερης, ταυτοχρόνως ηγεμονεύει διαχρονικώς και αδιαμεσολαβήτως επί του σύνολου ελληνικού κοινωνικοοικονομικού σχηματισμού, πάντοτε συνεργαζόμενη-αντιμαχόμενη των κυρίαρχων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων από τις οποίες είναι εξαρτημένη η χώρα οικονομικώς και γεωπολιτικώς. Υπό τις σημερινές συνθήκες αυτή η άρχουσα κάστα έχει συγκροτηθεί και έχει λάβει χαρακτηριστικά μιας ωμής ληστοσυμμορίτικης οργάνωσης τύπου large scale μαφίας -που την καθιστούν φυσικώ δικαίω, a fortiori επαναστατικώ δικαίω, αμέσως και αδιαμεσολαβήτως … αντισυνταγματική, παράνομη, ποινικώς διώξιμη και καταδιώξιμη- απαρτιζόμενη κατά το κύριο μέρος της από τις ακόλουθες ενδεικτικές μόνον συνιστώσες οικονομικής βάσης και δικαιοπολιτικού-πνευματικού εποικοδομήματος:

1. Τους κρατικοδίαιτους «καπιταλιστές» αναλήπτες κατά κύριον λόγο δημόσιων έργων από το μονοψωνιακό ελληνικό κράτος και τους συνεργαζόμενους με αυτούς μεγαλοκαπιταλιστές όπου αντί το μονοψώνιο να επιτυγχάνει μικρότερο κόστος κατασκευής δημόσιων έργων, συμβαίνει το ανήκουστο ακριβώς αντίθετο, το κόστος να δεκαπλασιάζεται.
2. Τους αισχροκερδείς, εκβιαστές προμηθευτές του δημοσίου, μεγαλοφαρμακοβιομήχανους, εισαγωγείς οπλικών συστημάτων και άλλων συστημάτων μονοπωλιακής ή ολιγοπωλιακής εισαγόμενης υψηλής τεχνολογίας όπου το μονοψωνιακό ελληνικό κράτος αντί να αγοράζει τις προμήθειες φθηνότερα, τις αγοράζει ακριβότερα πέντε, εφτά, δέκα φορές. Τους εισαγωγείς-μονοπωλητές ενέργειας κα.
3. Τους άπιαστους εφοπλιστές -λαθρέμπορους και μη, συνήθως τραμπς- με πολύ περιορισμένη συνεισφορά στην ελληνική οικονομία (15.000 έλληνες εργαζόμενοι σε όλον τον ελληνικό εφοπλιστικό στόλο), διότι ούτε χτίζουν ούτε διαλύουν τα πλοία τους στα ελληνικά ναυπηγία, κάτι που όντως θα αποτελούσε συνεισφορά. Μια πρόχειρη ματιά δείχνει ότι οι εφοπλιστές επενδύουν στην Ελλάδα κυρίως σε γη και ακίνητα, σε μέσα μαζικής ενημέρωσης και σε ποδοσφαιρικές ομάδες και είναι πλήρως απαλλαγμένοι από φόρους και τέλη. Αν εσύ τύχει και έχεις ένα βαρκάκι για να πηγαίνεις ψάρεμα ώστε να γλυτώσεις τον ψυχίατρο, το κράτος της κάστας σε ξεσκίζει στους φόρους. Αντιθέτως, ένα πλοίο, παραδείγματος χάριν με ετήσια δυνατότητα εσόδων 60 εκατομμύρια δολάρια, πληρώνει 9,5 χιλιάδες δολάρια το χρόνο φόρο στο ελληνικό κράτος (sic).
4. Τους απατεώνες καπιταλιστές των οποίων η δραστηριότητα συνίσταται σε κακέκτυπες-μαϊμού αναπαραγωγές προϊόντων όμοιων καθόλα στην εμφάνιση αλλά ουδεμία σχέση έχοντα με την λειτουργικότητα των original προϊόντων -ξεπερνώντας συχνά σε νόθευση και αυτούς τους κινέζους- εξαναγκάζοντας έτσι σε κλείσιμο τις αντίστοιχες σοβαρές καπιταλιστικές επιχειρήσεις, κατακλέβοντας τον αδαή καταναλωτή και εξωθώντας τον υποπτευμένο καταναλωτή να στραφεί στα αντίστοιχα εισαγόμενα προϊόντα από καπιταλιστικές μητροπόλεις. Φυσικά κάτι τέτοιο θα ήταν αδύνατον να συμβεί, αν υπήρχε στο ελληνικό κράτος σοβαρός ποιοτικός έλεγχος και κυρίως αξιολόγηση και στανταρτοποίηση όλων των μαζικών προϊόντων που διατίθενται στην ελληνική αγορά, κάτι που αυτό το κράτος σκοπίμως αποφεύγει να πράξει αφήνοντας την ελληνική αγορά να λειτουργεί κατά τα πρότυπα του «μπέστε σκύλοι αλέστε» και όλα αυτά με μοναδικό σκοπό το χτύπημα της υγιούς καπιταλιστικής ανάπτυξης της χώρας από την οποία θανάσιμα απειλείται η άρχουσα κάστα.
5. Στα ίδια πρότυπα ασυδοσίας κινείται όλως ανεξέλεγκτο το διεθνικό μονοπωλιακό κεφάλαιο με τους ντόπιους ατζέντηδές του το οποίο κυριολεκτικώς αλωνίζει στις ελληνικές αγορές περισσότερο από κάθε άλλη ευρωπαϊκή αγορά, πάντα υπό τις ευλογίες του κράτους της κάστας, προκειμένου να στραγγαλιστεί κάθε ικμάδα ντόπιας καπιταλιστικής ανάπτυξης, και τούτο διότι τα διεθνή μονοπώλια αρκούνται και κάνουν την δουλειά τους λαδώνοντας ολόκληρες κυβερνήσεις χωρίς ωστόσο να διεκδικούν την συλλήβδην κατάληψη του κράτους, ότι δηλαδή θα έκανε κάθε σοβαρή ντόπια αστική τάξη. Σήμερα όμως η κάστα στην δεινή θέση που έχει περιέλθει όπου κινδυνεύει κυριολεκτικώς να κατασφαγιασθεί μέχρι τρίτης γενεάς από τα εξαχρειωμένα πλήθη και ίσως τους μικρομεσαίους καπιταλιστές που ξανακαταστρέφονται, πρόλαβε κατά την προσφιλή της μέθοδο να παραδώσει μέσω του δωσίλογου πολιτικού της συστήματος ολόκληρη την κρατική μηχανή, μαζί και το έθνος, στα χέρια αυτών των μονοπωλίων χρήματος, αντί πριν ακόμη πολλά χρόνια να είχε μετασχηματιστεί η ίδια σε ντόπια αστική τάξη εκμεταλλευόμενη και την θέση της στη Ευρωπαϊκή Ένωση, ή να είχε επαναστατικώς καταληφθεί από την όποια αστική τάξη η οποία θα την εξανάγκαζε σε βίαιη αστικοποίηση και θα την εξαΰλωνε παντελώς.
6. Τους τοκογλύφους, τζογαδόρους, πλυντηριούχους μεγαλοτραπεζίτες, νεκροθάφτες κάθε καπιταλιστικής ανάπτυξης της Ελλάδος οι οποίοι δανείζονταν από την ΕΚΤ με 1% και δάνειζαν με 5% στο κράτος, ενώ για πιστωτικές κάρτες και καταναλωτικά δάνεια, άστα να παν, για να μην αναφερθούμε στις χρυσές εποχές Μητσοτάκη με ομόλογα ελληνικού δημοσίου στα 33%. Γιατί λοιπόν να μην είναι φιλοευρωπαίοι;
   Η ΤΡΑΠΕΖΑ ΕΛΛΑΔΟΣ είναι ιδιωτική κατά 92% και αγνώστων μετόχων, άρα όχι κρατική όπως την εμφανίζουν και όπως φυσικά θα έπρεπε και υποτίθεται ότι είναι επόπτρια τράπεζα των άλλων τραπεζών, δηλαδή βάλανε τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα. Συμφώνως προς το καταστατικό της κανένας δεν έχει δικαίωμα να την ελέγχει. Είχε το δικαίωμα της νομισματικής πολιτικής πριν εισέλθουμε στην ΟΝΕ, είχε και έχει το δικαίωμα καθορισμού των επιτοκίων, επέβλεψε όλες τις διαδικασίες για την είσοδο της Ελλάδος στην Ευρωζώνη και σήμερα εποπτεύει μαζί με την ΕΚΤ την πιστή εφαρμογή του μηχανισμού κυκλοφορίας του ευρώ. Αφού δεν ελέγχεται από την κυβέρνηση, ούτε από τον ελληνικό λαό, ας μας αποκαλύψουν τουλάχιστον τους μετόχους τους. Ποιοί είναι τέλος πάντων; Έλληνες; Ξένοι; Ποιών συμφερόντων;
   Ακόμη, δεν θα πρέπει να μείνουν έξω από την κάστα όλες οι ασφαλιστικές εταιρείες που η μόνη τους δουλειά είναι να εισπράττουν ασφάλιστρα και ποτέ να μην πληρώνουν ζημίες, αφού ειδικώς στην ελληνική ασφαλιστική αγορά έχουν προσαρμοσμένες-πειραγμένες ακόμη και τις παραμέτρους των ασφαλιστικών μαθηματικών μοντέλων, κάτι το οποίο διαπράττουν σε μικρότερο βαθμό στις αγορές των ευρωπαϊκών μητροπόλεων. Έτσι γδέρνουν τα «ασφαλισμένα» ελληνικά νοικοκυριά αλλά κυρίως τις μικρομεσαίες καπιταλιστές επιχειρήσεις.
7. Τους εκβιαστές μεγαλομεσάζοντες κάθε τομέα της πρωτογενούς παραγωγής. Παραδείγματος χάριν, όλα τα ελαιόλαδα της Πελοποννήσου τα λυμαίνονται τρεις μεσάζοντες, αν ένας μικροπαραγωγός δεν δώσει την παραγωγή του σε κάποιον από αυτούς και αποφασίσει να την συσκευάσει και να την πουλήσει λιανικώς ο ίδιος, τότε ως δια μαγείας κινητοποιείται αίφνης όλος ο αδέκαστος κρατικός διωκτικός μηχανισμός και ισοπεδώνει μέσα σε μία νύχτα τον μικροπαραγωγό, ενώ την επόμενη χρονιά έρχεται χαμογελαστός ο μεγαλομεσάζων και του λέει: ή μου το πουλάς στην μισή τιμή ή δεν σου το αγοράζω.
   Τους αποκλειστικούς μεγαλοεισαγωγείς καταναλωτικών προϊόντων αλλά και μέσων παραγωγής, κα.
8. Τους ιδιοκτήτες αλυσίδων μεγαλοσουπερμάρκετ, ξένων ή εγχωρίων αδιάφορο, που καλύπτουν όλη την χώρα και συγκεντρώνουν τεράστια ληστρικά ποσοστά από την παραγόμενη στα εργοστάσια υπεραξία και εκβιάζουν τον έλληνα καπιταλιστή μικρομεσαίο παραγωγό με μύριους τρόπους: δυσμένεια στην προώθηση, εκβιασμό στις τιμές αγοράς των προϊόντων, παραγωγή προϊόντων με δική τους ετικέτα σε ανώνυμους παραγωγούς, αλλαγή προμηθευτών με αμφισβητούμενης ποιότητας παραγωγή, εισαγωγές από τριτοκοσμικές χώρες, εμπάργκο στα προϊόντα του κα. αναγκάζοντας τους έλληνες παραγωγούς-καπιταλιστές να μετακυλύουν την χασούρα ή απώλεια κερδών στα αιώνια θύματα: τους παραγωγούς πρωτογενούς τομέα γεωργούς, κτηνοτρόφους, τους εργάτες, τους καταναλωτές.
9. Τους γόνους-κληρονόμους κοτζαμπάσηδων («βαστάτε τούρκοι τ’ άλογα έρχεται ο Γερουλάνος» …), μεγαλοκτηματίες φεουδάρχες βουνών και ακτών και χερσονήσων και νήσων, τους τεμπελοεισοδηματίες αποθησαυριστές πλούτου, τους εκκλησιαστικούς μπιζναδόρους και κοπρίτες αγιογδύτες θεομπαίχτες καλογέρους, τους εκβιαστές απαλλοτριωτές γης από τους αφελείς ή τρομαγμένους χωρικούς που με κάτι νόμους κομμένους και ραμμένους για να εξυπηρετούν μεγαλοοικοπεδοφάγους και καταπατητές του δημοσίου έχουν κατασπαράξει τα φιλέτα της ελληνικής υπαίθρου χώρας, καθώς και άλλα παρασιτικά στοιχεία της ελληνικής μεγάλης οικοπεδοφαγιακής κάστας.
10. Τους παντοδύναμους μεγαλοεκδότες και μεγαλοκαναλάρχες, ποίος είδε τον Κύριο και δεν εφοβήθει.
11. Τους ιδιοκτήτες μεγάλων ποδοσφαιρικών ομάδων και εν γένει νταβατζήδων του πρωταθλητισμού και του τζόγου, τους μεγαλοπαραγωγούς των ποτών μπόμπα, τους μεγαλέμπορους ναρκωτικών και ψυχοτρόπων ουσιών (παραδείγματος χάριν, είναι όλως αξιοπερίεργο πως είναι δυνατόν μόλις κάποια παρέα πρεζονίων αποπειραθεί να βάλει στην κυκλοφορία μερικά γραμμάρια συλλαμβάνεται αμέσως και δεν ξαναβλέπει από τις εξοντωτικές ποινές το φως του ήλιου, ενώ οι τόνοι ναρκωτικών που κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά είναι εντελώς αόρατοι από τις διωκτικές αρχές και στο επίπεδο της εισαγωγής και στο επίπεδο της διανομής και στο επίπεδο της κατανάλωσης). Οι λαθρέμποροι καυσίμων, ποτών, τσιγάρων καθώς και οι μεγαλοαρχαιοκάπηλοι κάθε άλλο παρά εγκληματίες λογίζονται, παρά είναι ακέραια συνιστώσα της κάστας, μιας κάστας που γεννιέται και ανατρέφεται από την ίδια την Πολιτεία, την δική της Πολιτεία, τους εξοπλισμούς, την δημιουργική λογιστική, την εκτεταμένη φοροδιαφυγή των μεγαλοσχημόνων, την υγεία, την παιδεία, την δημοσιογραφία, τα δημόσια έργα, τις δημόσιες υπηρεσίες, τον αθλητισμό (ποδόσφαιρο, μπάσκετ, στίβο, αναβολικά, ολυμπιακοί αγώνες κα.), τον έλεγχο των διοικήσεων των ομοσπονδιών από τα κόμματα, όλους ανεξαιρέτως τους προσοδοφόρους από κάθε έννοια τομείς της κοινωνικής και οικονομικής ζωής της χώρας, αρκεί να μην έχουν σχέση με καπιταλιστική επένδυση και παραγωγική ανάπτυξη.
    
    Περίπου αυτή είναι η οικονομική βάση της κάστας: Ένας συνδυασμός κοινών εγκληματιών που εγκληματούν εις βάρος μιας ολόκληρης χώρας επί ένα χρονικό διάστημα … δύο αιώνων, μπροστά στον οποίο όλες μαζί οι μαφίες του κόσμου: Cosa Nostra, Camorra, Russkaya Mafiya, Mafia da Coca, Triads of China, Yakuza of Japan, … δεν φαντάζουν παρά μία παιδική χαρά.
    Αυτή η μαφία όχι μόνον αρνείται να πληρώσει φόρους, σε αντίθεση με ότι κάνουν όλες οι μαφίες του κόσμου, αλλά πολύ χειρότερα, ούτε καν τους λογαριασμούς της ΔΕΗ δεν πληρώνει οι οποίοι συχνά φτάνουν σε ύψη εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, ενώ ο άνεργος με μία καθυστέρηση πληρωμής βρίσκεται αμέσως να ζει στο παγερό σκοτάδι. Ιδού ένας ακόμη λόγος για τον οποίο η κάστα είναι κατά των ιδιωτικοποιήσεων και βάζει τους εξωνημένους συνδικαλιστοπάτρωνες μπροστά για να τις πολεμούν. Το ίδιο έπραξαν προσφάτως και με τα χαράτσια στα ακίνητα τη αρωγή του υψηλού καστανθρώπου Βενιζέλου ο οποίος αίφνης απομείωσε τα χιλιάδες τετραγωνικά των ακινήτων της κάστας σε μερικές εκατοντάδες πλαστογραφώντας πάνω στους ίδιους λογαριασμούς της ΔΕΗ (sic) και έτσι μόνον από χαράτσια γλίτωσε ο καθένας τους ποσά της τάξεως του μισού εκατομμυρίου ευρώ και βάλε τα κορόιδα που κατέχουν μια γκαρσονιερίτσα ή ένα παλιόσπιτο στο χωριό να ξεπληρώνουν τα κλεμμένα της κάστας.
    
