Νέο Ερείπιο - Δρώντας στον Χαμένο Χώρο

Μια εικαστική εγκατάσταση  

του Χάρη Κοντοσφύρη

Η Γκαλερί Ζουμπουλάκη παρουσιάζει από 20 Φεβρουαρίου έως 15 Μαρτίου 2014 την εικαστική εγκατάσταση  του Χάρη Κοντοσφύρη, Νέο Ερείπιο - Δρώντας στον Χαμένο Χώρο.

Με  την συμμετοχή των γλυπτών Μανόλη Ρωμαντζή, Χρήστου Τσώτσου και  των εικαστικών Νικόλα Καρναμπατίδη - ηχητική εγκατάσταση, Αργύρη Ρήμου - αρχιτεκτονικά πρότυπα, Γιώργου Πανταζή -  Ζωγραφική σύμπραξη. Φωτογραφικό σχόλιο πρόσκλησης Σοφίας Αντωνακάκη.

Το «Νέο Ερείπιο» είναι μια εικαστική εγκατάσταση, που προτείνει τους εναπομείναντες  χώρους ως μια αισιόδοξη ανασύνταξη του παραμελημένου ανθρώπινου χώρου. Τετρακόσια πουλιά εύλαλα γεμίζουν το χώρο, ενθαρρύνουν τη συνάθροιση, τη συναγωγή και αποτελούν κάλεσμα για περισσότερη συνεργασία.

Την υλοποίηση της εγκατάστασης, τέσσερις καλλιτέχνες  μαζί με τον Χάρη Κοντοσφύρη, την συνδιαμορφώνουν παραδειγματικά.

Ο Μανόλης Ρωμανζής.  με τα  εξαίρετα μικρο-γλυπτά του ανασκάπτει στο φως του παρόντος, ειδώλια καθημερινών ανθρώπων, μικρά αναθήματα ελληνικής άνθρωπο-φυσιογνωμίας, ανθρώπων που έζησαν στο γεωγραφικό χώρο της ηπειρώτικης γης, την οποία καταβρέχουν οι θάλασσες της ανατολικής Μεσογείου.

Ένας από αυτούς, ο Νίκος Καρούζος, ο έλληνας ποιητής που παριστάται στην εγκατάσταση, συμπράττει στην εξέγερση μιας πρόωρης και ελπιδοφόρας άνοιξης, παραμυθιασμένης για μια δικαιότερη ζωή των εκμηδενισμένων, που αναδεικνύεται στη φυσιογνωμική γλυπτική παρέμβαση του Χρήστου Τσώτσου.

Ο εικαστικός Αργύρης Ρήμος, μέσα από τοπία της ελληνικής αρχιτεκτονικής, αναγεννά  αρχιτεκτονικά πρότυπα και  αναστήνει τόπους εξορίας.

Ήχοι από ακουστικές αναμνήσεις και εικόνες,  παρεισφρέουν σε όλο το χώρο και βοηθούν το θεατή να απολαύσει επάλληλες διαδρομές του παρελθόντος, ακολουθώντας την ηχητική εγκατάσταση του εικαστικού  Νικόλα Καρναμπατίδη.  

Εκεί που οι εικόνες-αναμνήσεις τελειώνουν, αρχίζει η αίσθηση ότι το ερείπιο είναι η τελευταία αντίσταση στην ικανότητα της ύλης να ανακυκλώνει τα πάντα σε οργανικότητες. Στη ζωγραφική σύμπραξη του Χάρη Κοντοσφύρη με τον Γιώργο Πανταζή, αναδύονται και πλημμυρίζουν το χώρο: πουλιά, ελεύθερα σκυλιά, ο ποιητής Νίκος Καρούζος, ένα νησί αυτοεξόριστων που ανασκευάζουν εγκαταλειμμένα αρχιτεκτονικά πρότυπα σύγχρονης ελληνικής αρχιτεκτονικής, οι κυρίες των ερειπίων στην καταστραμμένη πολεμική Γερμανία, το ερειπωμένο περιστύλιο της εισόδου. Όλα αυτά αποτελούν το σύνολο μιας  εικαστικής εμπειρίας: Γεμάτος μόχθο κι όμως ποιητικά, ο άνθρωπος κατοικεί τούτη τη γη (στίχος τουHolderlin).