Οι
εκλογές αυτές, ίσως είναι από τις σημαντικότερες της μεταπολίτευσης. Ο
ελληνικός λαός καλείται να αποφασίσει: Πρώτον, ποιος θα εφαρμόσει το πρόγραμμα
που συμφωνήθηκε, ώστε να μπορέσει να εκμεταλλευτεί τις δυνατότητες που παρέχει
για ευελιξία και δικαιότερη κατανομή βαρών.
Θα
αφήσουμε αυτούς που μας έφεραν ως εδώ, να ξεπλύνουν λάθη και νοοτροπίες
δεκαετιών, με τα όποια λάθη έγιναν στην πρώτη πραγματική διαπραγμάτευση;
Δεν
πρέπει να τους αφήσουμε να πάρουν πάλι την κατάσταση στα χέρια τους.Στις
εκλογές αυτές πρέπει να μη ξεχάσουμε ποιος ευθύνεται για το ότι φτάσαμε στα
μνημόνια και ποιος για πέντε χρόνια δεν κατάφερε να μας απαλλάξει. Πρέπει να πάμε
μόνο μπροστά.
Οι
εκλογές στο σημείο αυτό που φτάσαμε ήταν αναπόφευκτες.Η εφαρμογή της συμφωνίας
δεν μπορούσε να γίνει από την παρούσα βουλή, όχι μόνο γιατί η κυβέρνηση έχασε
τη δεδηλωμένη, αλλά γιατί το μόνο ηθικό και ειλικρινές είναι να ξανά ζητήσουμε τη
γνώμη του λαού.Είναι η πρώτη φορά που η
αλλαγή πορείας και στάσης μιας κυβέρνησης, ακόμα και αν έγινε μετά από
αιματηρή διαπραγμάτευση, τίθεται υπό την κρίση των πολιτών. Υπάρχουν θέματα όπως
η αναδιάρθρωση του χρέους, τα εργασιακά, η διαχείριση των αναπτυξιακών
κονδυλίων, και γενικότερα θέματα παραγωγικής ανασυγκρότησης και αναδιάρθρωσης
του Δημοσίου. Είναι σημαντικό για όλα αυτά να υπάρχει καθαρή εντολή,η οποία θα
δώσει μία κυβέρνηση χωρίς σκελετούς στο ντουλάπι, που δεν θα εκβιάζεται από
συμφέροντα αλλά ούτε και από το εσωτερικό της.
Είναι βέβαια
κρίμα που η πρώτη αριστερή κυβέρνηση έπεσε από αριστερούς.Η προσαρμογή στην
πραγματικότητα είναι επαναστατική πράξη και όχι η άρνηση της.Η ελπίδα όλων μας
στον ΣΥΡΙΖΑ ήταν ότι ο ρεαλισμός και οι δυσκολίες της διαπραγμάτευσης και της
διακυβέρνησης θα μας ένωναν παρόλα αυτά δυστυχώς διαψευστήκαμε. Το ΟΧΙ του
ελληνικού λαού στο δημοψήφισμα ήταν μια ανάταση αξιοπρέπειας για τους πολίτες,
δεν σήμαινε με τίποτα επιστροφή στη δραχμή και έξοδο από την Ε.Ε.Ήταν ένα όχι
στο παλιό και φθαρμένο και όχι ένα ΟΧΙ στην λογική και τον ρεαλισμό. Ήταν
κατάκτηση των πολιτών και του ΣΥΡΙΖΑ και
δεν το χαρίζουμε σε αυτούς που έφυγαν από την μάχη.
Στους 7 μήνες
διακυβέρνησης πέρα από τη σκληρή διαπραγμάτευση, γίνανε και αρκετά σημαντικά
πράγματα που πρέπει να αναφερθούν.
a.
Προσπαθήσαμε να ξεπαγώσουμε την
οικονομία με τις 100 δόσεις
b.
Έγινε προσπάθεια αντιμετώπισης της
ανθρωπιστικής κρίσης, στο μέτρο του δυνατού.
c.
Για πρώτη φορά έγιναν εκτεταμένοι
έλεγχοι σε θέματα διαφθοράς (Λίστα Λαγκάρτ) και είδαμε μεγάλα επιχειρηματικά
συγκροτήματα να πάνε στο γκισέ της εφορίας. Το ΣΔΟΕ ξαναέπιασε δουλειά ώστε να
γίνει ισοκατανομή φορολογικών βαρών.
d.
Ανοίξαμε τη βιομηχανία ζάχαρης.
e.
Ετοιμάστηκαν νομοσχέδια για
ενεργειακή εξοικονόμηση και αποδοτική ψύξη θέρμανση, τα οποία βγήκαν στην
διαβούλευση τον Ιούλιο και θα ψηφιστούν άμεσα μετά τις εκλογές.
f.
Έγινε προεργασία και προσπάθεια να
εξυγιανθεί το σύστημα παραγωγής δημοσίων έργων.
g.
Κατατέθηκαν νομοσχέδια, όπως αυτά
της ιθαγένειας αλλά και της αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων.
Στο σημείο
αυτό θα ήθελα να τονίσω ότι το νομοθετικό έργο,όπως το έζησα συμμετέχοντας σε
νομοπαρασκευαστικές επιτροπές, δεν είναι εύκολη υπόθεση. Ειδικά, όταν
παραλαμβάνεις ένα κράτος με πολυνομία και πολυδιάσπαση αρμοδιοτήτων εν μέσω διαπραγμάτευσης
και χωρίς να ξέρεις αν αυτό που νομοθετείς θα θεωρηθεί μονομερής ενέργεια.