    Σε σύμφυση όλοι οι προηγούμενοι, υπό τον πλήρη έλεγχό τους και σε αγαστή συνεργασία με όλους τους θεσμικούς φορείς της ελληνικής δημοκρατίας (θεός φυλάξει!):
12. Πρώτη τη Κάστα, η Αγία Φεουδαλική Εκκλησία της Ελλάδος. Θα ήταν ενδιαφέρον, παραδείγματος χάριν, αν γνωρίζαμε τα κέρδη της Ελλαδικής Εκκλησίας από τα μερίσματα και τις αγοροπωλησίες μόνον των μετοχών της Εθνικής Τράπεζας την τελευταία δεκαετία. Βλέπετε εκτός από την δημιουργική λογιστική υπάρχει και η λογιστική του Αγίου Πνεύματος, για να μην αναφερθούμε και σε άλλες όπως λογαριασμούς μητροπολιτών, ηγουμένων, …
13. Το πλασματικό κοινοβούλιο, της πλασματικής δημοκρατίας του πλασματικού κεφαλαίου (η ελληνική άρχουσα κάστα παγκοσμίως πρωτοπόρα και σε αυτό), το κυβερνητικό, πολιτειακό, δικαιακό, γραφειοκρατικό και κομματικό πελατειακό κατεστημένο (χωρίς ουσιώδεις ταξικές ορίζουσες, όπου η πολιτική επιλογή των πολιτών προσδιορίζει την ψευδοκοινωνική θέση τους και όχι το φυσιολογικό όπου η κοινωνική θέση προσδιορίζει την πολιτική τοποθέτηση, κάτι που συνιστά μια από τις θεμελιακές κοινωνικές ψυχασθένειες του ελληνικού λαϊδίου) το οποίο από την μια, συνεπικουρούμενο από την εκκλησιαστική ιεραρχία, συσκοτίζει την όποια underground δημοκρατία, διαμεσολαβεί στα συμβόλαια, αιχμαλωτίζει, ποδηγετεί, διαφθείρει και εκμαυλίζει τον λαό, και από την άλλη ψηφίζει νόμους που αφορούν ένα μόνον καρτέλ ή ένα μόνον άτομο, έχοντας και τον μύστακα του συμβούλιου της επικρατείας ως φερετζέ για να χαρίζει τα πρόστιμα που επιβάλει η υπηρεσία ανταγωνισμού στα καρτέλ.
    Η κάστα ως κοινός εντολέας όλου του πολιτικού συστήματος, άρα και του ΣΥΡΙΖΑ και της Χρυσής Αυγής, επέβαλε σε τούτες τις κρίσιμες για την ύπαρξη «της κάστας» ώρες (αυτοί λένε «της χώρας», διότι στον νου τους «κάστα» και «χώρα» ταυτίζονται) να σηματοδοτούν ο εις τον έτερο, παραδείγματος χάριν, τάδε έφη ο ελληνικότατου ονόματος Μιχαήλ-Ηλίας ( מיכאל - אליהו): «Όποιος βλέπει τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ κύριο Τσίπρα ως Στάλιν είναι τουλάχιστον βλαξ!» και προσοχή στην ημερομηνία 21-5-2012, που πάει να πει σ’ αυτήν την γλώσσα της κάστας την βουβή: «κι αυτός δικό μας παιδί είναι», και έτσι να κατευθύνει τον ψηφοφόρο δεξιών καταβολών, που δεν φτάνει όμως στα όρια του γιαλαντζή φασισμού των boy scouts της Χρυσής Αυγής, να ψηφίσει τον έτερο γιαλαντζή, του σοσιαλκαπιταλισμού αυτήν την φορά, ΣΥΡΙΖΑ, όπως επίσης και αντιστρόφως, στην άνοδο της Χρυσής Αυγής δεν είναι αμέτοχο ούτε το ΚΚΕ ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, αφού συστηματικώς πριμοδοτούν μικρές και δυσεπίμεμπτες αδικίες ή υπερβολές κατά της ΧΑ που προκαλούν συναισθηματικώς τα τηλεοπτικώς κατευθυνόμενα ζωάκια και τα στέλνουν στην αγκαλιά της αδικημένης, παραδείγματος χάριν, Κανέλλη/Δούρου – Κασιδιάρης: 0-2, με διαιτητή Παπαδάκη στο γήπεδο Κυριακού, τάχα μου με ανοιχτό μικρόφωνο, σε κλειστό χρόνο, … Έτσι ανταποδίδουν τα όμοια, άλλωστε οι δύο εφεδρείες της κάστας στον πόλεμό της με την γερμανική κεφαλαιοκρατία δεν θα πρέπει να αλληλοσπαράσσονται παρά μόνον τηλεοπτικώς, για να ρίχνουν στάχτη στα τσιμπλιασμένα μάτια του λαϊδίου, αλλά κυρίως στα μάτια των γερμανών, αφού η κάστα πάντοτε έπαιζε το παιχνίδι της εξωτερικής πολιτικής με όρους εσωτερικής πολιτικής, αλλά και πάντα η προσφιλής της γεωπολιτική ήταν να προσκολλάται στον εκάστοτε ισχυρότερο ιμπεριαλιστή και να τρώει τα αποφάγια του όπως παρασιτούν τα μικρά ψαράκια κάτω από τα δόντια του καρχαρία όταν αυτός κατασπαράζει την λεία του.
    [ Μάλιστα, η επερχομένη κυβέρνηση που ετοιμάζει η κάστα, για να εκβιάσει αφενός τους γερμανούς και αφ ετέρου να αρμέγει το ημιθανές λαΐδιον, είναι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ (αριστερά), ΑΕ (δεξιά) αλλά και μια ακόμη συνιστώσα για να παίξει τον ρόλο του τεθνεώτος ΠΑΣΟΚ. Μόλις ευρέθη και αυτή η συνιστώσα και είναι το γνωστό κανίς-τεριέ της κάστας, η συνιστώσα Λοβέρδου (κεντρώα). Έτσι στο τέλος όλοι να ευθύνονται για τα εγκλήματα αλλά και κανένας δεν θα εμφανίζεται ως κύριος υπεύθυνος. Έξυπνο;
    Μετά έρχεται η σειρά της Χρυσής Αυγής, πάλι όχι μόνη της αλλά με άλλες συνιστώσες που ο μάγειρας θα προετοιμάσει στο μεσοπρόθεσμο μέλλον, και το ψοφοδεές λαΐδιον θα σπεύσει πάλι να υπερψηφίσει το νέο σχήμα που θα του σερβίρει η κάστα και έχει ο μεγαλοδύναμος … ]
    Λοιπόν, το προ αλλά και μετά χούντας τέκνον της κάστας, ο Κ. Καραμανλής, έζεψε κατ’ επιταγήν της κάστας την εντελώς ανώριμη από κάθε άποψη Ελλάδα στο άρμα της ΕΟΚ, παρά τις αντιδράσεις του μεγαλύτερου μέρους των ελλήνων παραγωγών-καπιταλιστών, καθώς επίσης αργότερα και το άλλο εκλεκτό τέκνον της κάστας ο Σημίτης που την έζεψε άρων-άρων με τα ταχυδακτυλουργικά κόλπα της Goldman-Cachs στο άρμα του ευρώ, (Που είναι οι εισαγγελείς της χώρας; Άγιο Παστίτσιο τρων!) αφού είχε προηγηθεί η ληστεία κάστας-Σημίτη του Χρηματιστήριου Αθηνών όπου τα λεφτά του λαού πήγαν στις εταιρείες-φούσκες της κάστας αντί για την καπιταλιστική ανάπτυξη και εντέλει πέταξαν στο εξωτερικό. Έτσι, το μεγάλο μέρος της καπιταλιστικής παραγωγής διαλύθηκε αρχικώς με την ΕΟΚ -ενώ έτριβε τα χέρια της η κάστα, αφού ότι χρειαζόταν το έπαιρνε αδασμολόγητα από την ΕΟΚ, πλήττοντας τους έλληνες καπιταλιστές ακόμη περισσότερο και εξουθενώνοντάς τους έχοντας να ανταγωνισθούν από πάνω και τα ευρωπαϊκά μονοπώλια, οδηγώντας τους έτσι στην ενσωμάτωση με την κάστα ώστε όλοι μαζί να οδηγήσουν σε απίσχναση την ελληνική κεφαλαιοκρατία. Τα υπολείμματα της καπιταλιστικής παραγωγής εντέλει διαλύθηκαν με την έλευση της ευρωζώνης του φθηνού δανικού χρήματος αλλά μόνον για τις τράπεζες. Για τον έλληνα καπιταλιστή το φθηνό χρήμα ήρθε πολύ αργά, αυτός είχε είδη ξεψυχήσει ή αποδημήσει (πέραν του γεγονότος ότι το παιχνίδι ήλεγχαν οι τραπεζικές ύαινες), διότι φθηνό ή ακριβό δάνειο ο καπιταλιστής οφείλει να το εξοφλήσει, αλλιώς κλείνει. Οι τελευταίοι καπιταλιστές (στην παραγωγή και την ανταλλαγή) που είχαν απομείνει, με την έλευση του ευρώ έσπευσαν απονενοημένως να πουληθούν στα ομοειδή διεθνή μονοπώλια, τσέπωσαν τα ευρώ και με το ζεστό χρήμα στην τσέπη έβαλαν πλώρη για άλλες αγορές, αισθανόμενοι και τυχεροί πως τα κατάφεραν και διασώθηκαν από την κάστα.
    Απέμεινε λοιπόν η ελληνική οικονομία χωρίς ουσιώδεις πηγές άντλησης νέας αξίας, συνεπώς, το κράτος χωρίς φορολογητέα βάση και έτσι, τί πιο αναμενόμενο, επτώχευσε, ρίχνοντας μάλιστα οι λεχρίτες πολιτικοί και δημοσιογράφοι το φταίξιμο στους γερμανούς, στο ΔΝΤ καθώς και στον λαό, στους υπαλλήλους, στους τυφλούς, … παρασιωπώντας ότι η ίδια η κάστα παρακάλαγε γονυπετής τους πρώτους να εισβάλουν στην χώρα για να την γλυτώσουν από τον βέβαιο κατασφαγιασμό μέχρι τρίτης γενεάς που θα την περίμενε από τον εξαχρειωμένο έως εκβαρβαρισμένο λαό.
    Αντιθέτως με ότι συμβαίνει με τους καπιταλιστές, η ίδια η κάστα παίρνει δάνεια τα οποία ουδέποτε εξοφλάει! Πώς γίνεται και λειτουργεί αυτό το αεικίνητο σύστημα μοναδικής ελληνικής πατέντας; Ο αλγόριθμος είναι απλούστατος:
    Βήμα Πρώτον: Η κάστα βάζει το κράτος που βρίσκεται υπό τον πλήρη έλεγχό της να δανείζεται από όπου μπορεί.
    Βήμα Δεύτερον: Το κράτος πληρώνει τα λεφτά στην κάστα (κρατώντας και ένα μέρος για την πάρτη του) για να κατασκευάζει συνήθως άχρηστα και άθλιας ποιότητας έργα και να κάνει άχρηστες κρατικές προμήθειες με μαμούθ κοστολογήσεις και υπερτιμολογήσεις (όθεν και η διαφθορά), να κάνει φιέστες τύπου ολυμπιακών αγώνων κα.
    Βήμα Τρίτον: Τέλος, το κράτος στέλνει τον λογαριασμό στο κορόιδο τον λαό και τους μικρομεσαίους καπιταλιστές για την εξόφληση των δανικών και αν δεν έχει κάποιος να πληρώσει τότε ή του κατάσχουν το σπίτι, ή αν διαμαρτυρηθεί, τρώει ένα γερό χέρι ξύλο από τα καθάρΜΑΤα.
    Δηλαδή:
    Άλλος τα δανείζεται, άλλος τα τρώει και άλλος τα εξοφλάει!
    Μια διαδικασία που προφανώς δεν έχει ημερομηνία λήξεως και βρίσκεται στην απόλυτη κορύφωσή της -συνεχίζοντας τον δανεισμό στις πλάτες του λαού καθόλην την διάρκεια αυτής της κατοχικής περιόδου- όπου τώρα ο δανεισμός του κράτους είναι βιαίως επιβεβλημένος από τους πρώην και νυν δανειστές προκειμένου να πάρουν τα λεφτά τους πίσω, αλλά με μια διαφορά: Τώρα τα νέα δανικά προέρχονται από προϋπολογισμούς κρατών και είναι σε cash, όχι ομολογικά κωλόχαρτα. Και ενώ τα προηγούμενα δανικά θα μπορούσε ανέτως η Ελλάς να τους τα φεσώσει -τζόγος γαρ- αυτά τα νέα της τροϊκανής «διάσωσης» αν δεν τα εξοφλήσει της κηρύσσουν με χίλιους τρόπους έναν πόλεμο και της παίρνουν το μισό Αιγαίο, την Θράκη και λίγη Μακεδονία, γιατί όχι και λίγη Ήπειρο, η Κρήτη βεβαίως δεν τους πέφτει και άσχημα. Άλλωστε η ελληνική πολιτεία της κάστας ουδέποτε εμπράκτως θεώρησε ή θεωρεί ότι οι περιοχές αυτές ανήκουν στον κύριο εθνικό κορμό (μια έννοια κενή περιεχομένου για την κάστα) και με ευκολία θα τις απεμπολούσε για νέα δανικά και αγύριστα. Δεν είναι τυχαίο ότι ο άλλοτε ποτέ κραταιός και υπερήφανος ελληνικός στρατός έχει καταντήσει ένα ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ικό ψοφίμι, χωρίς να είναι και αυτός αμέτοχος για την κατάντια του, ενώ η καριερολάγνα ηγεσία του που πάντοτε πρόσκειται στην άρχουσα κάστα και ποτέ στο έθνος, κωφεύει και εθελοτυφλεί σε τέτοιο βαθμό που σε λίγο εξ αιτίας της απάθειάς της μπροστά στον ανηλεή κατασφαγιασμό του έθνους, ο λαός δικαίως θα την θεωρεί αυτόμολη στο στρατόπεδο των δωσιλόγων και των κατακτητών, με κατάληξη να την περιποιηθεί και αυτήν δεόντως όταν θα έλθει η αγία εκείνη στιγμή … Ας γνωρίζουν όμως αυτές οι ηγεσίες την τύχη που τις επιφυλάσσει η επανάσταση: Αν πολεμήσουν πιθανότατα θα ζήσουν, αν όμως δεν πολεμήσουν σίγουρα θα πεθάνουν.
    Τοιουτοτρόπως έχουν τα πράγματα με την άρχουσα κάστα, και ουδόλως άλλως.
    Το δε λαΐδιον ακόμη πιστεύει ότι στην χώρα κυβερνούν οι κυβερνήσεις και νομοθετεί το κοινοβούλιο των κομμάτων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΕ, ΧΑ, ΚΚΕ και ρυθμίζει το πολίτευμα ο πρόεδρος της δημοκρατίας και η δικαιοσύνη απονέμει το δίκαιο και ο στρατός υπερασπίζεται την πατρίδα και άλλα διαλεκτά παραμύθια. Ματαίως αγωνίζεται κάποιος να δώσει στο λαΐδιον να καταλάβει ότι ο αστικός κοινοβουλευτισμός λειτουργεί μόνον in vitro, ενώ στην πραγματική ζωή, ιδίως σε περιόδους κρίσεων, όλα τα κόμματα του κοινοβουλίου είναι τυφλά υποχείρια της άρχουσας κάστας, προοριζόμενα για το κατάλληλο έργο την κατάλληλη στιγμή, έκαστο. Έκαναν μάλιστα αυτό το λαΐδιον να πιστεύει πως αυτή η παντομίμα που λέγεται ελληνικές εκλογές θα του λύσει τα προβλήματα, δοκιμάζοντας στην σειρά τα κόμματα κάθε λίγο, χωρίς να κατανοεί ο μηδαμινός εγκέφαλός του ότι, ακόμη και όλα τα κόμματα να δοκιμάσει, η κάστα θα φτιάξει άλλα νέα για να του σερβίρει και ούτω καθ’ εξής, ad infinitum, όπως επίσης και να πιστεύει ότι το σύνταγμα είναι κάτι το απαραβίαστο, ενώ στην πραγματικότητα κάθε σύνταγμα δεν είναι παρά ένα κουρελόχαρτο για την νέα κατάσταση που έρχεται να γκρεμίσει την παλαιά και να επιβάλει το νέο δικό της σύνταγμα που την εξυπηρετεί.
14. Τα δημοσιογραφικά επιτελεία των μαζικών μέσων ενημέρωσης που αποβλακώνουν και αφελληνίζουν και κυρίως εκτουρκίζουν τους ήδη εξαμερικανισμένους εγκέ-φαλλους του λαϊδίου, και ειδικώς προωθούν ή ανακόπτουν τα ποσοστά των κομμάτων δημιουργώντας κόμματα φούσκες (ΣΥΡΙΖΑ, ΧΑ, γιατί όχι και ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) όπως κάνουν και στο χρηματιστήριο που δημιουργούν εταιρείες φούσκες, όλα φυσικά κατά τις βουλήσεις των καναλαρχών εντολέων τους, με σπάνιες φωτεινές εξαιρέσεις όπως αυτή της εκπομπής «Ανιχνεύσεις» της ΕΤ3.
    Είναι απορίας άξιον, πώς θα πολεμήσουν οι έλληνες τους τούρκους όταν οι μισές γυναίκες τους (ίσως και πολλοί από τους ίδιους …) είναι ερωτευμένες με τούρκους πασάδες! Απαθής ο δημοσιοϋπαλληλικός ελληνικός στρατός παρακολουθεί τον ύπουλο εκτουρκισμό του ελληνικού έθνους από τους θέσει και φύσει τουρκόσπορους Λαμπράκηδες, Βαρδινογιάννηδες, Μπόμπολες, Κυριακού, …, αντί σε μία νύχτα μαζί με τον λαό να τους πάρει τα κεφάλια και να απελευθερώσει την χώρα. Και εν πάσει περιπτώσει, αν η ελληνική άρχουσα κάστα έχει πάρει πια την απόφαση να «στηθούν» οι έλληνες στους τούρκους, τότε ποιός ο λόγος -εκτός από τις μίζες- να πληρώνει ο λαός τρία, τέσσερα, πέντε δισεκατομμύρια ευρώ τον χρόνο για εξοπλισμούς; Ωστόσο, αρκετοί έλληνες έχουν διαγράψει από τις συσκευές τους τα τουρκοκάναλα, άλλωστε είναι αυτά τα ίδια κανάλια που γεμίζουν τα κεφάλια των ελλήνων με ψεύδη για να τους κρατούν εν τρόμω και υπνώσει, κάτι που άριστα επιτυγχάνουν μέχρι τώρα.
15. Τα λαμόγια της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας που τυφλώνουν και χειραγωγούν τους εργαζόμενους και μοιράζονται την εξουσία με το πολιτικό σύστημα. Παραδείγματος χάριν, μία και μόνον γενική πολιτική απεργία διαρκείας θα επαρκούσε για να προκληθεί η καταρρεύσει του άθλιου δωσίλογου πολιτικού και πολιτειακού κατεστημένου, εν τούτοις εμπαίζουν και εξαντλούν τους εργαζόμενους με εικοσιτετράωρες ή κλαδικές απεργιούλες ή στάσεις εργασίας κλπ. όλες αναποτελεσματικές, ή μάλλον της πλάκας, προκειμένου να στηρίξουν την κυβέρνηση, και καλά θα κάνουν οι εργαζόμενοι να μην συμμετέχουν σε αυτές και να πιέζουν τους συνδικαλιστοπάτρωνες για γενική πολιτική απεργία διαρκείας. Οι αριστεροί ψηφίζουν για θέσεις αιρετών στα υπηρεσιακά συμβούλια δεξιούς και στην συνέχεια οι δεύτεροι ανταποδίδουν με ρουσφέτια στους πρώτους, αφού τα συμβούλια είναι το μακρύ χέρι του κράτους, ενώ στις εκλογές για εκπροσώπους με το ίδιο εκλογικό σώμα υπερισχύουν οι «αριστεροί», αφού η κάστα τους θέλει αυτούς για απεργιακές φιέστες, για να τους στρέφουν κατά ανεπιθύμητων καπιταλιστών που δεν προσκυνούν την κάστα, για να εκδιώξουν από την χώρα κάποια επικίνδυνη για τα συμφέροντά τους καπιταλιστική επιχείρηση, δηλαδή συνδικαλισμός συμβολαίων αλά μαφία.
16. Τους ρεμουλαδόρους της τοπικής αυτοδιοίκησης (μαφίες τοπικής εμβέλειας), ότι γίνεται στο κεντρικό κράτος γίνεται και στην τοπική αυτοδιοίκηση, στην ίδια έκταση αλλά σε μικρότερα μεγέθη, ακόμη και σε δήμους χωρίς τηλέφωνο … Και παρά τα εκατομμύρια που δαπανούν αυτοί οι δήμοι, στην πρώτη καταιγίδα πνίγονται οι κάτοικοι σαν τα ποντίκια ή στην καλύτερη περίπτωση μένουν χωρίς δρόμους, αφού αυτοί πρέπει να χαλάνε συνεχώς ώστε συνεχώς να αρμέγει η κάστα τα πρόβατά της.
17. Τους σφουγγοκωλάριους ανώτερους και ανώτατους κρατικούς λειτουργούς κατόχους δοτών θέσεων που διαπράττουν κάθε παρανομία, εκτελούν κάθε «συμβόλαιο» με φαινομενικώς νόμιμο τρόπο προς χάριν αυτής της οικονομικώς άρχουσας κάστας και εις βάρος των απλών πολιτών της χώρας ή ακόμη και ολόκληρου του έθνους, συνιστούν ένα ανατροφοδοτούμενο σύστημα που διαποτίζει σε βάθος όλη την δομή πολιτικής και κρατικής διαχείρισης από τον υπουργό, στον διευθυντή, στον τμηματάρχη, στον προϊστάμενο, στον υπάλληλο, στον θυρωρό κατά τέτοιο τρόπο ώστε έκαστο επίπεδο εξουσίας «ποιμένεται» από τον ανώτερό του και «ποιμαίνει» τον κατώτερό του, με τις σχετικές ρευστοποιήσεις μετά την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού.
18. Το αστυνομικό κράτος: αστυνομία, ΜΑΤ, στρατός, δικαστήρια, φυλακές, … Παραδείγματος χάριν, ενώ στην ελληνική κοινωνία από καιρό έχει καταλυθεί κάθε συνεκτικός κοινωνικός ιστός, κάθε έννοια κοινωνικής συναίνεσης, εντούτοις η «συνεκτικότητα» της κοινωνίας επιτυγχάνεται βιαίως με την βοήθεια του αυθαίρετου διοικητικού-κρατικού μηχανισμού που σήμερα εξελίχθηκε σε ωμό εκτελεστικό όργανο άσκησης φασιστικού τύπου τρομοκρατίας υπέρ των συμφερόντων της άρχουσας κάστας και κατά των στοιχειωδέστατων δικαιωμάτων του λαού, κάτι άλλωστε που ουδέποτε δίστασε να πράξει στην διάρκεια της δισαίωνης ιστορίας της η κάστα. Το ΣΔΟΕ αμέσως ανακαλύπτει κάτι κομπιναδόρους γεωργούς, κτηνοτρόφους καθώς και μαϊμού τυφλούς και συνταξιούχους και άλλους παρόμοιους. Τους 50.000 της λίστας Λαγκάρντ των 22 δισεκατομμυρίων την έκαναν σίριαλ και εντέλει ο θησαυρός αποδείχθηκε άνθρακας, πόσο μάλλον η λίστα μιας χούφτας ελλήνων που έχουν 600 δισεκατομμύρια στις τράπεζες και άλλα 300 δισεκατομμύρια στις offshore. Ενθυμείται κανείς στην διάρκεια του βίου του αν ποτέ ανακαλύφθηκε κάποια κομπίνα της κάστας; Αν κάποιος εισαγγελέας συνέλαβε τον δημόσιο υπάλληλο που παρέλαβε τα πάντοτε κακότεχνα κατασκευαστικά έργα μαμούθ της κάστας; ΟΥΔΕΠΟΤΕ!
    Ουσιώδεις ελεγκτικοί μηχανισμοί όπως ΕΟΦ, ΓΧΚ και άλλοι είναι καθαρώς γραφειοκρατικοί βάζοντας μόνον σφραγίδες και υπογραφές για να δηλώνει η κάστα οτιδήποτε της βολεύει, ενώ η Υπηρεσία Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος παρεμβαίνει αφού πάρει άδεια από τον υπουργό, μην τυχόν και πέσει κατά λάθος στα χέρια της κάποια επιχείρηση συμφερόντων της κάστας. Όταν όμως εντοπίσει -για δικούς της λόγους …- κάποιον μερακλή τσοντάκια (είναι γνωστό ότι οι νεοέλληνες από 5 έως 105 χρόνων χρησιμοποιούν το κομπιούτερ κυρίως ως σεξουαλικό βοήθημα) σπεύδει να τον συλλάβει διατυμπανίζοντας την τεράστια επιτυχία της, και φυσικά η υπηρεσία αυτή είναι εντελώς τυφλή όταν πρόκειται να εντοπίσει τα δισεκατομμύρια ευρώ που κάνουν φτερά από την χώρα κάθε χρόνο. Το σύστημα τηλεφωνικής επισύνδεσης, όπως ονομάζεται, αγοράστηκε από την Γερμανία και είναι ένας «κοριός» που έχει την δυνατότητα παρακολούθησης κινητών και σταθερών τηλεφώνων, φαξ, email, mms και sms με τεχνικές προδιαγραφές την ταυτόχρονη παρακολούθηση 800 ατόμων, ενώ μπορεί να αναβαθμιστεί το λογισμικό του και να φθάσει τα 3.000, ωστόσο, τζάμπα πήγαν τα λεφτά στους γερμανούς, διότι μόνον σε κάτι μπλόγκερ που τους αρέσει το Παστίτσιο βλέπει κανείς να εφαρμόζεται καθώς και στους 50.000 πολιτικώς ενεργούς έλληνες πολίτες, ενώ οι Offshore και οι τράπεζες αγόρασαν από την Γερμανία αμέσως και τον αντίστοιχο τοίχο προστασίας και έτσι καλά κρατάει η κοροϊδία του ελληνικού λαού.
19. Τους δήθεν καλλιτέχνες που χρηματοδοτεί το υπουργείο πολιτισμού και άλλοι φορείς, τα λαμόγια μεγαλοπαραγωγούς ταινιών, τις διαφημιστικές μεγαλοεταιρείες, τους γκαλοπατζίδες για κατά παραγγελίαν δημοσκοπικά αποτελέσματα που ουδεμία προϋπόθεση της μαθηματικής στατιστικής εκπληρώνουν, κάτι ναφθαλινιασμένους συγγραφίσκους, φιλοσοφίσκους, ad hoc προφεσορίσκους βυζαντινολιγούρηδες από την μια και ευρωλιγούρηδες από την άλλη που μετέρχονται κάθε μέσου για να διαστρεβλώσουν και να θάψουν ότι το Ελληνικόν και κυρίως τον περιούσιο Έλληνα Λόγο σε όλες τις Ελληνίδες εκφάνσεις του: Μυθολογική, Γλωσσική, Ιστορική, Λογική, Αισθητική, Ηθική, …, πάντα προς όφελος και ολική κατίσχυση του σκοταδο-ιουδαιοχριστιανικού οπίου ή του φραγκολεβαντίνικου εγκληματοκαθολικισμού ή του αναβιώσαντος βρομοκαλβινισμού ή άλλων μαλακοκαύλικων αμερικανόφερτων πνευματικών ρύπων και δεν έχω αναφερθεί στην ισλαμοϋπανθρωπίστικη δυσωδία που πανταχόθεν έχει αποπνίξει όχι μόνον τον Έλληνα Λόγο αλλά ολόκληρη την αυτοαποκαλούμενη «πολιτισμένη» ανθρωπότητα.
    Τα πανεπιστήμια -ιδεολογικώς αφελληνισμένα, κοινωνικώς κούφια και επιστημονικώς μαύρα μεσάνυχτα- τελούν υπό τον πλήρη έλεγχο της κάστας και ως προς τις σχολές αλλά κυρίως ως προς τους καθηγητές τους οι οποίοι με το προσωπείο του τεχνοκράτη διεκπεραιώνουν κάθε βρομοδουλειά της κάστας και όσο πιο αριστερός τόσο πιο αποτελεσματικός στην διεκπεραίωση πχ του βρομοϋπουργιλικίου. Ωστόσο, έχουσι γνώσιν οι φύλακες ότι ο τεχνοκράτης είναι ένα πληρωμένο χέρι, είναι όπως πληρώνεις κάποιον εκτελεστή να κάνει μια δολοφονία, ακριβώς όπως οι τεχνοκράτες της τρόικας.
    Είναι εντυπωσιακό ότι μόλις πρόσφατα δύο υπουργοί της Γερμανίας έχασαν και την θέση τους και το διδακτορικό τους δίπλωμα, κατηγορούμενοι για λογοκλοπή, δηλαδή υπήρχαν τμήματα στις διδακτορικές τους διατριβές κλεμμένα από πηγές που δεν αναφέρονταν στην βιβλιογραφία. Η κατάσταση συγκρινόμενη με την ελληνική κομπιναρία χορήγησης διδακτορικών τίτλων μόνον ένα σκασμό από γέλια θα μπορούσε να προκαλέσει. Προτείνω να αναλάβουν κάποιοι πρωτοετείς φοιτητές την διερεύνηση των διδακτορικών όλων των πολιτικών ή πανεπιστημιακών για λογοκλοπή. Μετά ταύτα, πιστεύει κανείς ότι θα υπάρξουν πολλοί που θα παραμείνουν στην θέση τους;
    (Πάντως σίγουρα θα εμφανιστεί κάποιος ο οποίος θα αναλάβει να ελέγξει για λογοκλοπή τα διδακτορικά και τις master theses όλων των μελών της επιτροπής που θα επιχειρήσει να αξιολογήσει τον ίδιο ή τους συναδέλφους του. Αν μάλιστα αμφισβητήσουν την δική του έρευνα, τότε σίγουρα θα αποταθεί σε διεθνούς κύρους ιδρύματα που εξειδικεύονται σε τέτοιους ελέγχους. Θα ζητήσει κατόπιν και ποινική δίωξη κατά των υπευθύνων μελών του ΔΙΚΑΤΣΑ για να αποκαλυφθεί πως τους ενέκριναν τα διδακτορικά και τις θέσεις και κυρίως ποιά μέλη της κάστας τους εκβίασαν ή τους αντάμειψαν για να τα εγκρίνουν, και φυσικά θα έπεται συνέχεια της καζούρας που ετοιμάζουν κάποιοι στους δωσίλογους «αξιολογητές» ...)
20. Τέλος, την κάστα υπηρετούν είτε με το αζημίωτο είτε λόγω βλακείας είτε λόγω σχιζοφρένειας κάτι αστοχαζοκωλόπαιδα που εμφανίζονται με διάφορες ταμπέλες πράσινες, κίτρινες, πορτοκαλί, με σύνορα, χωρίς σύνορα κα. όλοι καλλο-σαμαρείτες που διατείνονται ότι θα σώσουν τον πλανήτη, θα διασώσουν τα κουνούπια, τις κάργιες, θα κάνουν οικονομία στα μποφόρ του αέρα, θα κάνουν οικονομία στον ήλιο μήπως και εξαντληθούν τα καύσιμά του και θα αναγορεύσουν ως διαγαλαξιακή θεότητα την καρέτα-καρέτα, χωρίς ούτε κατ’ ελάχιστον να τους απασχολεί ο καθημερινός Γολγοθάς των εργατών, των συνταξιούχων, των νέων κα., ενώ στρέφονται μανιωδώς κατά των μοναδικών αληθινών, αγνών και ανιδιοτελών οικολόγων που είναι οι ερασιτέχνες ψαράδες και οι ερασιτέχνες κυνηγοί. Ωστόσο οι παροικούντες καλώς γνωρίζουν ότι αυτές οι οργανοσούλες -που μάλιστα πληρώνονται από το κράτος της κάστας για να προκαλούν τις καθοδηγούμενες καταστροφές τους- έχουν ως μοναδικό λόγο ύπαρξης την με κάθε τρόπο υποστήριξη της υπανάπτυξης της χώρας, δηλαδή την εξυπηρέτηση των μακροσυμφερόντων της κάστας που συνίσταται στην ύψωση ακόμη και των πλέον γελοίων προσχηματικών κολλημάτων προκειμένου να μην υπάρξει καπιταλιστική ανάπτυξη στην Ελλάδα, ή ακόμη χειρότερα, να τσακιστεί η όποια καπιταλιστική ανάπτυξη μπόρεσε στοιχειωδώς να σηκώσει κεφάλι μέσα σε μία οικονομία που πάντα την έσκιαζε η φοβέρα και την πλάκωνε η σκλαβιά του καθεστώτος της άρχουσας κάστας. Σε αυτήν τους την προσπάθεια οι μασκαράδες οικολόγοι της κουτσουλιάς βρίσκουν αρωγούς διάφορους αντιδραστικούς ευρωπαϊκούς μηχανισμούς, κυρίως την εθελοαδαέστατη περί των ελληνικών τεκταινομένων Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
    
