Μάζεψα με στοργή τις ψυχικές μου εμπειρίες και όταν
αισθάνθηκα πιεστικό το βάρος τους, αποφάσισα να τις διοχετεύσω στη
κοινωνία. Αυτό έκανα, με την απόφαση μου να συμμετέχω στον συνδυασμό
Ανοιχτοί Ορίζοντες με υποψήφιο δήμαρχο τον Μάκη Ιωσηφίδη Αυτό
που με ώθησε, είναι η αληθινή Ανιδιοτέλεια του ανθρώπου. Γιατί όχι
η μοναδική.
Ο Δήμος Αμυνταίου, δεν είναι εφαλτήριο Επαγγελματικής
ανέλιξης. Είναι Αυτοδιοικητικός θεσμός, μόνο προσφοράς και αγάπης
προς τον τόπο μας, Αλληλεγγύης και ευαισθησίας δε, προς τον Συνάνθρωπο
μας.Κλείνοντας, θέλω να πω και να
τονίσω.
Η εμπειρία είναι εδώ.
Η διάθεση είναι εδώ
Η
απόφαση όμως, είναι δική σας.
Γιάννης Στάιος.
υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με
τους Ανοιχτούς Ορίζοντες
του, Μάκη. Ιωσηφίδη.
Το Αμύνταιο έχει δήμαρχο...
Ρεαλ πολιτικ - ρεαλ δημοτικ…
ΑπάντησηΔιαγραφήΡεαλ πολιτικ είναι ο πολιτικός ρεαλισμός, η άσκηση πολιτικής με βάση την πραγματικότητα και τις υλικές ανάγκες.
Ρεαλ δημοτικ είναι ο δημοτικός ρεαλισμός γύρω από τα κοινά, τα τοπικά πράγματα και τη πραγματικότητα την οποία βιώνουμε καθημερινά.
Με μια δημοτική Αρχή ονειροπολούσα, περί άλλων τυρβάζουσα και μια αντιπολίτευση ανίκανη στη κυριολεξία, με μόνο μέλημα της, πως θα ανέλθει στο δημαρχιακό θώκο!
Ο αυτοσκοπός στο μεγαλείο του, για να ολοκληρώσει το ισοπεδωτικό -καταστροφικό έργο της, μετατρέποντας τα όλα σε δικά της. Έτσι δίνοντας την χαριστική βολή στο Αγαπημένο Αμύνταιο.
Έφθασε η ώρα η κοινωνία να τους διώξει, να τους απομακρυνθεί. Γιατί, μόνο ζημιογόνοι και επικίνδυνοι είναι.
Δεν είναι σε θέση να προσφέρουν τίποτα δημιουργικό, γιατί δεν έχουν Όραμα, να κάνουν αυτό τον τόπο καλλίτερο, πλουσιότερο, πιο φιλόξενο, πιο σύγχρονο.
Δεν απομένει, παρά, να ξεσηκωθεί και να δώσει τέρμα στην ιδιοτέλεια και την ιδιοποίηση των πάντων, να τελειώσει με τους ιδοτελούντες που είδαν και αντιμετώπισαν τον Δήμο Αμυνταίου ως επέκταση και παράρτημα της επιχείρησης τους!
Εμπρός λοιπόν όλοι στον αγώνα, ενωμένοι, μικροί και μεγάλοι σαν μια γροθιά, να γκρεμίσουμε τη Βαστίλη και να φέρουμε την Άνοιξη στον διευρυμένο Δήμο Αμυνταίου.
Για να κερδίσει το Αμύνταιο, επιβάλλεται, ο καθένας από το μετερίζι του, να πάρει στα χέρια και να κάνει τον αγώνα υπόθεση δική του, σφυρηλατώντας την ενότητα μεταξύ μας και χέρι με χέρι με τη νεολαία να προχωρήσουμε για τη Μεγάλη Νίκη, προς όφελος του Λαού μας και του τόπου μας.
Για να ‘ρθει το χαμόγελο στα χείλη όλων, ο αυτοσεβασμός, η αυτοεκτίμηση και η τρωθείσα αισιοδοξία.
Η κοινωνία χρειάζεται να δώσει το στίγμα της, να γεννήσει κάτι το καινούργιο, κάτι που θα έλκει τον νέο και δεν θα τον απωθεί, κάτι που θα γοητεύει, κάτι που θα δίνει Ώθηση και θα αποτελεί κίνητρο για τη νεολαία μας να ενεργοποιηθεί και να ασχοληθει.
Κάτι που θα παντρέψει το παλιό με το καινούργιο κάνοντας το Αμάλγαμα, τη σύνθεση δηλαδή για μια στερεή και εποικοδομητική συνεργασία, για το καλό του τόπου μας και του Λαού μας.
Γιατί, αδιάφοροι και απαθείς πολίτες δούλοι Ισοβίτες!
Πέρα από πολιτικές πεποιθήσεις, κομματικές ταμπέλες, τις κολλημένες αγκυλώσεις του παρελθόντος, κρίνεται επιτακτική ανάγκη να διώκουμε τους μοναδικούς, τους αθεράπευτα εγωπαθείς και Νάρκισσους, που νομίζουν ότι μόνο αυτοί υπάρχουν και ότι όλοι οι άλλοι οι αυτόχθονες, είναι υπήκοοι και δούλοι και ότι μαζί με τους προσκυνημένους ραγιάδες και δουλοπρεπείς, αποτελούν την ασπίδα τους για να αποκρούσουν την αγωνιώσα νεολαία και κοινωνία, που δίνει καθημερινά αγώνα επιβιωσης!
Ενώ οι ηγεμόνες, μόνο αυτοί υπάρχουν για να απολαμβάνουν τη θαλπωρή του Πλούτου τους!
Η απληστία και αχορτασιά στο μεγαλείο τους. Οι καρεκλάκηδες, οι εργολάβοι, που όλα τα βλέπουν και αντιμετωπίζουν με το μυαλό τους, στην οικονόμα.
Η κοινωνία κουράστηκε από την αλαζονεία, την αυταρέσκεια και τον ναρκισσισμό τους. Δεν υπάρχει σωστό ήθος και ύφος της εξουσίας, με αδιαφανείς διαδικασίες, με μπόλικη διασπάθιση και κατασπατάληση του ιδρώτα του εργαζόμενου Λαού και για αυτό χρεοκόπησε η φίλτατη Πατρίς!
Πως μου ‘ρχεται, να ανέβω πάνω στις στέγες και να φωνάζω δυνατά «Λαέ του διευρυμένου Δήμου Αμυνταίου, σκέψου τι πας να κάνεις, πάλι εργολάβο θα βγάλεις»...
Σoβαρέψου,μεγάλωσες, δεν επιτρέπεται να αντιγράφεις, παιδικές εκθεσούλες, μέχρι εκεί έφθασε η χάρη σου;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜη Γιαννη μην το κανεις. αυτο φτανει τοση κατρακυλα.
ΑπάντησηΔιαγραφή