Η Εθνική Ενέργεια

Γράφει ο Βαγγέλης Τσούκας

Τα τελευταία χρόνια η παραγωγή και η κατανάλωση ενέργειας διεθνώς έχουν λάβει τεράστια σημασία, κυρίως λόγω της αυξημένης τιμής των πρώτων υλών ή των φόρων που τις συνοδεύουν.

Σε αδρές γραμμές, σε μία οικονομία υπάρχει ανάγκη για δύο μορφές τελικής ενέργειας: θερμική που δαπανάται κυρίως για θέρμανση κτηρίων και μηχανική για μετακινήσεις και μεταφορές. Πηγές ενέργειας αποτελούν κυρίως τα υγρά (πετρέλαιο), αέρια (φυσικό αέριο) και στεραιά (λιγνητης) καύσιμα και λιγότερο οι ανανεώσιμες μορφές (ήλιος και αέρας) και η πυρηνική ενέργεια, ενώ η ηλεκτρική είναι ενδιάμεση μορφή με σκοπό τη μεταφορά.

Η ηλεκτρική και μηχανική ενέργεια θεωρούνται ύψιστης ποιότητας γιατί παράγουν χρήσιμο έργο με μεγάλη απόδοση (σχεδόν 100%), ενώ η θερμική είναι χαμηλής γιατί μόλις το 20-25% αυτής μπορεί να μετατραπεί σε έργο, όση δηλαδή είναι η απόδοση των θερμικών μηχανών (ηλεκτρογεννήτριες στα θερμοηλεκτρικά εργοστάσια ή βενζινοκινητήρες στα αυτοκίνητα). Συνεπώς είναι πολύ πιο αποδοτικό να χρησιμοποιείται για παραγωγή θερμότητας καύσιμη ύλη παρά ηλεκτρικό ρεύμα, αντίθετα για μετακίνηση συνιστάται η χρήση ηλεκτρικής ενέργειας (απόδοση 100%) η οποία παράγεται μαζικά, με χαμηλό κόστος και ελεγχόμενους ρύπους και όχι καυσίμου (απόδοση 20-25%). Εδώ και δεκαετίες σε Ευρώπη και βόρεια Αμερική έχουν εγκατασταθεί εκτεταμένα δίκτυα φυσικού αερίου με το οποίο θερμαίνονται κτήρια και γίνεται η οικιακή μαγειρική με μεγάλη εξοικονόμηση. Για ακόμα καλύτερη διαχείριση και μείωση ρύπων, διατίθενται κατά τη διάρκεια του χειμώνα αποκλειστικές μονάδες τηλεθέρμανσης ενώ απαγορεύεται η χρήση ανοικτών εστιών καύσης (πχ. τζάκια) λόγω πολύ χαμηλής απόδοσης. Κατεξαίρεση, η χρήση ηλεκτρικού ρεύματος προωθείται όταν αυτή προέρχεται από πυρηνική ενέργεια (πχ. Γαλλία). Αντίθετα, για τις μετακινήσεις η χρήση ηλεκτρικής ενέργειας είναι δυστυχώς ακόμα απαγορευτική γιατί η τεχνολογία αδυνατεί να κατασκευάσει ικανής χωρητικότητας, μεγέθους και κόστους συσσωρευτές (μπαταρίες), αν όμως το κατορθώσει τότε η κατανάλωση ενός μέσου αυτοκινήτου (>10Ευρώ/100km) θα πέσει θεαματικά σε λιγότερο από 3 (πχ. το ταξίδι από τη Φλώρινα μέχρι την Αθήνα θα κόστιζε 15 Ευρώ). Τέλος, η θέση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας είναι ακόμα αμφίρροπη, εκτός ολίγων εξαιρέσεων: έχουν μεγάλο κόστος εγκατάστασης, χαμηλή απόδοση και ασταθή παραγωγή οπότε η χρήση τους συνήθως απαιτεί την ενίσχυση ιδιαίτερων κινήτρων.

Ενα εθνικό σχέδιο πολιτικής ενέργειας είναι απλό και μπορεί να συνταχθεί ακόμα και από ένα φοιτητή μηχανικής σχολής. Η χώρα μας, και ιδιαίτερα η περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας, διαθέτει το μεγαλύτερο κοίτασμα άνθρακα στην Ευρώπη, παρόμοιο με εκείνο της περιοχής Ruhr της πρώην Δυτικής Γερμανίας που όμως εξαντλήθηκε πριν από αρκετά χρόνια. Επίσης διαθέτει κομβική θέση διαμετακόμισης καυσίμων και άφθονες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Ο καθένας μπορεί να αναρωτάται γιατί η ενεργειακή υποδομή της χώρας έχει καθηλωθεί στη δεκαετία του 1960, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων που αφορούν επιδοτούμενα ή βεβιασμένα μέτρα. Η ενέργεια είναι ένα από μέσα μαζικού ελέγχου της κοινωνίας αφού αρκεί το κλείσιμο ενός διακόπτη ή ενός σωλήνα για να την βυθίσει στο Μεσαίωνα και αυτό αποτελεί την απάντηση στο προηγούμενο ερώτημα.

ΥΓ. Ο μέσος άνθρωπος καταναλώνει καθημερινά με την τροφή περίπου 2000 "μεγαλές" θερμίδες ή 2 εκατομμύρια "μικρές" θερμίδες ή 2.3 KWh, δηλαδή αν "τρεφόμασταν" με ηλεκτρική ενέργεια θα κόστιζε 40 λεπτά ημερησίως. Ευτυχώς που δε συμβαίνει αυτό γιατί αλλιώς οι μισθοί πείνας που επιβάλλει το διεθνές καθεστώς θα ήταν αντίστοιχου ύψους!