    Περίπου αυτό είναι το δικαιοπολιτικό και πνευματικό εποικοδόμημα της κάστας: Ένας συνδυασμός ηθικών αναστημάτων μπροστά στον οποίο όλα μαζί τα λούμπεν στοιχεία, τσανακογλύφτες, τσογλάνια, τραμπούκοι, νταβατζήδες, τσιλιαδόροι, ρουφιάνοι, τσούλες και λούγκρες του life style και άλλοι άψογοι βαθμοφόροι του κοινωνικού συμβολαίου της ομερτά, δεν φαντάζουν παρά μία αρσακειάς.
    
    Ο 20 είναι ένας ικανοποιητικός αριθμός για να σταματήσει κανείς την απαρίθμηση των δομικών συνιστωσών της ελληνικής άρχουσας κάστας.

Για να δει κάποιος τα μούτρα αυτής της ελληνικής άρχουσας κάστας θα αρκούσαν μερικές ειδικές επισκέψεις στο Μέγαρο Μουσικής και κάποια «επίσκεψη» στο Προεδρικό Μέγαρο την ημέρα που δίνεται το Γκάρντεν Πάρτι της … Δημοκρατίας (με το συμπάθιο) όπως επίσης και μερικές περιπλεύσεις σε κάποια νησιά του Αιγαίου, ειδάλλως αυτοί οι άφατοι τύποι είναι άφαντοι.

Συνοπτικώς, με τον όρο ελληνική άρχουσα κάστα εννοούμε ένα ιστορικώς διαμορφωμένο σύστημα κοινωνικών σχέσεων το οποίο έχει ωριμάσει και καθολικώς κατισχύσει επί του ελληνικού κοινωνικοοικονομικού σχηματισμού -και επί της οικονομικής βάσης και επί του δικαιοπολιτικού και πνευματικού εποικοδομήματος της χώρας- καθ όλην την διάρκεια ύπαρξής του των τελευταίων διακοσίων χρόνων. Αυτή η κάστα χρησιμοποιώντας ως όπλο αφ ενός την καταλλήλως δομηθείσα κρατική μηχανή και αφ ετέρου το πολιτικό σύστημα διαπλοκής, αποκομίζει από το ελληνικό μονοψώνιο τεράστια και δυσανάλογα κέρδη είτε παραγωγικά μέσω εργολαβιών είτε εμπορικά μέσω προμηθειών είτε τοκογλυφικά μέσω δανεισμού στο κράτος, ενώ ταυτοχρόνως αντιμάχεται με σφοδρότητα και πάντα επιλεκτικά κάθε αύξηση και ανάπτυξη της όποιας μη ελεγχόμενης από αυτήν καπιταλιστικής παραγωγής που τολμάει να ανθήσει στην χώρα, καταστρέφοντας ακόμη και το χρηματιστήριο Αθηνών που στεκόταν εμπόδιό της, επιτρέποντας ωστόσο μια ιδιότυπη λειτουργία καπιταλιστικής ανταλλαγής και καπιταλιστικής κατανάλωσης, όχι όμως και διανομής της όποιας παραγόμενης αξίας, αφού η τελευταία ελέγχεται ασφυκτικά, εκβιαστικά μέχρι και ληστρικά από το κράτος της κάστας και προς όφελός της. Αυτό ακριβώς το «ληστρικά» είναι υπαίτιο για όλες τις οικονομικές και κοινωνικές καταστροφές της Ελλάδας τα τελευταία διακόσια χρόνια της ιστορίας της. Κανένας ευρωπαϊκός νόμος δεν εφαρμόζεται αν προηγουμένως δεν συναινέσει η κάστα, ότι δηλαδή έχει συντελέσει τις απαιτούμενες προσαρμογές, ενώ στην περίπτωση που η κάστα δεν προλαβαίνει ή δεν της συμφέρει να κάνει τις απαιτούμενες προσαρμογές, το ελληνικό κράτος σύρεται στο ευρωπαϊκό δικαστήριο όπου του επιβάλλονται πρόστιμα εκατομμυρίων ευρώ -τα οποία φυσικά πληρώνει το γνωστό υποζύγιο- ώσπου το παρανομόν μέλος της κάστας να κάνει την προσαρμογή. Τέλος, ας σημειωθεί ότι δουλειές -καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή- όπως ναρκωτικά, ξέπλυμα χρήματος, τυχερά παίγνια, πορνεία, καύσιμα κα. δεν είναι έξω από τα ενδιαφέροντά της κάστας, για την ακρίβεια τελούν υπό τον πλήρη και άγρυπνο έλεγχό της. Και ας τολμήσει κανείς ξένος να πλησιάσει στον χώρο της, μαύρο φίδι που τον έφαγε, διότι οι οικογένειες της κάστα είναι πατριώτες, προστατεύουν καλά το κοπάδι των «τετράποδων» που τους εξασφαλίζει γάλα, κρέας και δέρματα ...
Αυτό το κομματικό κράτος τύπου Κίνας με την κάστα στην θέση του ΚΚ Κίνας (με την διαφορά ότι η παραγωγή της συγκρινόμενη με αυτήν της Κίνας είναι μηδενική), προσπαθεί να αλώσει σήμερα η γερμανική κεφαλαιοκρατία για να εισπράξει όλα τα επινίκια κέρδη για τον εαυτόν της, αντί αυτό να το είχε πράξει πριν από πολλά χρόνια ο ίδιος ο ελληνικός λαός (η μεγάλη προδοσία των Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ και των πουλημένων για μια μπριζόλα πασοκόσκυλων, διπλά προδότες, μια φορά για ό,τι δεν έπραξαν τότε και μια για ό,τι έπραξαν και πράττουν τώρα) ώστε τα κέρδη να πάνε στον φυσικό δικαιούχο τους, κάτι το οποίο ακόμη και υπό τις σημερινές συνθήκες που η κάστα ευρίσκεται στην γωνία, το βρομερό νεοραγιάδικο «ελληνικό» λαΐδιον αρνείται να πράξει!

Ομιλώντας για την ελληνική άρχουσα κάστα δεν θα πρέπει να εννοεί κανείς ότι πρόκειται για ενιαία κοινωνική συλλογικότητα με ταυτιζόμενα συμφέροντα. Μια ματιά στα βοθροκανάλα ή τις κωλλοφυλλάδες τους σου δίνει να καταλάβεις τις τεράστιες διαφορές τους. Το μόνο συμφέρον που είναι κοινό και την χαρακτηρίζει καθολικώς είναι αυτό της αντιπαραγωγικής, πλιατσικο«καπιταλιστικής» πρακτικής. Κατά τα άλλα καθημερινώς αλληλοσπαράσσονται μεταξύ τους, παραδείγματος χάριν, κάποιοι (οι πολλοί) θέλουν ευρώ, ενώ κάποιοι άλλοι (οι λίγοι) θέλουν εθνικό νόμισμα.

Ακόμη πιο συνοπτικά θα μπορούσε κάποιος να ορίσει την κάστα ως «κοπανιστός αήρ». Μιας και αυτή η ουσία έχει κατακυριαρχήσει στην οικονομία και την πολιτική, ας μάθουμε και πώς κλίνεται:

Ενικός - Δυϊκός - Πληθυντικός

Ονομαστική: ὁ ἀήρ - τώ ἀέρε - οἱ ἀέρες
Γενική: τοῦ ἀέρος - τοῖν ἀέροιν - τῶν ἀέρων
Δοτική: τῷ ἀέρι - τοῖν ἀέροιν - τοῖς ἀέρσι(ν)
Αιτιατική: τόν ἀέρα - τώ ἀέρε - τούς ἀέρας
Κλητική: ἀήρ - ἀέρε - ἀέρες

Η δομή και λειτουργία των βασικών «οικογενειών» της ελληνικής άρχουσας κάστας, αδρομερώς παρουσιασμένη.

