Σισύφεια διαδρομή στις 18 Μαΐου το πρωί

(Ανοικτή πρόσκληση προς όλους να σύρουμε

  μαζί το Σισύφειο φορτίο μας για 7 χιλιόμετρα)

Ξεκινάμε από το την Art Athina και το στάδιο Tae Kwon do στις 9 το πρωί Περνάμε από την γέφυρα πάνω από το Φαληρικό Δέλτα και βγαίνουμε στην άκρη του παλιού ιπποδρόμου Μπαίνουμε στην οδο Δοϊράνης. Περνάμε πίσω από το

Ωνάσειο. Φτάνουμε στο τέρμα της Δοϊράνης και συνεχίζουμε στην Αλεξάνδρου Πάντου. Περνάμε την Λαγουμιτζή από την υπόγεια διάβαση και στην συνέχεια διασχίζουμε την Καλλιρρόης και μπαίνουμε στην Δημητρακοπούλου Στο τέλος της Δημητρακοπούλου  φτάνουμε στην οδό Μακρυγιάννη μπροστά στο νέο μουσείο της Ακρόπολης και συνεχίζουμε στην Μακρυγιάννη μέχρι να βγούμε στην πύλη του Αδριανού  Στην συνέχεια κατευθυνόμαστε προς την Βουλή στο πεζοδρόμιο  της Βασιλίσσης Αμαλίας και τέλος στην Βασσιλίσης Σοφίας έως το Μουσείο Μπενάκη περίπου στις 12 το μεσημέρι.

?Στην περίπτωση που παρουσιαστούν προβλήματα κατά την διάρκεια της διαδρομής εναλλακτικά μπορεί να χρησιμοποιηθούν παράλληλοι δρόμοι της λεωφόρου Συγγρού

Τεκμηρίωση της διαδραστικής περφόρμανς της εικαστικής ομάδας Eν Φλω "ΣΙΣΥφως", 2013

O Μπόρχες έγραψε για έναν άνθρωπο που βάζει σκοπό της ζωής του να ζωγραφίσει όλο τον κόσμο. Ποιον κόσμο όμως; Τον κόσμο της κρίσης; Η κρίση περισσότερο από πρόβλημα είναι προβληματισμός, περισσότερο από κρίση είναι κριτική. Στη σημερινή κοινωνία η κρίση δεν μας αναγκάζει μόνο να σέρνουμε, να κουβαλάμε ή να σπρώχνουμε ένα μεγάλο φορτίο δυσάρεστων γεγονότων και διάσπαρτων καταστάσεων που συχνά ορίζονται πέρα από την ευθύνη μας. Ταυτόχρονα μας αναγκάζει να σκεφτούμε αυτήν την εικόνα ως όριο του σημερινού μας κόσμου. Ο Έρνστ Μπλοχ έλεγε πως από τη στιγμή που σκέφτεσαι το όριο, ανοίγει η δυνατότητα να σκεφτείς και το ξεπέρασμά του.

Ο άνθρωπος που θα ζωγραφίσει τον κόσμο, ζωγραφίζει εμάς, ως τους σημερινούς ανθρώπους-γρανάζια, με στενοχώρια, απαισιοδοξία και κατήφεια. Ταυτόχρονα ζωγραφίζει και τον σισύφειο αγώνα του ανθρώπου που δεν σταματά, που κινείται αδιάκοπα για να ορίσει τον εαυτό του πέρα από τον αυτοματισμό που φέρει το γρανάζι της μηχανής. Θα μπορέσουμε να το συνειδητοποιήσουμε αυτό; Η ομάδα ζωγραφίζει, χαρά-Ζει όλες εκείνες τις διαδρομές εικόνων, σπαράγματα ζωών τόσων και τόσων Σισύφων.

Ο "ΣΙΣΥφως" είναι το project για το 2013 της ομάδας Εν Φλω που λειτουργεί ως διαμαρτυρία κατά μιας προβληματικής πολιτικής της οικονομίας και της εντατικοποίησης της εργασίας.

Τo project θα απλωθεί από τον κατεξοχήν χώρο άσκησης του μεταπρατικού εμπορίου τέχνης μέχρι έναν ιστορικό φορέα πολιτισμού 140 χρόνων. Ανάμεσα στα δυο αυτά σημεία πολιτισμού, όπου στο ένα εξακριβωμένα ασκείται η οικονομία της αγοράς γύρω από την τέχνη, απλώνεται η άβυσσος της πόλης, η άβυσσος της ζωής που οι Εν- Φλω θα φωτίσουν κάνοντας τον Σίσυφο "ΣΙΣΥφως".

