Μετά το δημοψήφισμα τί;;;

Γράφει ο lexovitis

Την Κυριακή 5 Ιουλίου  καλούμαστε από την κυβέρνηση σε δημοψήφισμα,  για το αν θα πρέπει να "υποκύψουμε" στον εκβιασμό των κρατών της ευρωζώνης, ή θα πούμε ένα περήφανο όχι στους δανειστές, εκβιαστές, κλπ, κλπ…

Ας δούμε όμως τι σημαίνουν κατά τη άποψή μου τα δύο ερωτήματα, τα οποία θα καθορίσουν το μέλλον της χώρας για τις επόμενες γενιές.

Η Ελληνική κυβέρνηση διακηρύσσει σε όλους τους τόνους ότι, ένα μεγάλο και περήφανο ΟΧΙ  θα επιβάλει στους Ευρωπαίους εταίρους μας την δική της  συμφωνία, η οποία θα δώσει προοπτική στη χώρα μας. Υπάρχει όμως μια ειδοποιός διαφορά. Ότι η συμφωνία αυτή έχει τεθεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων,  και έχει απορριφθεί από αυτούς. Με ποια λοιπόν λογική θα έχουμε μια επωφελή συμφωνία όταν η κυβέρνηση, δεσμευμένη από το δημοψήφισμα, δεν θα μπορεί να μετακινηθεί ούτε ένα χιλιοστό από τα υπεσχημένα προς τον λαό;

Όντας λοιπόν απομονωμένη από την Ευρώπη θα πρέπει να επιλέξει ή την παραίτηση της ή την αλλαγή πλεύσης πορείας της χώρας. Υπάρχουν πολλές φωνές στο κόμμα που βρίσκεται στην εξουσία και οι οποίες δυναμώνουν μέρα με τη μέρα, που  ζητούν επιστροφή στη δραχμή, πράγμα καταστροφικό για τη χώρα. Άλλωστε μέχρι σήμερα, πέντε μήνες μετά την αναρρίχησή του στην εξουσία, βρέθηκε σε αδυναμία να συνάψει μια επωφελή συμφωνία, επειδή προφανώς είχε δεσμευτεί με το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης το οποίο υπόσχονταν, ούτε λίγο ούτε πολύ, επιστροφή της χώρας στα προ της κρίσης δεδομένα. Γιατί λοιπόν να το πράξει τώρα, αφού και πάλι θα έχει δεσμευτεί με τον ίδιο τρόπο απέναντι στο λαό;

Αντίθετα ένα μεγάλο ΝΑΙ θα διασφαλίσει την παραμονή της χώρας μας στον σκληρό πυρήνα της Ευρώπης, με τεράστιο κόστος είναι αλήθεια. Τα πλεονεκτήματα όμως πιστεύω πως είναι πάμπολλα, όπως:

·         Κοινωνική συνοχή

·         Παραμονή της χώρας στη ζώνη του ευρώ.

·         Νομισματική σταθερότητα.

·         Διασφάλιση των καταθέσεων.

·         Επανεκκίνηση της οικονομίας.

·         Αναπτυξιακή και όχι μόνο προοπτική της χώρας.

·         Ασφάλεια έναντι εξωτερικών κινδύνων.

·         Τέλος στις ουρές των τραπεζών.

·         Ομαλοποίηση της αγοράς εργασίας κλπ.

Το μέλλον λοιπόν της χώρας επαφίεται στην ψήφο του πολίτη.-