1. Αρχηγός (Boss): Ο επικεφαλής της οικογένειας (family), συνήθως άρχει ως δικτάτωρ. Ο αρχηγός λαμβάνει ένα μερίδιο από κάθε επιχείρηση του δικτύου που πραγματοποιεί οποιοδήποτε μέλος της οικογένειας. Ένα μεταβαλλόμενο ποσοστό κερδών αναλόγως με την γενική εγχώρια και παγκόσμια κατάσταση επενδύεται σε τίτλους πλασματικού κεφαλαίου. Σύζυγοι και κόρες σπανιότατα μόνον εμπλέκονται σε δουλειές. Σε αυτές ο αρχηγός κάνει δώρο ένα φιλανθρωπικό ίδρυμα ή ένα μουσείο, ίσα-ίσα για να παίζουν, αλλά και για προκάλυψη, ακόμη και για φορολογικούς λόγους, πάντα υπό το άγρυπνο μάτι κάποιων συμβούλων. Οι μυστικές υπηρεσίες του κράτους (ΕΥΠ) συνδέονται απευθείας με τον Αρχηγό ή τον Υπαρχηγό, το ίδιο και όλο το ανώτατο πολιτικό personnel της χώρας, ακόμη και ο πρωθυπουργός, αλλά οι συναντήσεις γίνονται μόνον με τον υπαρχηγό και τα τελευταία χρόνια πάντα κάτω από άκρα μυστικότητα, κυρίως μετά την εμφάνιση της ΕΟ 17 Νοέμβρη, η οποία παρεμπιπτόντως κάτι συνέλαβε από το φαινόμενο «κάστα» και το αποκάλεσε, αδοκίμως, «λούμπεν μεγαλοαστική τάξη» και φυσικά, ειρήσθω εν παρόδω, ιδέα δεν είχαν οι αμερικάνικες υπηρεσίες πληροφοριών γι αυτήν, χωρίς να μπορεί κανείς να ισχυριστεί το ίδιο και για την ελληνική άρχουσα κάστα ... Πάνε, πέρασαν τα ωραία χρόνια που οι πρωθυπουργοί ξημεροβραδιάζονταν στις θαλαμηγούς των αρχηγών της κάστας και τις χρησιμοποιούσαν ως γκαρσονιέρες.
[Αν και τα τελευταία καλοκαίρια στις Σποράδες όποτε δένεις το καρυδότσουφλό σου παραδίπλα από ένα συγκεκριμένο πενηντάμετρο γιότ, να σου και ο Βενιζέλος αναδύεται από την κουβέρτα, ευτυχώς όχι εν θαλάσσια περιβολή, ρίχνοντας και μια ζηλόφθονη ματιά προς το παρακείμενα δεμένο πολυτελέστερο γιότ της γνωστής Φάνης (διευκρίνιση: ουδεμία σχέση με την Fanny του Bergman). Τελευταίως ως αρχηγός του οριστικώς εκμηδενισμένου ΠΑΣΟΚ και υπό την πίεση του εβραϊκού λόμπι της Θεσσαλονίκης έπιασε δουλειά νεκροθάφτη της Χρυσής Αυγής (τόσα χρόνια στην πολιτική μάλλον ξέχασε το λίγο συνταγματικό δίκαιο που γνώριζε …) αν και πριν μερικούς μήνες, σκιζόταν να στηρίζει την ΧΑ αντιπαραθέτοντάς την με τον ΣΥΡΙΖΑ πιστεύοντας ότι θα σταματήσει να φυλλοροεί το κόμμα του προς τον δεύτερο, κάτι πουν δεν αποφεύχθηκε και έτσι γέμισε ο ΣΥΡΙΖΑ με από λαμόγια του ΠΑΣΟΚ: Όντως, η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά ως τραγωδία και την δεύτερη ως κωμωδία.]

2. Υπαρχηγός (Underboss): Ο Υπαρχηγός χρήζεται συνήθως από τον Αρχηγό και είναι ο δεύτερος τη τάξη εντολέας της οικογένειας. Ο Υπαρχηγός είναι υπεύθυνος για όλους τους Καπετάνιους και λογοδοτεί στον αρχηγό. Ο Υπαρχηγός είναι πρώτος στη σειρά για να γίνει Αναπληρωτής Αρχηγός, αν κάτι συμβεί στον Αρχηγό, παραδείγματος χάριν αιφνίδιος θάνατος.

3. Σύμβουλος (Consigliere): Υπάρχουν αρκετοί σύμβουλοι και είναι διαφόρων ειδικοτήτων. Πανεπιστημιακοί, δικηγόροι, λογιστές, δημοσιογράφοι, τεχνικοί δημόσιων έργων, χρηματιστές, διπλωμάτες, γιατροί, τραπεζίτες κα. Πρόκειται συνήθως για ανθρώπους ήπιου κοινωνικού προφίλ τους οποίου η οικογένεια εμπιστεύεται και τους έχει κοντά της για μια ζωή. Χρησιμοποιούνται ως διαμεσολαβητές όταν υπάρχουν διενέξεις ή ως αντιπρόσωποι ή διερμηνευτές τεχνικών ζητημάτων σε συναντήσεις με άλλες οικογένειες. Επιδεικνύουν ιδιαίτερη φροντίδα ώστε να διατηρούν την εικόνα της οικογένειας σε απολύτως νόμιμα πλαίσια και οι ίδιοι είναι από κάθε νομική και κοινωνική άποψη άμωμοι. Συνήθως διατηρούν άμεσες έως φιλικές σχέσεις και πολλά Σαββατοκύριακα και διακοπές τα περνούν μαζί με τον Αρχηγό. Οι ίδιοι δεν δείχνουν ότι διάγουν πολυτελή βίο ούτε χρησιμοποιούν άλλα μέλη της οικογένειας, ωστόσο είναι αυτοί που εξασκούν τεράστια επιρροή στην οικογένεια. Ως άτομα υπεράνω κάθε υποψίας οι σύμβουλοι διατηρούν σχέσεις όχι όμως ιδιαιτέρως άμεσες με πολιτικούς, δικαστικούς, εκκλησιαστικούς, διπλωματικούς κα. κύκλους για τους ευνόητους λόγους. Είναι πάντοτε καλό οι σύμβουλοι να είναι μονήρεις ή να έχουν πολύ περιορισμένο συγγενικό background, ώστε υπό μίαν έννοια να αισθάνονται την οικογένεια του Αρχηγού και ως δική τους και κυρίως να είναι άνθρωποι του καθήκοντος και ουδόλως των γούστων.

4. Καπετάνιος (Capo): Ένας Καπετάνιος είναι υπεύθυνος ενός business-team (πληρώματος) το οποίο ασχολείται με μία επιχείρηση ή αλυσίδα ομοειδών επιχειρήσεων συμφερόντων της οικογένειας, παραδείγματος χάριν, εφημερίδα, ποδοσφαιρική ομάδας, τράπεζα, ξενοδοχείο, κατασκευαστική εταιρεία, διαφημιστική εταιρεία, αντιπροσωπείας αυτοκινήτων ή άλλης εταιρίας εισαγωγών. Το πλήθος των μελών ενός πληρώματος εξαρτάται από το μέγεθος της επιχείρησης και πάντοτε είναι ελάχιστο υπό την έννοια του απολύτως απαραίτητου για να διοικηθεί η επιχείρηση. Ο Καπετάνιος υπό μίαν έννοια έχει την δική του μικρότερη οικογένεια αλλά είναι υποχρεωμένος να ακολουθεί πιστότατα τους περιορισμούς και τις οδηγίες που θέτει ο Αρχηγός καθώς και να λογοδοτεί για τα πάντα στον Αρχηγό, αλλά κυρίως να πληρώνει στον Αρχηγό σημαντικό μέρος των κερδών της επιχείρησης. Οι υποψήφιοι καπετάνιοι προτείνονται από τον Υπαρχηγό που ετοιμάζει τον φάκελό τους, αλλά εκλέγονται αποκλειστικώς από τον Αρχηγό και κάλλιστα μπορεί να μην εκλεγούν συγγενείς εξ αίματος, ούτε καν ανίψια ή εγγόνια του αρχηγού.

5. Στρατιώτες (Soldati): Οι στρατιώτες είναι μέλη της οικογένειας και δεν μπορεί παρά να είναι μόνον έλληνες. Ακόμη και αν ο Αρχηγός ξαναπαντρεύτηκε μια μη ελληνίδα και απέκτησε παιδιά με αυτήν, μόνον τα παιδιά που απέκτησε με την πρώτη ελληνίδα σύζυγο λογίζονται μέλη της οικογένειας. Αυτήν την αρχή τα τελευταία χρόνια οι πολιτικές οικογένειες (τζάκια) άρχισαν να μη την πολυτηρούν, παραδείγματος χάριν, η οικογένεια Παπανδρέου. Ωστόσο τα βαριά ονόματα της κάστας δεν παρεκκλίνουν από αυτήν αρχή, άλλωστε τους Παπανδρέου η κάστα ουδέποτε τους θεώρησε σημαίνουσα οικογένεια, ούτε καν από την εποχή του γέρου. Οι Στρατιώτες της οικογένειας αρχίζουν ως Συνεργάτες οι οποίοι όμως έχουν αποδείξει εμπράκτως την αξία τους και την αφοσίωσή τους στην οικογένεια. Όταν στο οβάλ γραφείο του Αρχηγού ανοίξουν τα κιτάπια για κάποια μελανή κηλίδα της οικογένειας που συνήθως γίνεται για να αποπεμφθεί κάποιος Στρατιώτης, ο αρμόδιος Καπετάνιος ή ακόμη και οι άλλοι καπετάνιοι μπορούν να συστήσουν έναν από του φιλόδοξους Συνεργάτες για να καταλάβει την εν χηρεία θέση. Αν υπάρξουν πολλές υποψηφιότητες τον τελικό λόγο έχει φυσικά ο Αρχηγός. Οδηγοί, μπράβοι, θυρωροί, πληρώματα εξοχικών ή σκαφών κα. όλοι λογίζονται ως στρατιώτες.

6. Συνεργάτης (Associate): Ο Συνεργάτης δεν θεωρείτε μέλος της οικογένειας, είναι κάτι σαν το παιδί για τα θελήματα και κάνει οτιδήποτε το οποίο δεν πρέπει να φαίνεται ότι κάνει ένα μέλος. Μπορεί να είναι τριτοκλασάτοι δικηγόροι, αποτυχημένοι επιχειρηματίες, δημόσιοι υπάλληλοι που λαδώνονται, συνδικαλιστές για να χτυπήσουν επιχειρήσεις κάποιας αντίπαλης οικογένειας, επίορκοι αστυνομικοί ή δικαστικοί κα. Οι στρατιώτες διατηρούν ελάχιστες σχέσεις με τους Συνεργάτες και είναι πάντα τα ίδια μέλη που έρχονται σε επαφή μαζί τους. Μη έλληνες σπανιότατα έως ουδέποτε προχωρούν παραπέρα από αυτό το στάδιο στην ιεραρχία της ελληνικής άρχουσας κάστας. Οι συνεργάτες αποτελούν και τον κόμβο σύνδεσης με την παρανομία και το έγκλημα. Ενίοτε η οικογένεια είναι αναγκασμένη να προβεί σε εκτελέσεις ανθρώπων που στέκονται ανυπέρβλητα και πεισματικά εμπόδια στα συμφέροντά της. Πάντοτε την εντολή δίνει ο Αρχηγός και εκτελεστής είναι κάποιος συνεργάτης, αν και σήμερα προτιμούν να πληρώνουν εκτελεστές είτε από ντόπιες συμμορίες είτε να τους φέρνουν από το εξωτερικό για μία μόνον χρήση (for a single job).

7. Τα τελευταία έτη λόγω της πολυπλοκότητας των ζητημάτων που αφορούν την οικογένεια και για περισσότερη ασφάλεια, έχουν επινοηθεί δύο νέοι βαθμοί στην οικογενειακή ιεραρχία: ο οικογενειακός Αγγελιοφόρος (Μessenger) και ο Αρχηγός Πιάτσας (Street Boss). Αυτοί δεν είναι καθαρώς ελληνικοί βαθμοί αλλά εισήχθηκαν στις ελληνικές οικογένειες στα πρότυπα του Vincent Gigante από απογόνους της ελληνικής κάστας που «σπούδαζαν» στην Αμερική.

Αυτή η άρχουσα κάστα ποτέ δεν είχε εθνική αστική συνείδηση όπως συνέβαινε με τις άρχουσες τάξεις άλλων χωρών. Και δεν θα πρέπει να συγχέεται με ένα σπάραγμα εθνικής αστικής τάξης που μάλιστα προκειμένου να υπάρξει συνεχώς φυλλορροούσε προς την άρχουσα κάστα και έχει σήμερα αφελληνιστεί εντελώς. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, το διαβόητο μέλος της άρχουσας κάστας, ο σημερινός αρχικώς αφελληνισμένος και εν συνεχεία δωσίλογος πρωθυπουργός της Ελλάδος, Αντώνης Σαμαράς. Που να φανταζόταν η μεγάλη Ελληνίς, Πηνελόπη Δέλτα ότι ο δισέγγονός της θα κατέληγε ένας graeculus esuriens, βρομίζοντας το αίμα της υπερήφανης ευπατρίδους η οποία μάλιστα την πρώτη ημέρα που πάτησε η γερμανική μπότα Ελληνικό χώμα μην αντέχοντας την ταπείνωση του εθνικού της φρονήματος και αδυνατώντας να πάρει τα βουνά, έθεσε τέλος στην ζωή της ως Ελληνίς.

Ωστόσο, το μεταλλαγμένο σε μορφή κάστας δυσμορφικό γονίδιο της αλλοτινής εθνικής αστικής καταγωγής έφτασε σε τέτοια ελεεινή κατάντια ώστε από τις πρώτες υπογραφές που έβαλε ως πρωθυπουργός ήταν και μία έγκριση για την προμήθεια συντηρητή οίνων (sic) στον αδελφό του που εργάζεται στο Μπενάκιο ίδρυμα.

Τώρα πως κάτι ζαβά κατορθώνουν και εργάζονται σε τέτοια ιδρύματα; Δυστυχώς, δεν είναι πλέον ιδρύματα αλλά κωλλοειδή ιδρύματα, διότι μέσα στον γενικό εκπεσμό της εθνικής αστικής τάξης σε άρχουσα κάστα, εξέπεσαν και τα σπουδαία της κληροδοτήματα και έτσι οι καστοθρεμμένοι πια διαχειριστές του ιδρύματος του γέρο Μπενάκη, έκαναν και ένα παρέκταμα για να στεγάσει τα απολωλότα της οικογένειας. Αλλά τα πράγματα με την περιουσία του νεώτερου Εμμ. Μπενάκη και τον πρωθυπουργό Σαμαρά είναι πολύ ύποπτα και το ηφαίστειο δεν μπορεί πλέον να στομωθεί, οσονούπω θα εκραγεί και τότε θα γελάσει κάθε πικραμένος.

Πρωθυπουργοί της άρχουσας κάστας χωρίς αιδώ, ούτε αυτής των κυνών …

(Για περισσότερα διαβάστε την εβδομαδιαία εφημερίδα «ΤΟ ΧΩΝΙ της αντίστασης».)
Η ξετσιπωσιά φτάνει σε τέτοιο βαθμό ώστε στους αλαλαγμούς που εκφέρει στο κοινοβούλιο στρέφεται μανιωδώς κατά της άρχουσας κάστας, κατά των αναληπτών δημόσιων έργων, κατά των προμηθευτών δημοσίου, κι ας γνωρίζουν και οι πέτρες ότι αυτός είναι από τα πιο πολυχαϊδεμένα παιδιά της και ότι κάνει αποβλέπει στην διάσωση της κάστα του. Πρωθυπουργός που θα μείνει στην ιστορία ως αρλεκίνος της κωλλοτούμπας. Βλέποντάς τον οι άλλοι πολιτικοί αρχηγοί να κατακεραυνώνει την κάστα με τέτοια δριμύτητα (λες και μελετάει την σειρά των άρθρων μας …) αίφνης πήραν θάρρος και όλοι μαζί, ακόμη και ο Μιχαήλ-Ηλίας, ενορχηστρωμένοι βάζουν κατά της άρχουσας κάστας, αν όχι γιατί τους παρακολουθούν οι γερμανοί και το ΔΝΤ και τους αξιολογούν, οπωσδήποτε όμως διότι: «μωραίνει κύριος ον βούλεται απολέσαι», ω μεθερμηνευόμενον: «η φάπα γαρ εγγύς», για όλους.

Στην Ευρώπη η ελληνική κάστα θεωρείται ως το μαύρο πρόβατο, διότι αρνείται να υποταχθεί ουσιαστικώς στις δομές της, αλλά και διότι βλέπει την Ευρώπη ως μια ευκαιρία για να κάνει αρπαχτές από τους κουτόφραγκους και τίποτε περισσότερο. Ακριβώς όπως βλέπει και την ευρωζώνη, ως πηγή φτηνού χρήματος, αλλά και η γερμανική κεφαλαιοκρατία τόσο κουτή, ώστε να την δουλεύουν επί τόσα έτη οι γραικύλοι, δεν είναι.

Οι τελευταίες ευρωπαϊκές εξελίξεις αποδεικνύουν ωστόσο πόσο δαιμονιωδώς πανούργα είναι η ελληνική άρχουσα κάστα, πόσο απόλυτο δίκιο είχε και πόσο σωστά για τα συμφέροντά της σκέφτεται και δρα, αδιαφορώντας εντελώς, μα εντελώς, για τέτοιες επουσιώδεις έννοιες όπως λαός, πατρίδα, έθνος κλπ., αλλά παραμένει σταθερώς προσηλωμένη σε μία και μοναδική, ουδέποτε διαψευσθείσα, αναλλοίωτη και καθολική αξία, αυτήν της αρπαχτής και της κονόμας με ελάχιστο ρίσκο από όπου και αν προέρχεται, την οποία μάλιστα σαν ιό μετέδωσε και σε αυτό το υπόδουλό της βαλκανικό λαΐδιον που αδρώς και βαναύσως εκμεταλλεύεται.

Ωστόσο, όλοι οι ειδικοί συμφωνούν ότι όχι απλώς το μαύρο πρόβατο, αλλά το μαύρο μαμούθ της Ευρώπης είναι η ίδια η Κομισιόν που συγκροτεί μια γιγάντια χαβούζα διαπλοκής οικονομικών συμφερόντων κεφαλαιοκρατικών κολοσσών, μια άριστα αμειβόμενη στην καλύτερη περίπτωση γραμματειακή και πάντως αργομισθιακή δομή -με μισθούς των 5, 10, 15, 20, 25, … χιλιάδων ευρώ μηνιαίως plus privileges- εις υγείαν των κορόιδων, των λαών της Ευρώπης που τους ταΐζουν και υπνούσι βαθέως πιστεύοντας ότι οι καφέδες από γραφείο σε γραφείο στο Berlaymont building και η οργάνωση γευμάτων, drinks και συνεντεύξεων για τους ηγέτες, συνιστά κάποια σοβαρή εργασία, ενώ ότι θέλει κάνει το Συμβούλιο Υπουργών, για την ακρίβεια η ελληνίδα Angela-Dorothea Merkel -για τα ονόματα δεν τίθεται θέμα, αλλά και το έτυμο του επιθέτου Merkel προέρχεται από το Mars, τον Άρη, τον θεό του πολέμου που οι Λατίνοι έβαλαν ένα Μ από μπροστά. Αν λοιπόν αναρωτηθεί κανείς με ποία έννοια εφαρμόζονται στην σημερινή Ελλάδα -και όχι μόνον σε αυτήν- οι αρχές της επικουρικότητας και αναλογικότητας της ΕΕ, η απάντηση είναι προφανής: Με την έννοια του Τέταρτου Ράιχ.

