Ο ρόλος του οργανωμένου φροντιστηρίου και το χρέος της πολιτείας

Γράφει ο Λάζαρος Σαββίδης

Θεωρητικό φροντιστήριο

Με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων Αποτελεσματικής Συμπληρωματικής εκπαίδευσης, παρεχόμενης μέσα από το θεσμό του ελληνικού φροντιστηρίου, δέον είναι να επισημανθεί και να καταδειχθεί ο πολυδιάστατος ρόλος του και η αναγκαιότητα της ύπαρξης του οργανωμένου φροντιστηρίου στα πλαίσια λειτουργίας της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας.

Στόχος του θεσμού του οργανωμένου φροντιστηρίου είναι να ενισχύσει μαθησιακά τους μαθητές μέσω της παρακολούθησης μαθημάτων σε ώρες διαφορετικές απ αυτές που αναπτύσσεται το ωρολόγιο πρόγραμμα του σχολείου, με απώτερο στόχο να αποφύγουν την αποτυχία να μην εγκαταλείψουν πρόωρα το σχολείο με μειωμένα προσόντα ,με ενδεχόμενο, στην περίπτωση αυτή, να οδηγηθούν σε αποκλεισμό απ την αγορά εργασίας, αλλά και να αυξήσουν τις πιθανότητες πρόσβασής τους στην αγορά εργασίας.
Χρειάζεται εδώ να επισημανθεί ότι ο ρόλος του φροντιστηρίου ήταν, είναι και θα είναι ενισχυτικός και συμπληρωματικός .Η εργασία του φροντιστηρίου εστιάζει στη συμπλήρωση της μαθησιακής υποδομής, στη μαθησιακή ιδιαιτερότητα, στην ενεργοποίηση ενδιάθετων δυνάμεων του μαθητή για την υλοποίηση ιδιαίτερων προσωπικών στόχων.
Καταδεικνύεται λοιπόν απ όλα αυτά ότι το νόμιμο φροντιστήριο έχει σαφή κοινωνικό χαρακτήρα και βαθύτατες πολιτικές-κοινωνικές-οικονομικές καταβολές, σα αντίθεση βέβαια με το ‘παράνομο’ ιδιαίτερο που αποτελεί ‘προνόμιο’ αποκλειστικά των ‘εχόντων’ και των ανώτερων κοινωνικά στρωμάτων. στερώντας από την πολιτεία τεράστια έσοδα από την είσπραξη φόρων, γεγονός ιδιαίτερα σημαντικό σε περίοδο οικονομικής κρίσης, όπως η σημερινή.
Στις οικογένειες με μεσαίο εισόδημα, συνεπώς, το φροντιστήριο αποκτά υπεροχή και ‘αγκαλιάζεται’ με θέρμη. Οι φροντιστές με τη σειρά τους σκύβουν με στοργή και ικανοποιούν τις ανάγκες των μαθητών τους όχι μόνο σε στενό γνωσσιολογικό επίπεδο, αλλά και σε πολλά άλλα επίπεδα, όπως η συμπλήρωση μηχανογραφικού δελτίου, ο σωστός επαγγελματικός προσανατολισμός κτλ.
Είναι χρέος, λοιπόν, της πολιτείας να προστατεύσει τους νόμιμους εκπαιδευτικούς από κάθε παράνομη δραστηριότητα που τους βλάπτει και να στηρίξει αυτόν τον εκπαιδευτικό οργανισμό που στοιχειοθετεί εμφανή εκπαιδευτική αξία με ευδιάκριτο εκπαιδευτικό αποτέλεσμα ενώ ταυτόχρονα ωφελεί την κοινωνία αμβλύνοντας τις κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες βοηθώντας τις ασθενέστερες τάξεις, ώστε να σπουδάσουν τα παιδιά τους ενισχύοντας έτσι τη συνοχή του κοινωνικού ιστού.
Αξιολογώντας ,άλλωστε, αυτήν την πολυσύνθετη προσφορά του ελληνικού φροντιστηρίου ο Ευάγγελος Παπανούτσος τον Ιανουάριο του 1973 δήλωνε στην εφημερίδα «τα ΝΕΑ»τα εξής<Η δικαιοσύνη απαιτεί να αναγνωρίσουμε ότι τα φροντιστήρια όχι μόνο βοήθησαν και βοηθούν τα παιδιά μας να ανεβούν τις σκάλες του πανεπιστημίου, αλλά και το ίδιο το πανεπιστήμιο το βοήθησαν και το βοηθούν να διατηρήσει σε καποιο επίπεδο τις σπουδές του».-