Τι έκανε το
παλαιό κομματικό κατεστημένο στα 5 χρόνια των μνημονίων; Πέρα από την επίφαση
της διαπραγμάτευσης κατάφερε να καταστρέψει και να παγώσει το σύνολο του παραγωγικού
ιστού της οικονομίας. Για να δείξω το μέγεθος της υποκρισίας, θα αναφερθώ
συγκεκριμένα στο τραπεζικό σύστημα. Είναι πέρα από κάθε λογική να κατηγορούν τη
διακυβέρνηση μας ότι έκλεισε τις τράπεζες, όταν είναι αυτοί που συγκαλύπτοντας
σκάνδαλα και κουρεύοντας ομόλογα,κατάφεραν τελικά, μετά το δημόσιο τομέα, να
πτωχεύσουν και τις τράπεζες. Είναι παράλογο, το ότι για χρόνια διακήρυτταν την
υγεία του τραπεζικού συστήματος, ενώ ήταν οι ίδιοι που το κατέστρεφαν και
τελικά το κατάντησαν νεκροζώντανο.
Στο σημείο
αυτό, πρέπει να προχωρήσουμε μόνο μπροστά. Και να δούμε μέσα από το βάρος του
μνημονίου, τι δυνατότητες υπάρχουν.Να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε, τόσο ως
χώρα, όσο και ως νομός.Η Φλώρινα,με σωστή και όχι μυωπική και μικροπολιτική διαχείριση,
έχει δυνατότητες και πρέπει να δούμε όλοι μαζί θέματα όπως:
1. Της
αγροτικής παραγωγής, που πρέπει να αναβαθμιστεί ποιοτικά και να σταθεί και να
αντέξει τον διεθνή ανταγωνισμό.
2. Το θέμα
των χαμηλών θερμοκρασιών του χειμώνα. Η τηλεθέρμανση είναι ένα πρώτο βήμα και
πρέπει να παλέψουμε για την επέκταση τους. Η συνολική λύση είναι όμως,ο
συνδυασμός τους με την ενεργειακή αναβάθμιση των κτιρίων. Η κυβέρνηση, έχει
κάνει το πρώτο βήμα και στις προθέσεις της είναι η ίδρυση ταμείου για τη
ενεργειακή απόδοση, με σκοπό την αποδοτική προώθηση τέτοιων μέτρων.
3. Το Θέμα της απασχόλησης: Με χαρά έχω δει την
προσπάθεια των επιμελητηρίων για εξωστρέφεια και διασύνδεση με τις όμορες
χώρες. Πρέπει να έχουμε υπόψη ότι η σωστή αξιοποίηση των πόρων του ΕΣΠΑ και του
πακέτου Γιούγκερ μπορεί να δημιουργήσει θέσεις εργασίας. Το θέμα της
απασχόλησης και της παραγωγής στην περιοχή,δεν πρέπει να αφήνει από έξω τη ΔΕΗ.
Ο μεγαλύτερος εργοδότης στην περιοχή μας είναι η ΔΕΗ,πρέπει να διασφαλίσουμε τη
βιωσιμότητα της μέσα από την επίλυση θεμάτων, όπως αυτό της τροφοδοσίας του ΑΗΣ
Μελίτης και της περιβαλλοντικής αναβάθμισης του ΑΗΣ Αμύνταιου ,
που είναι σε
καθεστώς περιορισμένης λειτουργίας. Έχω κάνει παρέμβαση μέσα από την βουλή για
το θέμα, με θετική απάντηση του Διευθύνοντος συμβούλου της ΔΕΗ. Να δούμε θέματα
όπως οι εργαζόμενοι πολλών ταχυτήτων στη ΔΕΗ και το πώς θα εξυγιάνουμε την όλη
κατάσταση. Οι κάτοικοι της Φλώρινας δεν πρέπει να αισθάνονται όμηροι κανενός,
είτε είναι αυτός πολιτικός, είτε εργολάβος στα ορυχεία.
4. Το θέμα
του πανεπιστημίου και του ΤΕΙ.Το πανεπιστήμιο και το ΤΕΙ στην περιοχή πρέπει να
αποτελέσει τον πόλο καινοτομίας που κάθε περιοχή χρειάζεται. Πρέπει να έρθει σε
επαφή με την αγορά και να βοηθήσει την τοπική κοινωνία και την οικονομία. Τη
δυνατότητα αυτή τη δίνει το νέο ΕΣΠΑ μέσα από την στρατηγική της “έξυπνης
εξειδίκευσης” για τη νέα προγραμματική περίοδο. Είναι επιτακτική ανάγκη να
δούμε, τι μπορεί να δώσει το πανεπιστήμιο, πέρα από τα λεφτά που ξοδεύει κάθε
φοιτητής στην πόλη της Φλώρινας.
Έχουμε πολύ
δουλειά να κάνουμε πρέπει να προχωρήσουμε μπροστά,ξεμπερδεύοντας με το παλιό, ανασυγκροτώντας
τη χώρα και την περιοχή μας. Πρέπει αυτόν τον αγώνα να μην τον χαρίσουμε σε
κανέναν και να τον δώσουμε μαζί με αξιοπρέπεια και θάρρος.-
Μνημονιακός συμφεροντολόγος ο κ. Σέλτσα ...ΜΠΑΒΟ ΣΟΥ ......
ΑπάντησηΔιαγραφή