Πρέπει να τονισθεί ότι ο κύριος όγκος κεφαλαίων που διαχειρίζονται πηγαίνει σε τράπεζες και πλαγίως σε οικονομικούς κολοσσούς για να συντηρούν την ευρωπαϊκή καρτελομονοπωλιακή και πλασματικοκεφαλαιακή ευρωπαϊκή άρχουσα τάξη, ενώ στους λαούς της Ευρώπης κάνουν χορηγίες για κανένα αποδημητικό πουλί που στραμπούλιξε το ποδαράκι του, καμιά χαβούζα που ξεχειλίζει, ταΐζουν δολώματα σε πειναλέα ελληνικά, ισπανικά κα. γουρούνια, σε γεωργούς, κτηνοτρόφους κα. και όλα γίνονται ίσα-ίσα για να μπορούν να συνεχίσουν να υπάρχουν αυτοί οι άνθρωποι ως καταναλωτικές μονάδες, τουτέστιν ως πεπτικοί σωλήνες, ένας ακριβής ορισμός για το τι είναι οι σημερινοί ευρωπαίοι.

Αλλά τί να περιμένει ο σοβαρός ευρωπαίος από μία Ευρωπαϊκή Επιτροπή όπου οι αγράμματοι γραφειοκρατίσκοι που την υπηρετούν αποφαίνονται ακόμη και για ζητήματα ιστορίας, παραδείγματος χάριν, ταυτίζοντας τον Χίτλερ με τον Στάλιν (sic) πιστεύοντας πως πράττοντας έτσι θα εξορκίσουν το φάντασμα του κομμουνισμού, δίχως καν να υποπτεύονται οι φουκαράδες πως κάθε μέρα που περνάει θα νιώθουν όλο και πιο καυτή την ανάσα του στον εισέτι υποβαστάζοντα την κενή κεφαλή τους αυχένα. Φυσικά, αυτά τα ανδρείκελα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που επιθυμούν να ξαναγράψουν την ιστορία, ουδέν γνωρίζουν, ουδέν είδαν, ουδέν άκουσαν για τον χασάπη λαών και εθνών Κεμάλ Ατατούρκ, μπροστά στις εθνοκαθάρσεις που προκάλεσε ο ίδιος και ο λαός του, το εβραϊκό ολοκαύτωμα του Χίτλερ και των ναζί φαντάζει πυγολαμπίδα. Ποιός σοβαρός μορφωμένος ευρωπαίος έχει πια απομείνει που να στέκεται υπέρ αυτής της εξαμβλωματικής Ευρωπαϊκής Ένωσης; Μόνον τα λαμόγια, οι κατά τόπου ατζέντηδες της ΕΕ που τα οικονομούν με τον άλφα ή βήτα τρόπο από αυτήν, είναι οι υπερασπιστές της. Δεν απέμεινε πλέον σε κανέναν σκεπτόμενο άνθρωπο ουδεμία αμφιβολία πως όσο γρηγορότερα διαλυθεί αυτή η Ευρωπαϊκή Ένωση Φρανκενστάιν τόσο το καλύτερο για τους ευρωπαϊκούς λαούς.

Οι έλληνες ειδικώς θα έχουν το μέγιστο οικονομικό συμφέρον αν απελευθερωθούν από τον ζυγό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφού η ίδια απαθώς κοιτάζει τους έλληνες να ξεπαγιάζουν, να πεινάνε, να τους κατάσχουν τα σπίτια, να κλείνουν τα σχολεία και τα νοσοκομεία, να αυτοκτονούν, … και αυτή να τους εμπαίζει κι από πάνω, λέγοντας πόσο λυπάται και πόσο υπομονετικοί είναι οι έλληνες, κοιτάζοντας ταυτοχρόνως, η άθλια, να τραφεί σαν ύαινα από τα αποσυντεθημένα πτώματα των Ελλήνων, ενώ ταυτοχρόνως στηρίζει με κάθε τρόπο την κατεξοχήν υπεύθυνη για την σημερινή κατάσταση της Ελλάδας, την διαβόητη ληστοσυμμορία, την ελληνική άρχουσα κάστα.

Αυτό είναι αφτιασίδωτο το αληθινό πρόσωπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Λοιπόν, σε αυτήν την κουφιοκέφαλη τερατόμορφη κεφαλαιοκρατική Ευρωπαϊκή Ένωση αρνείται να ενταχθεί πλήρως η μαφιόζικη άρχουσα κάστα της Ελλάδος παρά τα πολλαπλά οφέλη που εισπράττει από αυτήν -όχι βεβαίως στο βαθμό που να αρνείται να καταβροχθίζει τα πακέτα από τα κορόιδα τους κουτόφραγκους- προφανώς αρνείται όχι για κάποιον λόγο ηθικής τάξεως, αλλά διότι φοβάται, και δικαίως, ότι θα απορροφηθεί από την Ευρώπη, θα απολέσει πολλούς από τους βαθμούς ασυδοσίας της τους οποίου θα κερδίσει η ευρωπαϊκή κεφαλαιοκρατία η οποία σταδιακώς θα την αντικαθιστά και εν τέλει θα την διαλύσει.

Αλλά και για έναν ακόμη όχι ολιγότερο σημαντικό λόγο.

Διότι η ελληνική άρχουσα κάστα μπορεί να έχει τα χίλια κακά, αλλά τουλάχιστον οι άνθρωποι χριστιανοί ορθόδοξοι είναι, ως προς αυτό δεν θα πρέπει να τους αδικήσει κανείς, και επειδή στην ελληνική (μη μοναστηριακή …) ορθόδοξη παράδοση η παιδεραστία είναι αποτρόπαια και κολάσιμη πράξη -σε αντίθεση με την καθολική και διαμαρτυρόμενη ηθική παράδοση όπου καθολικώς και αδιαμαρτυρήτως κυριαρχεί και επικροτείται- η κάστα δεν θέλει και πολλά πάρε δώσε με ανθρώπους όπως El Presidente José Manuel Barroso ο οποίος δήλωσε στο European Council:
«We need to deliver on our commitments».

He omitted, of course, to explain what he is really committed to:

«Beloved children beneath ten of all Europe, you just come to tio-Manuel and he beneath will cum upon you».

Θα πρέπει να ομολογήσουμε ότι ως προς αυτό οι έλληνες είναι τυχεροί, διότι ο θείος-Αντώνης τέτοιες τάσεις κωλοΜπαροζίτικες δεν έχει επιδείξει -βεβαίως το πολύ στρες και κυρίως η χαμηλή αυτοεκτίμηση λένε οι ψυχαναλυτές ποτέ δεν ξέρεις τι μπορούν να προκαλέσουν σε έναν ημιδιαταραγμένο ανθρώπινο ψυχισμό- ωστόσο πολλές μητέρες στην Ελλάδα διατείνονται σχετικώς με τα παιδάκια τους ότι ο θείος-Αντώνης είναι κατά πολύ-πολύ χειρότερος από τον tio-Manuel!

Εμβρόντητος, ο γράφων αδυνατούσε να κατανοήσει τί εννοούσαν αυτές οι μανούλες, σύζυγοι ανέργων. Συνέχισαν ωστόσο την συζήτηση δακρύβρεχτες ότι προκειμένου να εξασφαλίσουν γάλα για τα παιδιά τους θα αρχίσουν να αναζητούν για τις ίδιες, αν είναι αρεστές, ή για τα παιδάκια τους έναν tio-Manuel! Τότε θείε-Αντώνη, λέει η άλλη μανούλα, αν ως εκεί μας οδηγήσετε, δεν θα φαντάζει μπροστά σας ο tio-Manuel απλώς ένα αγγελούδι, αλλά εσείς θα αναγορευθείτε σε εκπορνευτής μητέρων και των μικρών τέκνων τους, δηλαδή θα γίνεται ο εθνικός νταβατζής ανηλίκων της Ελλάδος!

Αυτή η άρχουσα κάστα είναι το προϊόν της μετεξέλιξης μιας μικρής φεουδαρχίας που οργανώθηκε λειτουργικά κατά την ελληνική επανάσταση από κοτζαμπάσηδες, κομπραδόρους, κλέφτες και αρματολούς (πολλών αληθώς αμαρτωλών συμπεριλαμβανομένων), πειρατές, γαιοκτήμονες, ανώτερους κληρικούς και άλλους outlaws της οθωμανικής αυτοκρατορίας, με κοινό χαρακτηριστικό την ελληνοορθόδοξη πίστη, οι οποίοι άρπαξαν από το στόμα του εξεγερμένου-επαναστατημένου λαού-έθνους το μερίδιο «κληρονομιάς» που αυτός διεκδίκησε από τον μεγάλο ασθενή της εποχής.

Τα μέλη αυτής της άρχουσας κάστας, τότε και πολύ περισσότερο σήμερα, συμπεριφέρονται στον ίδιο τους τον τόπο ως κατακτητές που λεηλατούν τους πόρους της χώρας και τον εργαζόμενο λαό, ενώ τα κέρδη τους από τον ιδρώτα και αίμα των ελλήνων και τους πόρους της χώρας τα εξάγουν και τα επενδύουν σε άλλους ασφαλέστερους προορισμούς καταβυθίζοντας και διατηρώντας την Ελλάδα σε μόνιμη υπανάπτυξη, φθάνοντας μέχρι του σημείου να δολοφονούν εν ψυχρώ προοδευτικούς ή έστω ανοιχτόμυαλους ανθρώπους που τόλμησαν να τους εναντιωθούν κατ’ ελάχιστον, έστω και αν επρόκειτο για περίοπτα ή διαπρεπή μέλη της ιδίας.

Γνωρίζοντας ενστικτωδώς οι ίδιοι ότι δεν αποτελούν παρά ένα «ταξικό» καρκίνωμα στο ξένο προς αυτούς σώμα του ελληνικού έθνους, συνεργάζονται πάντα είτε εν καιρώ ειρήνης είτε εν καιρώ πολέμου με τους επίδοξους επιβήτορες αυτής της χώρας παραμένοντας αμετανόητοι δοσίλογοι αυτοί και οι απόγονοί τους μέχρι και σήμερα, φυσικά μεταθέτοντας στις πλάτες του λαού τις συνέπειες του δοσιλογισμού τους. Η άρχουσα κάστα δεν διαθέτει κανένα σοβαρό λαϊκό έρεισμα και γι αυτό είναι πάντα πρόθυμη σε κάθε κρίσιμη περίσταση και προκειμένου να σωθεί από τον ενδεή λαό, να προκαλέσει η ίδια οποιαδήποτε ξένη κατοχή και ταυτοχρόνως να στρέφει τον λαό κατά των προσκεκλημένων κατακτητών (ότι έκανε με τους αμερικάνους το ξανακάνει σήμερα με τους γερμανούς).

Μετά από την λήξη κάθε πολέμου και κάθε κατοχής, οι δοσίλογοι πολίτες αίφνης μεταμορφώνονται σε εθνικόφρονες και πατριώτες … και σπεύδουν στην απελευθερωμένη Ελλάδα να στελεχώσουν την κρατική μηχανή για να συνεχίσουν το έργο που καλά γνωρίζουν να διαπράττουν και στο οποίο ασκήθηκαν κατά την διάρκεια της κατοχής, κατεναντίον των ελλήνων πατριωτών αντιστασιακών που πολέμησαν για να την απελευθερώσουν.

Αυτή η δαιμόνια ελληνική άρχουσα κάστα, αν σήμερα αφεθεί εν ζωή, είναι πολύ πιθανόν, κάποια στιγμή που θα κρίνει η ίδια ότι είναι η κατάλληλη και πάντως όχι μακράν του σήμερα, θα τραβήξει ένα άι σιχτίρ στην τρόικα, και ενώ ως τώρα την έξοδο από το ευρώ την παρουσιάζει ως καταστροφή της χώρας, όταν η ίδια θα το πράξει θα το εμφανίσει ως σωτηρία, θα προχωρήσει στην έξοδο από την ευρωζώνη, θα υιοθετήσει εθνικό νόμισμα, θα ξεσκίσει επιδεικτικώς κάποια από τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις και θα παρουσιαστεί θριαμβεύτρια μπροστά στο λαΐδιον λέγοντάς: «Ιδού, σε απελευθέρωσα για άλλη μια φορά από τους κατακτητές Γερμανούς, δόξασέ με!» υιοθετώντας και μια εθνική ημέρα απελευθέρωσης από την τρόικα για να γιορτάζει το ψώνιο και να χαίρεται.

Το δε άθλιο λαΐδιον θα βγει στους δρόμους και θα πανηγυρίζει με κόρνες και σημαίες όπως παραδείγματος χάριν έκανε όταν η ίδια η χούντα-κάστα του πασάρισε τον Καραμανλή το ‘74.

Όμως η δουλειά για την ελληνική άρχουσα κάστα θα έχει γίνει χωρίς να έχει κουνήσει το δακτυλάκι της, χωρίς να έχει σπιλώσει την εικόνα της, εμφανιζόμενη μάλιστα και ως θύμα, χωρίς να έχει δαπανήσει η ίδια ούτε δεκαράκι, αφού όλους τους λογαριασμούς θα τους έχει πληρώσει το υποζύγιό της.

Έτσι θα πάρει παράταση η παραμονή της στην εξουσία (διάβαζε η κατοχή της Ελλάδος από την κάστα) για άλλα 50 χρόνια, έχοντας τζάμπα «εκσυγχρονίσει» το κράτος, έχοντας φέρει όλη την εργασιακή, φορολογική, διοικητική κλπ. νομοθεσία στα πλαίσια της απολύτου αρεσκείας της, έχοντας εκκαθαρίσει ένα μέρος του πολιτικού συστήματος που σήκωνε κατά καιρούς κεφάλι και διεκδικούσε δημοκρατία, μα κυρίως και πάνω από όλα έχοντας αποκεφαλίσει για άλλη μία φορά την όποια αναδυόμενη ελληνική μικρομεσαία καπιταλιστική αστική τάξη, κάτι που από μόνη της η κάστα και υπό τις προηγούμενες συνθήκες θα ήταν απολύτως αδύνατον να είχε πετύχει, ενώ οι ευρωπαίοι θα κάθονται με το δάκτυλο στο στόμα να κοιτάζουν τις εξελίξεις στην Ελλάδα και να μονολογούν: «Πόσο μαλάκες ήμασταν!».

Στην συνέχεια πάνω στο νέο κράτος που για χάρη της κάστας θα έχει πράγματι επανιδρύσει όχι ο Κωστάκης, αλλά η Αγγελικούλα, η κάστα θα ξαναθεμελιώσει τις σχέσεις της με ότι τότε θα έχει απομείνει από την Ευρωπαϊκή Ένωση και έτσι η ιστορική έλιξ για την Ελλάδα θα έχει προωθηθεί κατά ένα πλήρες βήμα με νικήτρια την ελληνική άρχουσα κάστα και μεγάλο ηττημένο όπως πάντα το ελληνικό λαΐδιον που τώρα θα βρίσκεται σε ένα απέραντο κάτεργο και ερειπιώνα ψυχικό, κοινωνικό, περιβαλλοντικό και εθνικού ξενιτεμού, όμοιο με αυτόν του ‘50-‘60, μα το ωραιότερο όλων θα είναι ότι αυτός ο ιστορικός λαός-σκουπίδι θα θριαμβολογεί και θα … πεονίζει, πεπεισμένος και γεμάτος εθνική υπερηφάνεια, όπως πάντα άλλωστε, ότι παιανίζει την ελευθερία του από τον τροϊκανό κατακτητή, λησμονώντας ότι η ίδια η κάστα τον είχε προσκαλέσει για να κάνει την βρώμικη δουλειά.

Τέτοιες λίγο πολύ ήταν οι περισσότερες ελληνικές επαναστάσεις και λεγόμενοι κοινωνικοί εκσυγχρονισμοί που διαβάζει κανείς στα σχολικά βιβλία-πάμπερς (συγνώμη P&G), παρεχόμενα δωρεάν μέχρι σήμερα, αλλά στο μέλλον σκέφτονται να δίνουν και ένα μπόνους σε όποιον τα διαβάζει, έτσι ώστε το σκουπίδι να συνεχίσει να παραμένει τοιούτο, πανθομολογουμένως ωστόσο ένα υπερήφανο.

Η ελληνική άρχουσα κάστα, έχοντας τον απόλυτο έλεγχο όλων των μηχανισμών της κοινωνίας, αμύνεται με κάθε τρόπο καταπολεμώντας και κατανικώντας κάθε ψήγμα πραγματικής, σχετικώς αυτοδύναμης καπιταλιστικής ανάπτυξης στην χώρα και αστικής δημοκρατίας (ποίος ομίλησε περί σοσιαλισμού!) ενώ ταυτοχρόνως καταδυναστεύει με τους ίδιους μηχανισμούς ολόκληρο τον Έλληνα λαό.

Μπροστά σε αυτήν την κάστα όλοι οι πρόεδροι δημοκρατίας, όλοι οι πρωθυπουργοί, όλοι οι υπουργοί, όλοι οι βουλευτές, όλοι οι κρατικοί μεγαλοϋπάλληλοι, … κάθονται σούζα. Αν τύχει και τους δεις να κάνουν χειραψία με μέλος της κάστας, πάντοτε κάμπτουν βαθέως την οσφυϊκή τους μοίρα με ταυτόχρονη πρόπτωση της κεφαλής κατά ορθή γωνία έμπροσθεν του μέλους της κάστας, χωρίς φυσικά να απουσιάζουν τα χειροφιλήματα προς την εύχαρη νεανίζουσα γιαγιά ή το νυμφίδιο που θα τύχει να συνοδεύει το μέλος.

Οι νόμοι που ψηφίζουν οι πολιτικοί εκπρόσωποι του λαού στο όπως πλέον έχει γίνει γνωστό το «μπορντέλο την βουλή», είναι πάντα κατά παραγγελίαν της κάστας, παραδείγματος χάριν, πίσω από κάθε αγορανομική διάταξη κρύβεται και ένα καρτέλ, όλοι γνωστοί με όνομα, επώνυμο και διεύθυνση. Μόνον οι βουλευτές που ψηφίζουν ή που καταψηφίζουν δεν γνωρίζουν τίποτε γι αυτά τα κοινοβουλευτικώς τεκταινόμενα, ωσάν να είναι κάτοικοι κάποιου άλλου πλανήτη.

Και εν πάση περιπτώσει από όλη αυτήν την λαίλαπα νομοσχεδίων που ψηφίζονται στο ημίφως των κόκκινων φαναριών του κοινοβουλίου στις δύο τα ξημερώματα, όταν έχουν πάει για ύπνο σχεδόν όλοι οι βουλευτές, και τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου που υπογράφει κάποιος αλτσχαϊμερικός ρυθμιστή του πολιτεύματος, ας μας υποδείξει κάποιος έστω και έναν νόμο που στρέφεται κατά των συμφερόντων της κάστας, έστω και κατ’ ελάχιστον. Δεν υπάρχει κανένας! Όλοι οι νόμοι στρέφονται κατά των εργαζομένων και κατά της μικρομεσαίας κεφαλαιοκρατίας που έχει απομείνει και καρκινοβατεί.

