Πώς και γιατί δημιουργούνται οι φανατικοί Μουσουλμάνοι

Γράφει ο Δημήτρης Τοπάλης

Είναι σε όλους γνωστό ότι στα μουσουλμανικά κράτη πάντα υπάρχει ο φόβος της εκδήλωσης ενός άκρατου φανατισμού, ικανού να προκαλέσει πολέμους, αναστατώσεις, φόνους αμέτρητους και προπάντων αποσταθεροποίηση και καταστροφή.

          Είναι επίσης γνωστό ότι πάρα πολλοί θεολόγοι και μελετητές των γραφών επιμένουν ότι, σε γενικές γραμμές, η μουσουλμανική θρησκεία είναι ειρηνόφιλη και δεν επιδιώκει εντάσεις και πολέμους. Οι θεωρίες αυτές αναπτύχθηκαν με μοναδικό σκοπό να παρουσιάσουν τη θρησκεία αυτή σαν μια συνηθισμένη θρησκεία, που στηρίζεται στο καλό, στην αγάπη, στη συνεργασία κ.λ.π.

          Μια πιο προσεκτική ανάγνωση όμως του Κορανίου αλλά, κυρίως, των όσων έγραψαν στη συνέχεια οι χαλίφηδες, διάδοχοι του Μωάμεθ τα επόμενα χρόνια της μεγάλης εξάπλωσης του Ισλάμ, μας δείχνει ακριβώς την πλάνη όλων αυτών των μελετητών, που στηρίζονται στην καλή προαίρεση και διάθεση για συνεργασία.

          Συγκεκριμένα το κοράνιο για το επίμαχο θέμα του Τζιχάντ, του ιερού πολέμου κατά των απίστων δηλαδή, αναφέρει επακριβώς τα εξής:

·  "Και να πολεμάτε για χάρη του Αλλάχ όσους σας πολεμούν, αλλά μην ξεπερνάτε τα όρια, γιατί ο Αλλάχ δεν αγαπά τους παραβάτες" (Κοράνιο, 2:190). "Φονεύετέ τους όπου τους βρίσκετε και διώχτε τους, από κει που σας έδιωξαν. Η καταδίωξη στην ειδωλολατρία είναι χειρότερα απ' το φόνο. Και να μην τους πολεμάτε δίπλα στο απαράβατο Τέμενος, εκτός αν αυτοί πρώτοι σας πολεμήσουν εκεί. Αν όμως σας πολεμήσουν, σκοτώστε τους. Τέτοια είναι η τιμωρία των άπιστων" (Κοράνιο, 2:191). "Αν όμως σταματήσουν, τότε βέβαια, ο Αλλάχ είναι Πολυεπιεικής, Πολυεύσπλαχνος" (Κοράνιο, 2:192). "Πολεμάτε τους ώσπου να μην σας καταδιώξουν στην ειδωλολατρία και να υπερισχύσει η Πίστη στον Αλλάχ. Αν όμως σταματήσουν τη δράση τους, τότε να μην κάνετε πόλεμο παρά ενάντια στους άδικους" (Κοράνιο, 2:193)

·  "Και όταν οι απαγορευμένοι μήνες έχουν περάσει, τότε πολεμάτε και σκοτώνετε τους ειδωλολάτρες οπουδήποτε κι αν τους βρείτε, και συλλάβετέ τους και πολιορκείστε τους και στήστε τους παγίδες με κάθε (πολεμικό) στρατήγημα. Αν όμως μετανιώσουν και διατηρήσουν την τακτική προσευχή κι εφαρμόσουν (τακτική) ελεημοσύνη, τότε αφήστε τους ελεύθερους. Γιατί ο Αλλάχ είναι Πολυεύσπλαχνος, Πολυεπιεικής" (Κοράνιο, 9:5).

          Από την πρώτη ανάγνωση του παραπάνω κειμένου προκύπτουν δύο βασικά συμπεράσματα.

1ον Στον πόλεμο κατά των απίστων ο μουσουλμάνος πρέπει να είναι άτεγκτος και ανυποχώρητος. Να μη διστάζει να σκορπίσει το θάνατο στους απίστους επειδή αυτή είναι η τιμωρία που τους αξίζει  και

2ον  Εάν οι άπιστοι υποχωρήσουν, μετανιώσουν και εφαρμόσουν την τακτική προσευχή, αν , δηλαδή, αλλαξοπιστήσουν,  τότε λένε οι γραφές ότι πρέπει να αφεθούν ελεύθεροι. Προκύπτει εδώ το αιώνιο δίλημμα που έζησαν χιλιάδες Έλληνες και άλλοι υπόδουλοι των Τούρκων λαοί, στα χρόνια της τετρακοσάχρονης  μουσουλμανικής σκλαβιάς. Είτε θα πεθάνεις είτε θα αλλαξοπιστήσεις. Αυτές ήταν οι δύο βασικές τους επιλογές. Κι είναι γνωστό ότι κάποιες χιλιάδες χριστιανών εξισλαμίστηκαν βίαια σε καιρούς, όπου ο θρησκευτικός φανατισμός βρισκόταν σε έξαρση και οι φανατικοί μουσουλμάνοι, καθοδηγούμενοι από επιτήδειους ηγέτες, προέβαιναν σε βίαιες πράξεις κατά των χριστιανών με σύστημα και με πολύ μεγάλη στρατιωτική δύναμη αλλά και χρησιμοποίηση των ατάκτων (γιουρούκων) στα άνομά τους σχέδια.

          Σήμερα, που οι φρικαλεότητες των τζιχαντιστών έχουν δημιουργήσει ένα αίσθημα οργής και αηδίας, για τις απάνθρωπες αυτές μεθόδους συμπεριφοράς, νομίζουμε πως είναι ευκαιρία να αναδείξουμε αυτή την πτυχή του μουσουλμανικού θρησκευτικού δόγματος για να καταλάβουν και οι πλέον καλόπιστοι ότι το σπέρμα του κακού είναι βαθιά ριζωμένο στη θρησκεία αυτή και πρέπει να αντιμετωπιστεί ταχύτατα απ' όλους τους παράγοντες, πολιτειακούς και θρησκευτικούς, ώστε να μπορέσει η ανθρωπότητα να βαδίζει σε ειρηνικούς και δημιουργικούς δρόμους κι όχι στις σφαγές ενώπιον της κάμερας και σε άλλες απάνθρωπες ενέργειες που υποβιβάζουν το πολιτισμικό μας σημείο.-