Ο Εξωγήινος και ο Αρχηγός της Γης

Γράφει ο Βαγγέλης Τσούκας

Το νοητικό πείραμα είναι μια μέθοδος που βοηθά να κατανοηθεί καλύτερα μια θεωρία μέσω της νοερής κατασκευής μιας φανταστικής κατάστασης και την παρακολούθηση της πορείας της. 

Έτσι, ας υποθέσουμε ότι ένας πανίσχυρος για τα γνωστά δεδομένα εξωγήινος προσγειώνεται στη γη και επιθυμεί να μάθει ποιος είναι ο αρχηγός της με σκοπό να συνεργαστεί μαζί του, αλλιώς θα καταστρέψει τον πλανήτη.

Καθώς ο εξωγήινος δεν γνωρίζει που κατοικεί ο ανθρώπινος πληθυσμός, διάλεξε τυχαία ένα σημείο, το οποίο πιθανότητα είναι απομακρυσμένο, όπως η στέπα της Σιβηρίας, κάποια έρημος ή ζούγκλα κλπ. Αναζητώντας έναν άνθρωπο, τελικά συνάντησε ένα μοναχικό βοσκό και τον ρώτησε ποιος εξουσιάζει τον πλανήτη γη και τους κατοίκους του. Ο βοσκός σκέφτηκε για λίγο, μουρμούρισε κάτι και έπειτα είπε στον εξωγήινο ότι δεν γνωρίζει και να πάει στην κοντινότερη πόλη να μιλήσει με τον Δήμαρχο. Μετά από τις οδηγίες ο εξωγήινος μεταφέρθηκε άμεσα στο γραφείο του Δημάρχου και απαίτησε να μάθει αν αυτός είναι ο αρχηγός και εκείνος τον παρέπεμψε στον ανώτερό του, μέχρι που τελικά έφθασε στον Πρωθυπουργό στην πρωτεύουσα. Ο τελευταίος τον διαβεβαίωσε ότι, όντως, αυτός είναι ο αρχηγός, αλλά μόνο για την επικράτεια της δικής του χώρας και ο Πρόεδρος της Αμερικής, πιθανόν, να πληροί τα κριτήρια που επιθυμεί, καθώς τον ονομάζουν "πλανητάρχη". Ο πανίσχυρος εξωγήινος έφτασε στον Πρόεδρο και απαίτησε συνεργασία, αλλά αυτός του επισήμανε ότι ο ίδιος κατέχει μόνο τη στρατιωτική ισχύ βίας και καταστροφής, αλλά σχετικά μικρή λοιπή επιρροή στον πλανήτη και τον συμβούλευσε να απευθυνθεί σε εκείνους που ελέγχουν την παραγωγή και κατανάλωση προϊόντων και χρήματος, δηλαδή τις κεντρικές και περιφερειακές τράπεζες και τις χρηματο-πιστωτικές εταιρίες που διευθύνουν άμεσα και έμμεσα τις μεγάλες βιομηχανίες και το διεθνές εμπόριο. Ο εξωγήινος συγκάλεσε συμβούλιο, όπου παραβρέθηκαν όλοι εκείνοι που ελέγχουν μυστικά και από το παρασκήνιο τα πράγματα του κόσμου, αλλά και αυτοί, με τη σειρά τους, του είπαν ότι διαχειρίζονται, μεν, τον υλικό πλούτο, αλλά ασκούν επιρροή μόνο όταν ο άνθρωποι δίνουν αξία στην περιττή ύλη, ενώ στην πραγματικότητα είναι άχρηστη. Θα έπρεπε, λοιπόν, να απευθυνθεί σε εκείνους που διαμορφώνουν τη συγκεκριμένη εξάρτηση, θεοποιούν τον υλιστικό πολιτισμό, καλλιεργούν κατώτερες αξίες και προωθούν άγρια ένστικτα, πλαστή χαρά και πραγματικό φόβο. Τότε ο εξωγήινος, εμφανώς εκνευρισμένος, συγκέντρωσε τους σύγχρονους δήθεν "σοφούς" και μορφωμένους, τους πασίγνωστους καλλιτέχνες και εκδότες των ΜΜΕ, τους αρχηγούς των διαφόρων αδιέξοδων κινημάτων και ανόητων ιδεολογιών και τους διαμορφωτές της παγκόσμιας συνείδησης σε μια ελπίδα επιτέλους να βρει ποιος κυβερνά τη γη, μάταια όμως: και εκείνοι τον διαβεβαίωσαν ότι αν οι άνθρωποι δεν είχαν πνευματική αδυναμία και στενότητα, αν δεν υπήρχε η άγνοια, η εφημέρεια και ο φόβος και αν διέθεταν πραγματική μόρφωση και γνώριζαν την αλήθεια, τότε θα ήταν ελεύθεροι χωρίς να μπορούν να τους χαλιναγωγήσουν.

Τότε ο εξωγήινος θυμήθηκε το μουρμουρητό του βοσκού που πρωτοσυνάντησε: "Άγνωστε φίλε, ο πραγματικός άρχοντας του καθενός είναι ο εαυτός του και αν θέλεις, πρέπει να συνεργαστείς ξεχωριστά με τον καθένα μας. Επειδή όμως, εγώ είναι αμόρφωτος και ασήμαντος μπορεί να μην γνωρίζω...". Συνειδητοποιώντας ότι κάθε άνθρωπος είναι αυθύπαρκτη και ελεύθερη προσωπικότητα που δεν μπορεί να ελεγχθεί όταν είναι πλήρως ολοκληρωμένος, άφησε για πάντα από τον πλανήτη γη.-