Τόση σαπίλα και τέτοια αντιδραστική συνομωσία οικονομικής εξουσίας-κάστας και πολιτικής διαχείρισης σίγουρα δεν υπάρχει σε άλλη χώρα της Ευρώπης, άλλωστε σε άλλη χώρα δεν υπάρχει κάστα. Αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο η Ελλάς κατέχει από όλες τις χώρες την 3^η από το τέλος θέση σε αυτήν την διαπλοκή, αν και τα πράγματα πρέπει να είναι πολύ χειρότερα, διότι ότι στοιχεία δίνει το κράτος της άρχουσας κάστας είναι εντελώς ψευδή. Ίδε και κρατικούς στατιστικολόγους οι οποίοι χαμπάρι δεν έχουν από την επιστήμη της μαθηματικής στατιστικής και λαμβάνουν ως αλήθειες ότι ανοησίες τους παρέχουν κάτι ακριβοπληρωμένα fancy χαζο-software: ο βλάξ ή ο απατεών είτε έχει στην διάθεσή του κομπιούτερ είτε δεν έχει πάλι βλάξ ή απατεών παραμένει: rubbish in, rubbish out.

Δείκτης Αντίληψης για την Διαφθορά (Corruption Perceptions Index, CPI) εκδίδεται κάθε χρόνο από το 1995 από την οργάνωση Διεθνής Διαφάνεια (Transparency International). Ο δείκτης CPI κατατάσσει όλα τα 180 κράτη του κόσμου σύμφωνα «με τον βαθμό στον οποίο η διαφθορά θεωρείται ότι υπάρχει μεταξύ των κρατικών αξιωματούχων και των πολιτικών». Ο οργανισμός ορίζει την πολιτική διαφθορά ως «την κατάχρηση ενός δημοσίου αξιώματος για ίδιον όφελος». Στην κατάταξη, η υψηλότερη θέση (CPI=10) σημαίνει και την ελάχιστη διαφθορά και η χαμηλότερη θέση(CPI=0) σημαίνει την μέγιστη σήψη.

Λοιπόν, για το 2011 με τόσους «εκσυγχρονισμούς» και «εξυγιάνσεις» που επέβαλε η τρόικα και τόσους γερμανογάλλους να κάνουν κουμάντο και να απολαμβάνουν τα λουκούλλεια brunches τους καθημερινώς στα «ελληνικά» υπουργεία, ο δείκτης CPI για την Ελλάδα είναι από τους χειρότερους του κόσμου, πράγμα που σημαίνει ότι στην διαφθορά είναι μπλεγμένες και οι δυνάμεις της τρόικα …

Ιδού η τελευταία κατάταξη:

Νέα Ζηλανδία=9,5

Δανία=9,4

Σουηδία=9,3

…

(οι υπόλοιπες χώρες του κόσμου)

…

Ελλάς=3,4

(Μπράβο, χάλκινο μετάλλιο από το τέλος, και με χρυσό του χρόνου!)

Σρί Λάνκα=3,3

Ζάμπια=3,2

Σε οικονομικούς τομείς που δεν αφήνουν άμεσα και μεγάλα κέρδη, που απαιτούνται μεγάλες επενδύσεις σε σταθερό κεφάλαιο, που έχουν υψηλό ρίσκο, η άρχουσα κάστα επιτρέπει-εξωθεί το υπό τον πλήρη έλεγχό της ευρισκόμενο ελληνικό κράτος να επενδύσει, αφού τα συνήθη υποζύγια, οι έλληνες φορολογούμενοι, καλά πληρώνουν, ενώ η κάστα αναλαμβάνει μόνον τις προμήθειες του δημοσίου που είναι απαραίτητες για το έργο.

Αντιθέτως, όπου τα κέρδη είναι εύκολα και μεγάλα, χωρίς σοβαρές επενδύσεις και ρίσκο, η κάστα σπεύδει σαν αγέλη υαινών και κάνοντας χρήση του μηχανισμού υπεργολαβιών που διαθέτει και πλήρως χειρίζεται, κατακλέβει με όλους τους γνωστούς τρόπους μέσω του λιγδιασμένου ελληνικού κράτους το μεγάλο κορόιδο τον ελληνικό λαό, επιτυγχάνοντας ποσοστά κερδών που κάνουν τα ευρωπαϊκά μονοπωλιακά ποσοστά να φαντάζουν φιλοδωρήματα.

Η αδηφάγος αυτή κάστα δεν κλέβει μόνον το κράτος, αλλά ακόμη αφήνει απλήρωτους, κοινώς βάζει φέσια, ακόμη και στους υπεργολάβους αυτών των δημόσιων έργων οδηγώντας τους μικρομεσαίους αυτούς καπιταλιστές εμμέσως πλην βεβαιότατα σε χρεοκοπία: Ένας νεκρός καπιταλιστής, ένας λιγότερο επίβουλος της εξουσίας της. Και τούτο διότι το νομικό πλαίσιο των υπεργολαβιών είναι φτιαγμένο στα μέτρα της κάστας και εις βάρος των υπεργολάβων εταιριών.

Κανένας φυσικά ευρωπαίος δεν παίρνει δουλειά στο οικόπεδο της κάστας, αν προηγουμένως δεν του εξασφαλίσουν ως αντάλλαγμα κάποια άλλη δουλειά-κονόμα σε άλλη περιοχή της Ευρώπης.

Δεν είναι τυχαίο ότι το 80% των απαιτήσεων του μνημονίου αφορά σε διαρθρωτικές αλλαγές, κάτι που επειγόντως απαιτεί η γερμανική κεφαλαιοκρατία προκειμένου να επενδύσει στην Ελλάδα και έτσι αφ ενός να σαρώσει όλη την Ελληνική οικονομία ακρωτηριάζοντας την κάστα, συμφυόμενη με αυτήν και αποδυναμώνοντας τις προϋποθέσεις ύπαρξής της, και αφ ετέρου και ταυτοχρόνως να αφανίσει όλες τις μικρομεσαίες ελληνικές επιχειρήσεις που αποτελούν την ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας. Αυτό σημαίνει πλήρη και άνευ όρων και αμετάκλητη και διαρκή κατοχή της χώρας, δηλαδή καταστροφή του ελληνικού έθνους.

Δεν θέλει να έχει κάποιος ειδικές γνώσεις για να κατανοήσει ότι:

α) Ένα δουλοκτητικό σύστημα καταστρέφεται όταν καταστρέψεις τους δουλοκτήτες.

β) Ένα φεουδαλικό σύστημα καταστρέφεται όταν καταστρέψεις τους φεουδάρχες.

γ) Ένα καπιταλιστικό σύστημα καταστρέφεται όταν καταστρέψεις τους καπιταλιστές.

Με άλλα λόγια τί λένε στους έλληνες οι γερμανοί μέσω του μνημονίου: Θα σας ακρωτηριάσω την ελληνική άρχουσα κάστα σε κάποιο βαθμό (που με εξυπηρετεί …), αλλά ως αντάλλαγμα θα απαλλοτριώσω όλη την ελληνική μικρομεσαία καπιταλιστική οικονομία μαζί και όλον σας τον φυσικό πλούτο, που πάει να πει όμως και την εθνική σας ανεξαρτησία.

Κάθε εχέφρον Έλλην θα απαντούσε στους γερμανούς του Δ’ Ράιχ: Κατ’ αρχάς δεν σας εμπιστεύομαι ότι θα ακρωτηριάσετε την άρχουσα κάστα, διότι με αυτήν επί τόσα έτη -μέχρι και σήμερα- συνεργάζεστε και αντιμάχεστε διατηρώντας ιστορικούς δεσμούς (τον Χριστοφοράκο εσείς τον προστατεύεται, μέχρι και Πικραμένους ξεθάψατε κα.). Επιπλέον, γιατί να σας επιτρέψω να απαλλοτριώσετε την μικρομεσαία οικονομία μου ως αντάλλαγμα για τον ακρωτηριασμό της κάστας και δήθεν απελευθέρωσή μου από αυτήν, αφού είμαι βέβαιος ότι επιδίωξή σας είναι να τα πάρετε όλα: και να γίνεται κατακτητική ξένη άρχουσα τάξη συμφυόμενοι με την χαμένη ελληνική κάστα και να απαλλοτριώσετε οδηγώντας σε χρεοκοπία την μικρομεσαία οικονομία καθώς και να δημεύσετε τις ατομικές οικογενειακές περιουσίες και τα πάντα να τα κάνετε ΑΟΖ, κοντολογίς, να αλλοτριώσετε και εντέλει αφανίσετε τον ενιαίο εθνικό ιστορικό μου χώρο για να με μετατρέψετε σε εξαθλιωμένο griechische gastarbeiter στον ίδιο μου τον τόπο, συμμειγνύοντας τους γηγενείς με κάθε είδους πολιτιστικώς και βιολογικώς ασύμβατες μεταναστευτικές μάζες από χώρες που δεν πέρασαν καν από αναγέννηση και διαφωτισμό και έτσι να με εξαφανίσετε και πληθυσμιακώς. Τόσο απλό είναι το σχέδιό σας.

Αντί αυτών λοιπόν κάποιος καλόβουλος αλλά αδαής Έλλην πατριώτης θα αντιπρότεινε στους γερμανούς: Βοηθείστε εσείς να ξεπατώσουμε εμείς οι ίδιοι την άρχουσα κάστα ώστε να αναπτύξουμε στην συνέχεια απρόσκοπτα τον μικρομεσαίο καπιταλισμό μας και να δομήσουμε μια σύγχρονη χώρα στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης οπότε στο τέλος της ημέρας να έχω την χώρα μου ελεύθερη από την κάστα και να πάψω να σας θεωρώ Τέταρτο Ράιχ, ενώ όσοι εκ των μεγάλων ελλήνων καπιταλιστών θελήσουν να παραμείνουν στην Ελεύθερη Ελλάδα, μόνον ευπρόσδεκτοι θα είναι, σεβόμενοι εννοείται το νέο σύνταγμα της χώρας.

Καλοί οι προβληματισμοί του προαναφερθέντος καλόβουλου αλλά επικινδύνως αδαούς Έλληνος πατριώτη.

Εκεί που οι συνδυασμένες ενέργειες άρχουσας κάστας και Τέταρτου Ράιχ έφεραν την ελληνική οικονομία, αυτή με καμία απολύτως δύναμη δεν μπορεί να αναστηθεί στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, χωρίς εθνικό νόμισμα και κάθε είδους εθνικό προστατευτισμό και ελευθερία διεθνών επιλογών.

Μόνον όταν αποκτήσει η Ελλάς εθνικό νόμισμα, θα σπεύσουν ουρά οι ξένοι επενδυτές στην Ελλάδα, και καθόλου με το ευρώ, όπως παπαγαλίζουν τα φερέφωνα της κάστας που ο λαός θα τα συμπεριφερθεί αναλόγως ή και «καλύτερα» από ότι την κάστα.

Οι έλληνες πρέπει τώρα να αποφασίσουν: Είτε φεύγουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση ΤΡΕΧΟΝΤΑΣ για να κάνουν την Ελλάδα οικονομικώς παραδείγματος χάριν μία Νορβηγία (η έξοδος από την ευρωζώνη τώρα πια που καταστράφηκε η οικονομία δεν μπορεί να περισώσει τίποτε) είτε παραμένουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση ως χώρα προτεκτοράτο υπόδουλη στο Τέταρτο Ράιχ και χάνουν την πατρίδα τους για πάντα και αφανίζονται πληθυσμιακώς, ενώ οι ιστορικοί του μέλλοντος θα ομιλούν για τους έλληνες όπως οι σημερινοί ιστορικοί ομιλούν για την χαμένη φυλή του Αμαζονίου.

Οι έλληνες αποφασίζουν τώρα και επιλέγουν! Δύο μόνον δρόμοι υπάρχουν! Κανείς άλλος! Ήδη είναι αργά! Αλλά αύριο και κάθε αύριο θα είναι τελεσιδίκως αργά!

Η πασοκονουδίτικη ιδεολογία του γραφειοκρατικού δημοσιοϋπαλληλάτου όπως ανάγλυφα εκφράζεται στην πρακτική του επίσης κρατικοδίαιτου συνδικαλισμού, δεν είναι τίποτε άλλο παρά ο πνευματισμός της υλικότατης κρατικοσυντεχνίας -που απαρτίζει την μαφιόζικου τύπου συντεχνία του κράτους, διότι μόνον ως τέτοια θα μπορούσε να λειτουργήσει εργαλειακώς για την υποστήριξη των εντελώς παράνομων απαιτήσεων της κάστας η οποία μετά τον εκμαυλισμό το ενέταξε και το αφομοίωσε πλήρως εμφυσώντας σε αυτό την δική της ιδεολογία: «Devoro ergo sum»- στο μέγιστο ποσοστό της αποτελούμενη από μικροαστικά σκουλήκια βολεμένα σε μια καρέκλα με μοναδικό ενδιαφέρον την κατρακύλα του μηνιαίου χιλιοπεντακοσάευρου και την ημερομηνία εξόδου στην σύνταξη, και δεν πάει να καεί η Ελλάς και οι Έλληνες, δεν πάει να είναι η Ελλάς προτεκτοράτο της Αμερικής ή της Γερμανίας ή αν ως επίσημη γλώσσα έχουν την αγγλική ή την γερμανική ή αν οι ακτές τους και τα βουνά τους κατακτηθούν από βαρβάρους ή αν λέγονται έλληνες ή τούρκοι, οι αν πληθυσμιακά αφανίζονται …, μετασχηματίσθηκε δηλαδή ταυτοχρόνως το δημοσιοϋπαλληλάτο σε μια νέα αρχή όπου το γενικό συμφέρον του κράτους γίνεται ένα ξεχωριστό ίδιο συμφέρον του υπαλληλάτου, αλλά πάντα με κυρίαρχο τον δυικό ρόλο της εξυπηρέτηση του συμφέροντος της κάστας μέσω της καταδυνάστευσης των απλών πολιτών. Δεν υπάρχει πιο αντιδραστικό τμήμα της ελληνικής κοινωνίας από αυτό των δημόσιων υπαλλήλων και δικαίως κάποιοι τους χαρακτηρίζουν στρατό κατοχής και παράσιτα. Όχι βεβαίως με την ποσοτική έννοια -διότι η γεωγραφική κατανομή της Ελλάδος απαιτεί πολύ περισσότερους υπαλλήλους από αυτούς που διαθέτει σήμερα- οπωσδήποτε όμως με την ποιοτική. Η γραφειοκρατία συχνά επιβαρύνει τις τιμές των τελικών προϊόντων της παραγωγικής διαδικασίας περισσότερο από τους εργατικούς μισθούς ή τις πρώτες ύλες.
Η διαφημιζόμενη αξιολόγηση των δημόσιων υπαλλήλων ήδη από τώρα δεν μπορεί να αποκρύψει τα δυσώδη τεχνουργήματά της, διότι αδυνατεί αυτό το κράτος της κάστας να λειτουργήσει ορθολογικώς-αξιοκρατικώς έστω και για μία φορά, έστω και σε έναν τομέα. Πάντοτε, όλες του οι κινήσεις, όλα του τα έργα υποκρύπτουν και κάποια πουστιά.

Έτσι, παραδείγματος χάριν, αντί να αξιολογηθούν και διαρκώς να αξιολογούνται όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι μόνον επί του γνωστικού τους αντικειμένου και μόνον επ’ αυτού (ενώ μόνον σε περιπτώσεις ισοβαθμιών να μετρούν άλλα προσόντα όπως: σικέ διδακτορικά, πτυχία ξένων γλωσσών που αν μιλήσεις τους κατόχους τους στην ξένη γλώσσα θα καταπιούν την δική τους, πτυχία πληροφορικής που στην καλύτερη περίπτωση άντε να γνωρίζουν τί είναι το copy-paste, κάτι χαζοσεμινάρια από ανίδεα λαμόγια προς αδαής γλυφτοϋπαλληλίσκους, …), εντούτοις, οι δωσίλογες κυβερνήσεις και οι κατακτητές έχουν στήσει έναν ύπουλο καταφανώς αυθαίρετο και ανορθολογικό μηχανισμό, μόνον και μόνον ως πρόσχημα:

α) για να μην δίνουν αυξήσεις στους υπαλλήλους

β) για να προωθούν ημέτερους χαφιεδοϋπαλλήλους

γ) για να ασκούν πειθαναγκαστική τρομοκρατία στα αδαή και τρομαγμένα υπαλληλάκια πανευτυχή για την θέση που κατέκτησαν, ενώ γνωρίζουν ότι δεν την άξιζαν και

δ) για να απολύουν άλλους, ανεπιθύμητους για οποιοδήποτε λόγο.

Το δωσίλογο πολιτικό διευθυντήριο της κάστας και των γερμανών κατακτητών έχει φέρει σε τέτοιο βαθμό φασιστικοποίησης την ελληνική νομοθεσία -η χούντα των συνταγματαρχών φαντάζει νησίδα δημοκρατίας μπροστά τους- ώστε να θέτουν σε διαθεσιμότητα οποιονδήποτε υπάλληλο ακόμη και με μια ανώνυμη εις βάρος του υπαλλήλου επιστολή προς τις αρχές στην οποία ο όποιος άγνωστος επιστολογράφος να διατείνεται τα όποια οργιώδη ψεύδη του εναντίον όποιου αυτός γουστάρει.

Εν τω μεταξύ τα υπαλληλικά gnu, σαν να μην συμβαίνει τίποτε, μηρυκάζουν υπερτέρπνως μέσα στο Σερενγκέτι, στα μαύρα τους μεσάνυχτα, το γρασίδι που τους ταΐζει η Θεία Κάστα, και ας κατασπαράζει παραδίπλα ο αιμοβόρος νυκτόβιος τα τέκνα τους ή τα γειτονόπουλά τους, χωρίς καν να περνάει από τον εγκέ-φαλλό τους ότι αυτοί που έπονται είναι οι ίδιοι.

Αυτό συνοπτικώς είναι το ελληνικό όλως ακατάρτιστο δημοσιοϋπαλληλάτο, δεξί … χέρι της άρχουσας κάστας: Όμοιος τον όμοιο και η κοπριά στα λάχανα.

Όποιος γνωρίζει καλά την ψυχοσύνθεση των Ελληνικού Πατριωτισμού στην διαχρονική του εξέλιξη (που ουδόλως προσομοιάζει στην πασοκονουδίτικη ιδεολογία τύπου gnu του δημοσιοϋπαλληλάτου που αντιμάχεται κάθε πατριωτισμό) δεν είναι δύσκολο να εικάσει ότι η οριστικοποίηση μιας τέτοιας κατάκτησης θα μπορούσε να συμβεί μόνον πάνω από το πτώμα του τελευταίου έλληνα πατριώτη. Και αν πράγματι η γερμανική κεφαλαιοκρατία του Τέταρτου Ράιχ συνεχίσει έτσι βιαίως να την επιβάλει, τότε μία λαίλαπα επαναστατικών τρομοκρατικών ενεργειών θα ανάψει από άκρου εις άκρον της υφηλίου, αλλά κυρίως μέσα στην καρδιά της Γερμανίας του Τέταρτου Ράιχ που για πολλές δεκαετίες θα κάνει κόλαση την ζωή κάθε εκφραστή ή εκπροσώπου γερμανικών συμφερόντων ή ενίοτε ακόμη και αθώων γερμανών πολιτών, έως την ημέρα έλευσης της απελευθέρωσης. Ενώ κατέχοντας την τεχνογνωσία από τα παλιά, μια νέα ΟΠΛΑ θα αναλάβει να αποδώσει τις δέουσες «τιμές» στα διαβόητα μέλη της κάστας, μάλιστα οικογενειακώς αυτήν την φορά, τα οποία θα νομίζουν ότι την έχουν σκαπουλάρει επειδή θα κατοικούν στο Hampstead του Λονδίνου ή στην Friedrich Strasse του Βερολίνου ή στο Upper East Side του Manhattan. Ποτέ, κανένας λύκος δεν νοιάστηκε για τον βοσκό που τον σημαδεύει με το δίκαννο την στιγμή που τυφλωμένος ρουφάει το ζεστό αναβλύζον αίμα από τις σπονδυλικές αρτηρίες του αμνού που σπαράζει.

