Όχι για μπαγλαμά, αλλά
για
γεύμα Χρυσού Σκούφου
Σου κλείνω τα μάτια. Σε
παίρνω από όπου και να βρίσκεσαι και σε πηγαίνω στο χωριό Σκλήθρο. Εσύ δεν
το ξέρεις, απλώς είπες πως πεινάς, εγώ ήμουν που πρότεινα πως «αν κάνεις κέφι
για περιπέτεια καλής ζωής και ταξιδάκι μυστήριο, άσε με να σε πάω σε έναν Χρυσό
Σκούφο, που θα σου ταράξει τις αισθήσεις. Όμως θα πρέπει να με εμπιστευθείς και
να με αφήσεις να σου κλείσω τα μάτια, έχω τους λόγους μου»! Έτσι δεν βλέπεις τα
χιόνια του Καϊμακτσαλάν που θα πάρει καιρό να λιώσουν, ο χειμώνας κρατά
ακέραιος ακόμη και τον Απρίλη. Το μόνο που αισθάνεσαι είναι οι κραδασμοί του
επαρχιακού δρόμου, το κακοτράχαλο του οδικού δικτύου είναι εκνευριστικό και
δεδομένο. Παρατημένη Ελλάδα, ρημαδιό άσφαλτος
Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο πατήστε εδώ.-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Α. Τα σχόλια εκφράζουν αποκλειστικά τις απόψεις των αποστολέων τους.
Β. Θερμή παράκληση, τα σχόλια να είναι κόσμια, ώστε να συνεισφέρουν στο διάλογο.
Γ. Δεν δημοσιεύονται σχόλια:
1.-Υβριστικoύ χαρακτήρα
2.- Γραμμένα με greeklish
3.- Με προσωπικό περιεχόμενο
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.