Το Σάββατο 18 Μαΐου στις 7 το απόγευμα από την φουάρ της Art Athina διανύουμε 7 χιλιόμετρα σισύφειας προσπάθειας- διαδρομής σπρώχνοντας όλοι μαζί τις 32 εικόνες του ζωγράφου του Μπόρχες (με την μορφή μιας ογκώδους φορτίου) σε ένα φωτεινό μονοπάτι απελευθέρωσης που θα καταλήξει παράδοξα στο Μουσείο Μπενάκη. Η φθορά που θα υποστούν οι εικόνες από την διαδρομή, φθίνοντα υπολείμματα μιας καταδικασμένης εποχής, γίνεται frotagge (χειρονομία αποτύπωσης μιας εγχάρακτης επιφάνειας) για όσους θελήσουν να κρατήσουν ένα κομμάτι του κόσμου.

Η διαδικασία frotagge θα συνεχιστεί για την ομάδα  στην δράση ΣΙΣΥφως «Συντρέχω -Αλλάζω», στο Ιστορικό Αρχείο Εθνικής Τράπεζας τη βραδιά των Μουσείων. Ένας ξύλινος χαραγμένος  διάδρομος, σύμπτυξη της σισύφειας διαδρομής, κομμάτι και αυτό του κόσμου θα προσφερθεί για μια ακμαία δημιουργικότητα των επισκεπτών στο αίθριο του κτηρίου.

...Ας έρθουμε στην  εικόνα του Σίσυφου με το βράχο που σπρώχνει, μάταια κάθε φορά ,με απίστευτο κόπο μέχρι την κορυφή.

Ο Καμύ γράφει: «Αν αυτός ο μύθος είναι τραγικός, είναι γιατί ο ήρωας του είναι συνειδητός: γιατί  τι θα άξιζε μια ποινή  αν σε κάθε του βήμα στηριζόταν στην ελπίδα του να τα καταφέρει;».   Αυτή η εικόνα μας οδηγεί στο να αντιληφθούμε την ικανότητα , αυτή του ανθρώπου, «να αποδέχεται το απαράδεκτο» το οποίο ανάλογα με το αν βιώνεται μέσα στη συνειδητότητα ή στη ριζική προβολή, μεταμορφώνεται σε εφόδιο ή σε καταδίκη.

 «Είναι κατανοητό ότι ο Σίσυφος είναι ένας παράλογος ήρωας, τόσο για τα πάθη του όσο και για το βασανισμό του». Εξαναγκάζεται - και αργά ή γρήγορα θα έρθει η ώρα όλοι να δοκιμαστούν - να γνωρίσει τη δοκιμασία: αυτό που τον έφτασε ως εκεί είναι το πάθος του για τη ζωή, κι είναι ακριβώς η ίδια η ζωή που τώρα του δείχνει το άλλο της πρόσωπο, τον ογκόλιθο. Εκεί τον αναμένει η συνάντηση με τον ίδιο του τον «εαυτό» πέρα από καθετί άλλο. Γιατί  να αποξενωθεί και πάλι από την υπόθεση ,παραδίνοντας τον ογκόλιθο- μα αυτός είναι όλη η ζωή- στη βούληση των άλλων, γιατί να ξαναφτιάξουμε το θεό έξω από μάς;

«Εσείς είστε θεοί», έλεγε ο Χριστός έχοντας πραγματικά τη συνείδηση του σταυρού που τον περίμενε. Ο Καμύ σοφά συνοψίζει ότι «η ευτυχία και το παράλογο είναι παιδιά της ίδιας γης και ότι είναι αδιαχώριστα. Δεν υπάρχει ήλιος χωρίς σκιά  και πρέπει να γνωρίσουμε τη νύχτα».

 Οπότε ο ογκόλιθος είναι η ίδια η ζωή που θα πρέπει ο καθένας απο μας , να αποδεχτεί συνειδητά και να απαιτήσει όχι μόνο να τη βιώσει μα και να τη γνωρίσει  πριν ακόμα την «καταλάβει». Ο Σίσυ-φως διδάσκει την απόλυτη πίστη που αρνείται τους θεούς και σηκώνει ογκόλιθους. Κι εκείνος κρίνει ότι όλα είναι «καλό.

Εν φλω Μάιος 2013