Επιδεικνύοντας η ελληνική άρχουσα κάστα αυτήν την συμπεριφορά καταδικάζει σε μαρασμό και εν τέλει σε αφανισμό την όποια κατά καιρούς εμφανιζόμενη -κατ’ ιστορική επιταγή και αναγκαιότητα- καπιταλιστική αστική τάξη, συνακόλουθα ολόκληρη την κοινωνία, αφού κάθε κοινωνικοοικονομική εξέλιξη, κάθε προοδευτική πρωτοβουλία, οδηγείται συστηματικώς από αυτήν την κάστα σε τέλμα.

Σε αυτά ακριβώς τα πρότυπα δόμησε και τον αμυντικό εξοπλισμό της για εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς, τον ελληνικό κρατικό μηχανισμό.

Η πρόσφατη έρευνα για τον Μπόμπολα της εφημερίδας «ΤΟ ΧΩΝΙ, της αντίστασης» δίνει μια ιδέα περί του τί είναι οικονομικώς και πολιτικώς αυτή η ελληνική άρχουσα κάστα, καθώς και η απάντηση στην ίδια εφημερίδα του οικονομολόγου Δημήτρη Καζάκη προς τον Μυτιληναίο που είχε το θράσος να δίνει και συμβουλές για το πως θα διασωθεί η Ελλάς, την στιγμή που όλοι γνωρίζουν ότι πίσω από κάθε τους πρόταση κρύβεται και μια κονόμα.

Πρόκειται για μια άρχουσα κάστα που δεν έχει τίποτε να ζηλέψει από τις άρχουσες κάστες των γειτονικών ισλαμικών φεουδαλικών καθεστώτων πετρελαίου της Μεσογείου ή της Μέσης Ανατολής και δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός των άριστων σχέσεων που διατηρούσε και διατηρεί με αυτά τα ανελεύθερα καθεστώτα πετρελαίου.

Μάλιστα, οι ευρωπαίοι επικυρίαρχοι δεν επιφυλάσσουν στην ελληνική άρχουσα κάστα την ίδια τύχη με αυτήν των ισλαμικών καθεστώτων πετρελαίου, μόνον και μόνον (πέραν του γεγονότος ότι πρόκειται για χώρα-πετ της αυλής τους) διότι η Ελλάς δεν κατοικείται από κάποιον στοιχειωδώς σοβαρό λαό, όπως είναι οι αραβικοί λαοί, πάνω στον οποίο θα μπορούσαν να βασισθούν και εξωθώντας τον να προκαλέσουν τις ανάλογες μεταρρυθμίσεις … με αυτές της αραβικής άνοιξης.

Κατοικείται ωστόσο η Ελλάς σήμερα από ένα συστηματικώς εκφυλισθέν, νωθρό και εθελόδουλο λαΐδιον που δεν μπορούν οι ευρωπαίοι να του έχουν καμία εμπιστοσύνη ότι κάποτε θα εξεγερθεί κατά της οθωμανικού τύπου κάστας του, όθεν και οι αλλεπάλληλοι αδιαμαρτυρήτως αποδεκτοί εκβιασμοί και βιασμοί, ως σύγχρονων σταυροφόρων, νεοαποικιοκρατών, εισβολέων κατακτητών.

Όντως αξιέπαινες λοιπόν οι προσπάθειες που καταβάλουν οι ευρωπαίοι για την δημιουργία μιας στοιχειωδώς σοβαρής ταξικής διαστρωμάτωσης στην Ελλάδα, αν και τα αποτελέσματα από έναν λαό ολοένα και πιο σκουρόχρωμο από οτιδήποτε το ελληνικό είναι πενιχρά, με το εθελόδουλο λαΐδιον να καταντάει αφ εαυτού λαθρομετανάστης στην χώρα του, ενώ θεωρεί ότι οι αλληλ-έγγυοί του ευρωπαίοι πάνε να μετατρέψουν την χώρα του σε πάρκινγκ έγχρωμων λαθρομεταναστών τύπου Γκουαντάναμο όπου οι ημιάγριοι θα υφίστανται την κατάλληλη φροντιστηριακή παιδεία -εμβολιασμοί, πειθαρχεία σε ωράριο, ατομική υγιεινή, υποταγή προς τον εργοδότη, …- ώστε να γίνουν τρόπον τινά συμβατοί με τους ευρωπαίους εργάτες και σταδιακώς να προωθούνται κατά τις ανάγκες προς βορρά για τελική βορά.

Και φυσικά κανένας στην Ελλάδα δεν είναι τόσο αφελής ώστε να πιστεύει ότι ένα κάποιο μέρος από τους λαθρομετανάστες δεν είναι τρομοκράτες εκπαιδευμένοι ή μισθωμένοι από τις γερμανικές ή και άλλες ξένες μυστικές υπηρεσίες (η κάθε μία για τους δικούς της λόγους) για να χρησιμοποιηθούν την κατάλληλη στιγμή κατά του επαναστατημένου ελληνικού λαού, όπως αυτούς τους «συμβούλους» που με άπταιστη αμερικάνικη προφορά νότιων πολιτειών … κατευθύνουν τις μάχες στις υποτιθεμένως εξεγερμένες αραβικές χώρες.

Ιδού η άποψη του καθ’ όλα λιτότατου και ευγενέστατου νομπελίστα Γεωργίου Σεφέρη για την ελληνική άρχουσα κάστα ο οποίος μάλιστα ετύγχανε να την γνωρίζει και εκ των ένδον:

«Η βλακεία, η εγωπάθεια, η μωρία, η γενική αναπηρία της ηγέτιδας τάξης στην Ελλάδα, σε φέρνει στην ανάγκη να ξεράσεις (...). Είμαι βέβαιος πως τούτοι οι ελεεινοί δεν αντιπροσωπεύουν τη ζωντανή Ελλάδα.»

και συνεχίζει:

«Ευνουχισμένοι διανοούμενοι, μικροί ανίκανοι και τυφλοί κυβερνήτες.»

Αποφεύγουμε να αναφέρουμε τις απόψεις του Κώστα Βάρναλη για την ελληνική άρχουσα κάστα και τον ελληνικό λαό, διότι ενδέχεται το κείμενο να πέσει και σε χέρια ευαίσθητων κρυπτοχριστιανών «αριστερών» ηθικολόγων.

Μετά από αυτά κανείς έλληνας δεν μπορεί να κοιμάται ήσυχα ότι δεν θα πουληθεί στο πρώτο σκλαβοπάζαρο από αυτήν την άρχουσα κάστα -όπως συμβαίνει σήμερα και ακόμη τίποτε δεν έχει δει ο λαός από τα επερχόμενα- όσο αναπνέει έστω και ένα μέλος της, κάτι που η απώτερη και πρόσφατη ιστορία έχει αποδείξει πέραν κάθε αμφιβολίας.

Ωστόσο, το σημερινό άθλιο ελληνικό λαΐδιον έχει αφεθεί ψοφοδεώς στις ακόρεστες σαδιστικές ακολασίες αυτής της κάστας, προβάλλοντας απολύτως μηδενικές αντιστάσεις στις αλλεπάλληλες λαϊκές και εθνικές προδοσίες που το πηγαίνουν εβδομήντα χρόνια πίσω, πετώντας στα σκουπίδια κατακτήσεις πληρωμένες με ιδρώτα, κλάμα και αίμα που έχυσαν οι προπαππούδες, οι παππούδες και οι γονείς του στην ημεδαπή ή στην αλλοδαπή, στο βουνό ή στην θάλασσα ή στην πόλη, για να επιτευχθεί το προμνημονιακό όποιου βαθμού κοινωνικό επίπεδο διαβίωσης και ασφάλειας. Δεν μπορείς πια να αποταθείς προς αυτήν την φάρμα αποσυντεθημένων συνειδησιακών σκηνωμάτων και να τα ομιλείς με όρους κοινωνικής επανάστασης, όταν καλώς γνωρίζεις ότι «εις την οδόν έξω, ουδέν ακούουν οι λαοί», ουδέν βλέπουν, ουδέν νοούν, και οι αναλύσεις των κουλτουροαριστερών πως δήθεν δεν μπορούμε να πείσουμε τον λαό να ακολουθήσει είναι λόγια του αέρα, αφού αδυνατούν να κατανοήσουν ότι μεγάλοι και ιστορικοί λαοί είναι δυνατόν να έχουν εξαντλήσει τα «καύσιμά» τους και να έχουν μετατραπεί σε ιστορικά απολιθώματα ή ακόμη και αντι-ιστορικά μορφώματα.

Κανείς δεν μπορεί να σώσει αυτόν που έχει αποφασίσει να αυτοκτονήσει.

Υπάρχει παρά ταύτα μια ελάχιστη μειονότητα ελλήνων που διατηρούν ακόμη ολοζώντανη και την εθνική και την ταξική τους συνείδηση οι οποίοι ωστόσο τελούν εν πλήρη συγχύσει από τις παρασιτικές παρεμβολές προερχόμενες είτε από τα εξ αριστερών είτε από τα εκ δεξιών, αμφότερα εξωνημένα, πολιτικοϊδεολογικά εξαπτέρυγα της μιαρής άρχουσας κάστας.

Μια βαθιά ριζωμένη πεποίθηση και ανασταλτικός φόβος καθημερινώς εκφέρεται από τα χείλη αυτής της μικρής αφυπνισμένης μειονότητας του ελληνικού λαού:

«Η όποια επερχόμενη αρχικώς επιτυχής κοινωνική επανάσταση θα εκφυλιστεί και εν τέλει θα κατακτηθεί εκ των ένδον από την κάστα, δια χειρών δωσιλόγων που σήμερα κατέχουν δοτές θέσεις ακόμη και χαμηλού προφίλ, παραδείγματος χάριν διευθυντού μιας σχολικής μονάδας, ή ενός αστυνομικού τμήματος ή μιας δημαρχίας, θα το παίζουν καμπόσοι, θα τρομοκρατούν και θα εκμαυλίζουν τον λαουτζίκο οικονομικώς, πολιτικώς, διοικητικώς, ιδεολογικώς, ότι δηλαδή έκαναν οι νεοδημοκράτες μετά το ‘74 ή ότι έκαναν οι πασοκτσίδες μετά το ‘81.»

Είναι γνωστό το μοιρολατρικό ηττοπαθές ιδεολόγημα των ψυχολογικώς αβέλτηρων νεοελλήνων:

«Σε αυτήν την χώρα τίποτε δεν αλλάζει.»

Αυτοί οι έλληνες θα πρέπει να κατανοήσουν πως ακριβώς αυτή η στάση τους όχι μόνον δεν τους κάνει πατριώτες αλλά αντιθέτως αν εμμείνουν σε αυτήν αναγορεύονται σε επαίσχυντους δωσίλογους, αν όχι ενεργητικούς όπως τους ψηφοφόρους των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ-ΔΗΜΑΡ, οπωσδήποτε παθητικούς δωσίλογους, εξίσου επιζήμιους για το αίτημα της απελευθέρωσης, και το καλύτερο που έχουν να κάνουν είναι να ξανασκεφτούν.

Η μεταμόρφωση της ελληνικής κοινωνίας θα έρθει, αν ποτέ έρθει …, αποκλειστικώς και μόνον από μια κρίσιμη μάζα αρχικώς αφυπνισμένων και στην συνέχεια επαναστατημένων, ταξικώς και εθνικώς, ελλήνων και φυσικά όχι πριν εις μνήμην της ελληνικής άρχουσας κάστας -στην οποία καθόλου δεν συμπεριλαμβάνεται η ελληνική μικρή και μεσαία κεφαλαιοκρατία, οπωσδήποτε όμως η καρτελική- ακούσουμε αυτήν την μάζα εν μιά φωνή να άδει:

«Μετέστης πρός τήν ζωήν, Μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς» …

Πάντα φυσικά με την κρίσιμη αυτή μάζα τελούσα σε συνεχή επιφυλακή, διότι η ελληνική άρχουσα κάστα, όπως όλες οι άρχουσες τάξεις στην ιστορία, δεν θα εγκαταλείψει τον ενθάδε οίκον της ακόμη και αν από όλους θεωρηθεί μεταστάσα. Η σπορά είναι πολύ-πολύ βαθειά, γι αυτό και το λεπίδι της ιστορίας πρέπει να πάει επίσης πάρα-πάρα πολύ-πολύ βαθειά στο λαρύγγι των πλιατσικοκαπιταλιστών, αν θέλουμε σε αυτήν την χώρα να υπάρξει εργατική τάξη και αστική τάξη που να συμβιούν σε ένα ορθολογικό κράτος το οποίο θα συναρμόζει τις τάξεις, έστω και προσωρινώς, προκειμένου να εξασφαλισθεί η εσωτερική ολόπλευρη μικρομεσαία καπιταλιστική οικονομική ανάπτυξη, ταυτοχρόνως και με την μεγάλης κλίμακας κρατικοϊδιωτικής ανάπτυξη, ώστε όταν πια υπάρξει επαρκής συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου και ωριμάσουν οι προϋποθέσεις εμφάνισης του σοσιαλισμού, να γίνει το άλμα με τον πλέον βέβαιο, ανώδυνο και μη αναστρέψιμο τρόπο.

Βεβαίως, το όνειρο κάθε μικρομεσαίου καπιταλιστή είναι να γίνει μεγάλος καπιταλιστής και μετά να αγοράσει ποδοσφαιρική ομάδα και τράπεζα και να κάνει μονοπώλιο και ύστερα να κάνει καρτέλ και να έχει όλο το πολιτικό σύστημα ως σφουγγοκωλάριους κοκ. Για όλα αυτά υπάρχουν απαντήσεις και λύσεις που δεν είναι όμως του παρόντος. Αυτό που προέχει σήμερα είναι η συσπείρωση του λαού και των μεσαίων στρωμάτων σε μία γροθιά με μοναδικό σκοπό την απελευθέρωση της πατρίδας από τον διπλό κατοχικό ζυγό:

α) τον μόνιμο και κύριο ζυγό που επιβάλει εδώ και δύο αιώνες η ελληνική άρχουσα κάστα και

β) τον περιοδικό και δευτερεύοντα ζυγό που επιβάλει κατά καιρούς η γερμανική κεφαλαιοκρατία.

Μετά την απελευθέρωση το Σύνταγμα της ριζικώς οικονομικώς νέας χώρας δικαίου που θα γεννηθεί και εκ κοινωνικοοικονομικής αναγκαιότητας θα φέρει στο προσκήνιο έναν όντως ελεύθερο λαό -και όχι έναν libertinus λαό όπως έπρατταν όλες οι προηγούμενες επαναστάσεις και εκσυγχρονισμοί- θα μεριμνήσει και για τα άλλα ζητήματα ώστε ποτέ να μην περιέλθει η χώρα σε παρόμοια κατάσταση από οποιουδήποτε είδους εσωτερικά ή εξωτερικά αρπακτικά, διότι δεν αρκεί απλώς να νικήσεις τον αντίπαλό σου πολιτικώς. Η ουσιαστική νίκη έρχεται και εμπεδώνεται μόνον όταν τον τσακίσεις οικονομικώς και κοινωνικώς, και στην συγκεκριμένη συγκυρία της Ελλάδος, μόνον όταν ξεπατώσεις μέχρι τρίτης γενεάς τον καρκίνο της άρχουσας κάστας, ταυτοχρόνως με το σάπιο κράτος και την σάπια οικογένεια που την υπηρετεί ή επάνω της εδράζεται. Και τούτα πιο συγκριμένα απαιτούν:

α) Συντριβή της αντίστασης της κάστας και των συμμάχων της.

β) Προετοιμασία ακόμη και για εμφύλιο πόλεμο, διότι είναι βέβαιον πως η κάστα θα καταφύγει σε αυτόν, αφού ήδη καταφανώς σχεδιοποιημένα εκκολάπτει τις προϋποθέσεις του.

γ) Ουδετεροποίηση των άμυαλων μικροαστικών στρωμάτων. Αυτά τα κοινωνικά ρινίσματα διαρκώς αμφιταλαντεύονται πότε προς το στρατόπεδο της κάστας και πότε προς το στρατόπεδο του λαού, αναλόγως με το πώς εξελίσσονται τα άμεσα κοντόφθαλμα ατομικά ιδεοληπτικά τους συμφέροντα.

δ) «Χρησιμοποίηση» για τεχνοκρατικούς μόνον λόγους εκείνου του μέρους της μεγάλης κεφαλαιοκρατίας που δεν θα επιλέξει το στρατόπεδο της κάστας αλλά θα προσυπαχθεί άνευ όρων στις γραμμές της επανάστασης -αυτοί οι άνθρωποι είναι αδιόρθωτοι και αμετανόητοι και αν προσπαθήσεις να τους αλλάξεις είναι σαν να τους εξαναγκάζεις να σε κοροϊδέψουν- άρα θα τους χρησιμοποιήσεις για συγκεκριμένο έργο και μόνον.

ε) Καλλιέργεια νέου πνεύματος πειθαρχίας, αρχίζοντας από την διαπλαστική διαπαιδαγώγηση των μικρών παιδιών και την επανορθωτική διαπαιδαγώγηση των μεγάλων -σήμερα οι οικογένειες και τα σχολεία της κάστας καλλιεργούν μικρά παλιόπαιδα για να αποκτήσουν όταν μεγαλώσουν ηθικά αναστήματα στα πρότυπα Σαμαράδων, Βενιζέλων, Κουβέληδων, Τσιπράδων, Μιχαλολιάκων, Καμμένων, Παπαρηγάδων κλπ.- κάνοντας πάντα χρήση των μεθόδων πειθούς, και σε ακραίες περιπτώσεις ανεπίδεκτης συμμόρφωσης στο νέο πνεύμα κοινωνικής και εθνικής πειθαρχίας που θα αναδείξει η νέα οργάνωση οικονομίας και κοινωνίας, των μεθόδων εξαναγκασμού.

