ο φόβος φυλάει τα έρμα (;) έρ’με Σαμαρά

Του Θανάση Παπαδημητρίου

«Εκστρατεία εκφοβισμού απ’ την κυβέρνηση». «Στο ίδιο έργο θεατές», «Το ξανάδαμε το έργο», και άλλα…

Ένα πολιτικό deja vu ζούμε τις τελευταίες μέρες, εκπονούμενο από τους φασιστογεννήτορες εγκεφάλους μιας τελειωμένης φράξιας πολιτικών και δημοσιογραφικών τζακιών.

Τον ξαναζήσαμε τον φόβο – θα ξαναφοβηθούμε; θα ξανατρομοκρατηθούμε;

Να φοβηθούμε τώρα πια τι;

Μη χάσουμε τις καταθέσεις μας; Ποιες;

Μη χάσουμε τα σπίτια μας; Ποια;

Μη χάσουμε τις δουλειές μας; Ποιες; και άλλα …

Όλα, για όσα μας είχαν φοβίσει την πρώτη φορά οι σωτήρες μας, έγιναν από τους ίδιους για να μας σώσουν!

Και μετά από δυόμισι χρόνια, άντε πάλι τα ίδια.

Ποιος τελικά έμαθε το μάθημά του, εμείς ή αυτοί; Ή απλά οι πνιγμένοι (πλέον) ξαναπιάνονται από το ίδιο σωσίβιο;

ΟΧΙ, δεν υπάρχει φόβος. Δε φοβόμαστε πια.

Άλλοι είναι αυτοί που φοβούνται και δικαιολογημένα.

Είναι αυτοί, που ξεστομίζουν τη λέξη «φόβος» με την πρώτη ευκαιρία, όπως ο πρωθυπουργός, που νομίζει ότι με τη φοβική σπορά θα αποφύγει την επερχόμενη πολιτική του αργία. Για τον Βενιζέλο δε χρειάζεται να αναφερθώ …

Και ερχόμαστε στα φιλαράκια του Σαμαρά και υποστυλώματα της συγκυβέρνησης: Μεγαλοεργολάβους, καναλάρχες, τραπεζίτες, όλα τα όρνεα της ολιγαρχίας του πλούτου, που κατατρώνε χρόνια τώρα τις σάρκες του ελληνικού λαού. Οι βουλευτουλήδες του, που φοβούνται για τα παχυλά μισθουλάκια τους, καθώς προσπαθούν να κρυφτούν από την οργή και το φτύσιμο των ψηφοφόρων τους.

Οι δημοσιογράφοι και τα τηλεπαπαγαλάκια, αλλά αυτοί ανήκουν στη συνομοταξία των καναλαρχών …

Ποιοι άλλοι φοβούνται; Αυτοί που κατάντησαν την Ευρώπη σε γερμανικό φέουδο, καταπατώντας κάθε κανόνα και δεοντολογία της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Οι γνωστοί και οι φίλοι του Σαμαρά, που ανησυχούν μήπως χάσουν το φιλαράκι τους τον yesmenάκια τους και δεν θα μπορούν πια να εφαρμόζουν τα οικονομικά παιχνίδια τους στα πειραματόζωα της ευρώπης.

ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ, ΕΜΕΙΣ, γιατί θα πρέπει να φοβόμαστε;

Μήπως επειδή θα σταματήσει το κατακρεούργημα των μισθών και των συντάξεων;

Μήπως επειδή θα ξαναποκτήσουμε την αξιοπρέπειά μας σαν πολίτες και σαν εργαζόμενοι;

Μήπως επειδή δεν θα περιμένουμε από αυτούς που δημιούργησαν την κρίση να μας βγάλουν από αυτή;

Μήπως επειδή θα καταργηθούν τα αντισυνταγματικά νομοθετικά διατάγματα με τα οποία διαλύθηκε κάθε κανόνας και συνθήκη της οικονομίας;

Μήπως, και άλλα …

Προς Φοβήτορες:

Ε, λοιπόν ΟΧΙ δε φοβόμαστε και δε θα φοβηθούμε, εσείς πρέπει να φοβάστε και να ετοιμάζεστε να μας αδειάσετε τη γωνιά. Ο λαός είναι έτοιμος να επαναφέρει  με την ετυμηγορία του τη Δημοκρατία σε αυτό τον τόπο και να σας κάνει άλλη μια σκοτεινή σελίδα στην ιστορία του. «Σιγά μη φοβηθώ»!