Η διαλεκτική της πορείας επίτευξης των στόχων κάθε επανάστασης και της ολοκλήρωσής της ευρίσκεται στο δίπολο: επανάσταση-παλινόρθωση. Το αναγκαίο στο επαναστατικό προτσές είναι η παλινόρθωση και μόνον το τυχαίο είναι η φυσιολογική εξέλιξη και κατάκτηση των στόχων αυτού του προτσές. Η επανάσταση δεν είναι μια στιγμιαία πράξη που συμβαίνει και τελειώνει με την κατάληψη της πολιτικής διαχείρισης από τους εκπροσώπους του επαναστατημένου λαού, μάλλον αυτή είναι η αρχή της. Ώσπου να ολοκληρωθεί και να αποκλεισθεί και η τελευταία υπόνοια παλινόρθωσης, η επαναστατική εγρήγορση οφείλει να ευρίσκεται σε ημερήσια διάταξη και να είναι το κύριο μέλημα των εκπροσώπων του λαού. Η διαλεκτική αυτή σχέση επανάστασης-παλινόρθωσης που νομοτελειακώς στην ιστορία οδηγεί στην επικράτηση της παλινόρθωσης είχε μία μοναδική φωτεινή εξαίρεση, αυτήν της Οκτωβριανής Επανάστασης και πάλι μόνον κατά τα τριάντα χρόνια που το τιμόνι κρατούσε ο Στάλιν. Κατά την διάρκεια της Σταλινικής περιόδου καμία από τις πάμπολλες απόπειρες παλινόρθωσης δεν ευδοκίμησε και τούτο διότι όποτε η παλινόρθωση πήγαινε να σηκώσει κεφάλι ένα αόρατο χέρι την χαμήλωνε κατά ένα κεφάλι. Αυτό το ευτυχές για τον σοβιετικό λαό γεγονός, τα ρεβιζιονιστικά σκουπίδια του παλινορθωμένου καπιταλισμού στην ΕΣΣΔ και οι απανταχού δορυφόροι τους μηδέ του δικού μας ΚΚΕ εξαιρουμένου, αποκάλεσαν σταλινικές εκκαθαρίσεις. Λογικό βεβαίως από μέρους τους, αφού ήταν αυτά ακριβώς τα ρεβιζιονιστικά αστικά σκουπίδια που καθάριζε ο Στάλιν για να προστατέψει την επανάσταση, τον λαό του και τα γιγαντιαία επιτεύγματά του: τα τριακόσια χρόνια επιτευγμάτων της Δύσης (και αυτά με καταλήστευση και εξαφάνιση ολόκληρων ηπείρων) ο Στάλιν κατόρθωσε να τα επιτύχει με τις δυνάμεις μόνον του Σοβιετικού λαού και να τα συμπυκνώσει στην χρυσή τριακονταετία της Σταλινικής περιόδου και τούτα με όλους του εμφυλίους, λιμούς, εμπάργκο, σαμποτάζ, εισβολές, παγκόσμιο πόλεμο και δεν συμμαζεύεται. Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος για τον οποίο η Δύση μισεί και προσπαθεί να αμαυρώσει με τα πιο αισχρά ψεύδη και διαστρεβλώσεις το προφίλ του Στάλιν. Μετά τον θάνατο-δολοφονία του Στάλιν, η παλινόρθωση του καπιταλισμού στην ΕΣΣΔ που άρχισε με την Χουρτσοφική αντεπαναστατική συμμορία διαγγέλθηκε κατά το εικοστό συνέδριο του ΚΚΣΕ και διήρκεσε κατά φάσεις μέχρι και τον Γκορμπατσόφ. Αυτό που πραγματικά συντελέσθηκε με τον τελευταίο δεν ήταν η κατάρρευση του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ αλλά η κατάρρευση του παλινορθωμένου καπιταλισμού -ο σοσιαλισμός είχε προ πολλών χρόνων σχεδιοποιημένως καταλυθεί με την λεγόμενη αποσταλινοποίηση και είχε αντικατασταθεί με το σύστημα του παλινορθωμένου καπιταλισμού ηγούμενο από το ρεβιζιονιστικό ΚΚΣΕ- δηλαδή με τον Γκορμπατσόφ κατέρρευσε το μετά Στάλιν επιβληθέν οικονομικό σύστημα καταλήστευσης του σοβιετικού λαού από το ρεβιζιονιστικό ΚΚΣΕ. Ταυτοχρόνως οι τέως ρεβιζιονιστές-κομουνιστές βάζοντας στο χέρι την περιουσία του σοβιετικού λαού μετεξελίχθηκαν από μια γραφειοκρατική τάξη-χρήστης που απολάμβανε την χρήση αλλά όχι την ιδιοκτησία του σοβιετικού πλούτου, σε μία καπιταλιστική ιδιοκτήτρια αστική τάξη που απολαμβάνει σήμερα και ιδιοκτησιακώς τον κατακλεμμένο πλούτο που είχε συσσωρεύσει ο σοβιετικός λαός κατά την περίοδο του Στάλιν και δεν πρόλαβε να κατακλαπεί από τις Χουρτσοφ-Μπρεζνιεφικές ληστοσυμμορίες που διαχειρίζονταν τον παλινορθωμένο καπιταλισμό.

Η ιστορία έδειξε ότι την μοίρα της παλινόρθωσης περιμένει κάθε επανάσταση. Στην σημερινή Ελλάδα, αν οι κινητήριες δυνάμεις της επανάστασης δεν ακολουθήσουν το μοναδικό στην ιστορία πετυχημένο πρότυπο κατίσχυσης της επανάστασης υπέρ των συμφερόντων του λαού και του έθνους και κατά των δυνάμεων της παλινόρθωσης, δηλαδή το πρότυπο που χάραξε ο μοναδικός στην ιστορία πληβείος ηγέτης πληβείων, ο Ιωσήφ Βισσαριόνοβιτς Στάλιν, τότε είναι καταδικασμένη η χώρα να ξαναζήσει τα όμοια, αυτήν όμως την φορά θα ακολουθήσει η εξαφάνιση όχι μόνον της χώρας γεωγραφικώς αλλά κυρίως πληθυσμιακώς.

Η σημερινή επερχόμενη ελληνική κοινωνική επανάσταση -λαού θέλοντος φυσικά, διότι οι αντικειμενικές συνθήκες όχι μόνον έχουν ωριμάσει αλλά κινδυνεύουν να σαπίσουν- αν δεν έχει τα χαρακτηριστικά αμφότερων της Ιακωβίνικης Γαλλικής επανάστασης και κυρίως της Μπολσεβίκικης Οκτωβριανής επανάστασης, θα αποτύχει οικτρά και θα σηματοδοτήσει το τέλος της ιστορίας του έθνους των ελλήνων, κάτι που θα επέλθει μετά απολύτου βεβαιότητος αν η κατάσταση στην Ελλάδα παραμείνει ως έχει.

Ο μηδαμινού ηθικού και πολιτικού μεγέθους εκπρόσωπος της κάστας, σχημάτισε την κυβέρνηση τρόικας εσωτερικού ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ μετά τις αντισυνταγματικές, παράνομες και καλπονοθευτηκές εκλογές του Ιουνίου που όλους τους ικανοποίησαν, πλην του ΚΚΕ που έμαθε να αυτοϊκανοποιείται.

Η κυβέρνηση της τρόικας εσωτερικού της οποίας ηγείται ο γερμονοδωσίλογος πρωθυπουργός της άρχουσας κάστας Αντώνης Σαμαράς όλο και πιο απάνθρωπα θα επιτίθεται κατά των απεργών, των διαδηλωτών, των παραπονούμενων, των αδυνατούντων να ανταπεξέλθουν στα οικονομικά μέτρα κα. Αυτό το κάνει διότι αυτή η κυβέρνηση μαζί με την άρχουσα κάστα που εκπροσωπεί και εκφράζει δίνει τον ίστατο αγώνα της ιστορικής και βιολογικής της ύπαρξης, και αυτός είναι ο μοναδικός λόγος που εκλιπαρεί τους ευρωπαίους ηγέτες να επισκεφθούν την Ελλάδα, μήπως και διατηρηθούν ενύπνια τα βουβά εισέτι πλήθη και πάρει ο θάνατός της αναβολή έστω και μερικών μηνών. Έχουν πλήρη επίγνωση του γεγονότος ότι αν λίγο τους ξεφύγει ο έλεγχος στην καθαρΜΑΤοκρατούμενη κοινωνία, τότε ούτε τρία απέραντα γήπεδα θα επαρκέσουν για να συσσωρευτούν οι κεφαλές των ίδιων και των οικογενειών τους, σωροί που θα δημιουργηθούν από τον εξαγριωμένο αλλά κυρίως εξαχρειωμένο λαό του οποίου η εξαχρείωση επιτείνεται καθημερινώς ενίοτε εγγίζουσα και αυτήν την βαρβαρότητα, καθόσον οι μηχανισμοί της κάστας συνεχίζουν να τον εξαπατούν, υποσχόμενοι κάποιο λιγότερο εξαθλιωμένο αύριο, το οποίο φυσικά ποτέ δεν φάνηκε μέχρι σήμερα και ούτε πρόκειται να φανεί στο όποιο ορατό μέλλον.

Η ελληνική άρχουσα κάστα στον πόλεμό της με τους δανειστές της βάζει μπροστά τον λαό ενώ η ίδια παραμένει στο οικονομικό απυρόβλητο, όχι όμως και στα άλλα απυρόβλητα …

Πώς;

Επιβάλλοντας στον λαό να πληρώνει τα χρέη της, χωρίς η ίδια να πληρώνει δεκαράκι, ενώ ταυτοχρόνως στρέφει την οργή του λαού κατά των δανειστών της για να μην στραφεί αυτός κατεναντίον της.

Είναι πασιφανές ότι οι ξύπνιοι έλληνες που επιθυμούν μια ελεύθερη από την κάστα και τους τοκογλύφους Ελλάδα, έχουν κατανοήσει πως δεν πρέπει να βγάλουν από την τσέπη τους ούτε ένα ευρώ, διότι γνωρίζουν ότι κάθε ευρώ που πηγαίνει προς το πολιτικοοικονομικό σύστημα φεύγει αμέσως εκτός Ελλάδος. Αυτοί έχουν κατανοήσει ότι όταν κάποια στιγμή, αναποφεύκτως και λίαν συντόμως, θα γίνει η αλλαγή από το ευρώ σε εθνικό νόμισμα, αυτά τα ευρώ θα τους χρειαστούν για τους λίγους μήνες που θα διαρκέσει η μετάβαση. Είναι εύλογη λοιπόν η συμπεριφορά τους και συνάδει πλήρως με τα όσα γράφουν διάφοροι ελληνόφρονες διαπρεπείς οικονομολόγοι στα μπλογκ, στα κανάλια, στο φέισμπουκ:

(1) Όλα τα ευρώ στην τσέπη.

Ούτε ένα ευρώ στο κράτος.

Ούτε ένα ευρώ στις εφορίες.

Ούτε ένα ευρώ στα χαράτσια.

Ούτε ένα ευρώ για πρόστιμα.

Ούτε ένα ευρώ στις τράπεζες είτε πρόκειται για καταναλωτικά είτε για στεγαστικά είτε για επαγγελματικά δάνεια.

Ούτε ένα ευρώ στα ξένα σουπερμάρκετ ή καταστήματα.

Ούτε ένα ευρώ στα εισαγόμενα προϊόντα.

Αγοράζουν μόνον τα απολύτως απαραίτητα προς το ζειν.

Αφήνουν όλο το ληστοσυμμορίτικο ελληνικό οικονομικοπολιτικό σύστημα να καταρρεύσει σαν χάρτινος πύργος.

Είναι απίστευτο, αλλά το ληστοσυμμορίτικο οικονομικοπολιτικό σύστημα δεν θα αντέξει ούτε μία εβδομάδα, αν αυτό που πράττουν οι ολίγοι ξύπνιοι των ελλήνων μαζικοποιηθεί και το παράδειγμά τους ακολουθήσουν πολλοί άλλοι:

«ΟΛΑ ΤΑ ΕΥΡΩ ΣΤΗΝ ΤΣΕΠΗ!»

«ΚΑΜΙΑ ΠΛΗΡΩΜΗ ΠΟΥΘΕΝΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΕ!»

«ΖΗΣΤΕ ΜΕ ΤΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΝΑΓΚΑΙΑ!»

(2) Ωστόσο, για καλύτερα και γρηγορότερα αποτελέσματα οι σοβαρότεροι πολιτικολόγοι της χώρας προτείνουν μια καλά οργανωμένη «Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας», άποψη που βρίσκει αντίθετους μόνον το σκυλολόι των χαφιεδοσυνδικαλιστοπατρώνων οι οποίοι είναι και τα πιο πιστά μαντρόσκυλα της άρχουσας κάστας.

(3) Μερικοί φωνές λένε ότι η τρίτη και χαριστική βολή στο ληστοσυμμορίτικο σύστημα που ξεψυχάει είναι η επίσκεψη τεράστιων μαζών απεργών, απολυμένων, αγανακτισμένων, εργατών, υπαλλήλων, φοιτητών, μαθητών, οικογενειαρχών κα. αφυπνισμένων Ελλήνων στα ΚΨΜ των στρατοπέδων για … έναν καφέ.

(4) Φυσικά τίποτε από όλα αυτά δεν θα είναι αποτελεσματικό αν δεν κλείσουν όλα τα σύνορα χερσαία, θαλάσσια και εναέρια προς το εξωτερικό για μερικά εικοσιτετράωρα, ώστε να παγιδευτούν τα ποντίκια.

Συνοπτικώς, όλες οι ταξικοεθνικοαπελευθερωτικές επαναστάσεις πειθαναγκάζονται στο γενική πρόταξη:

Πόλεμο στον πόλεμο,

[πόλεμο στο πόλεμο που διεξάγεται μεταξύ της ελληνικής άρχουσας κάστας και της γερμανικής κεφαλαιοκρατίας]

Τα όπλα προς τα πίσω,

[τα όπλα του ελληνικού λαού να στραφούν κατά της ελληνική άρχουσας τάξης που τον οδήγησαν στην σημερινή σφαγή για να απαλλαγεί οριστικά από αυτό το καρκίνωμα]

Τάξη ενάντια σε τάξη,

[οι εργάτες, οι γεωργοί, οι υπάλληλοι, οι έμποροι, οι μικρομεσαίοι καπιταλιστές, ο κλήρος, ο στρατός, η αστυνομία, η δικαιοσύνη, … όλοι ενάντια στην ληστοσυμμορίτικη δωσίλογη άρχουσα κάστα]

Ο λαός ενάντια στην κάστα.

Όλοι (κάστα, εσωτερική τρόικα, εξωτερική τρόικα, στρατός, αστυνομία, αντιπολίτευση, μεγάλο μέρος του λαού και εκτός συνόρων, …) καλώς γνωρίζουν και ας μην τολμούν να το ομολογήσουν ούτε στον ίδιο τους τον εαυτό, ότι μία πολιτική προσωπικότητα που διαθέτει τις γνώσεις, την βούληση και το σθένος για ηγηθεί μιας Εθνικής Απελευθερωτικής Μετωπικής Κυβέρνησης (ΕΑΜΚ) και να βγάλει ανώδυνα την χώρα από αυτήν την ακροτελεύτια επιθανάτια κατάσταση, αλλά και αμέσως να την ανατάξει και λίαν συντόμως να την οδηγήσει στην ευημερία, είναι ο οικονομολόγος Δημήτρης Καζάκης ο οποίος έχει προβλέψει επακριβώς όλες τις οικονομικές εξελίξεις μέχρι σήμερα και παράλληλα έχει καταρτίσει ένα πλήρες πρόγραμμα ανασύνταξης και ανάπτυξης της χώρας ώστε μέσα σε μία δεκαετία η χώρα να φαντάζει Νορβηγία του νότου.

Ας έχει υπ’ όψιν της η ηγεσία της Ελληνικής Αστυνομίας ότι κάθε ημέρα τυραννίας που διάγει ο Έλλην Λαός την χρεώνεται και η ίδια, διότι υποστηρίζοντας την κάστα και τον εισβολέα μετατρέπεται σε Πρότυπα Τάγματα Χωροφυλακής του Παπαδόγκωνα. Οι πατριώτες αστυνομικοί οφείλουν τώρα να διαχωρίσουν την θέση τους από τους δωσίλογους και να προστρέξουν στις τάξεις της επανάστασης.

Ας έχει υπ’ όψιν της η ηγεσία των Ένοπλων Δυνάμεων ότι κάθε ημέρα τυραννίας που διάγει ο Έλλην Λαός την χρεώνεται και η ίδια, διότι υποστηρίζοντας την κάστα και τον εισβολέα μετατρέπεται σε ηγεσία ενός ταγματασφαλίτικου στρατεύματος του Ράλλη. Οι πατριώτες στρατιωτικοί οφείλουν τώρα να διαχωρίσουν την θέση τους από τους δωσίλογους και να προστρέξουν και αυτοί στις τάξεις της επανάστασης.

Οι πατριώτες έλληνες στρατιωτικοί και αστυνομικοί που λουφάζουν ταπεινωμένοι και προδομένοι υπηρετώντας τους δωσίλογους και τους κατακτητές του τέταρτου Ράιχ, σε συνεργασία με όλους τους γνήσιους πατριώτες που τυχαίνει να ασφυκτιούν μέσα στους κόλπους των οριοθετημένων από την άρχουσα κάστα ad hoc κομμάτων του κοινοβουλίου -είτε διότι αυτά υπηρετούν τον δωσιλογισμό είτε διότι εκφράζουν κρυπτομνημονιακές πολιτικές υπέρ της κάστας- καθώς και ανεξάρτητες προσωπικότητες από τον επιχειρηματικό, επιστημονικό, κρατικό, συνδικαλιστικό, καλλιτεχνικό και άλλων κοινωνικών χώρων, θα πρέπει να πρωτοστατήσουν. Τώρα!

Να σηκώσουν ψηλά την σημαία «Ελευθερία ή Θάνατος». Τώρα!

Και να πράξουν τα ακόλουθα δύο:

α) Να οργανώσουν καλά και να προκηρύξουν γενική πολιτική απεργία διαρκείας με την πρόταξη: «Απελευθέρωση τώρα! Και από την άρχουσα κάστα και από το τέταρτο Ράιχ», οπότε και το καθεστώς το πολύ σε μια βδομάδα θα καταρρεύσει, και ταυτοχρόνως,

β) Να αναδείξουν μέσα από τους κόλπους τους τις προσωπικότητες που θα σχηματίσουν την Εθνική Απελευθερωτική Μετωπική Κυβέρνηση (ΕΑΜΚ).

Κάθε άλλη λύση απελευθέρωσης θα ήταν και επωδυνέστερη για τον λαό και αμφιβόλου δυνατότητας οριστικής επιτυχίας, μα κυρίως θα είναι αιματηρή.

Μια τέτοια νικηφόρα επανάσταση δεν θα είναι σαν την Γαλλική Επανάσταση, δεν θα είναι ούτε σαν την Ρωσική Επανάσταση, θα είναι οπωσδήποτε σαν τις δύο μαζί, θα είναι η Ελληνική Επανάσταση, πρότυπο και πρόδρομος όλων όσων θα επακολουθήσουν στην Ευρώπη, όπως η καπριτσιόζα ιστορία επιμένει να θέλει για άλλη μια φορά μέσα στα τελευταία δυόμιση χιλιάδες χρόνια η Ευρώπη να σωθεί χάρη στον «καταραμένο Έλληνα», στον «μπροστάρη και αξεπέραστο», έτσι για να παραμείνει ανεκπλήρωτος για έσχατη φορά ο ανθρωποβόρος πόθος των γερμανικών Ράιχ προς πολλοστή θριαμβική επαλήθευση του ενός,

Johann Christoph Friedrich von Schiller.

Παντελής Μιντεκίδης

Ε.ΠΑ.Μ. ΦΛΩΡΙΝΑΣ

pantel.minteki@gmail.com