Τέσσερα

Γράφει ο Δημήτριος Τοπάλης

          Σε κάποια χώρα εξωτική ο πρωθυπουργός ήθελε να ’χει

κοντά του, παρά τω πρωθυπουργώ δηλαδή, έναν υπουργό, που τον έλεγαν Νίκο.

          O Νίκος αποφάσισε κάποτε να βάλει τάξη στο τηλεοπτικό τοπίο της εξωτικής αυτής χώρας. Πρώτα – πρώτα έγραψε κάτι εμετικά κείμενα, που κατακεραύνωναν τις προηγούμενες κυβερνήσεις, που δεν είχαν κάνει διαγωνισμούς και δεν είχαν παρόμοια με τη δική του αυτοκρατορική άποψη για τους Νόμους και, στη συνέχεια, ρώτησε την Πυθία του Πανεπιστημίου της Φλωρεντίας, για να πάρει χρησμό.

Η ΠΥΘΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΙ ΟΧΙ  ΤΗΣ ΦΛΩΡΕΝΤΙΑΣ

          Η Πυθία, αφού κάθισε στον τρίποδα του Ναού του Απόλλωνα κι αφού οι ιερείς  τη μέθυσαν μ’ ένα σωρό παραισθησιογόνα φυτά και αρώματα, που έκαψαν στην πυρά, αποφάσισε να δώσει χρησμό λέγοντας μόνο ένα νούμερο. «Τέσσερα (4)!!!». Πάλι καλά που δεν είπε «ήξεις αφήξεις…..»

          Πήρε, που λέτε, το χρησμό της Πυθίας  ο κολλητός ο Νίκος κι άρχισε να παραβιάζει Νόμους και Συντάγματα, για να βάλει ΑΥΤΟΣ, Ο ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ,  τάξη!!!!! Ο Πρωθυπουργός τον έβλεπε που παραβίαζε νόμους και συντάγματα αλλά έτριβε τα χέρια του και δε σκέφτηκε ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ να τον σταματήσει.

          Κάποτε ο Νίκος προκήρυξε ένα διαγωνισμό και κατάφερε να μαντρώσει τους πλουσιότερους  επιχειρηματίες της εξωτικής αυτής χώρας σε κάποια παραπήγματα, για να τους τιμωρήσει επειδή ήταν πλούσιοι κι αυτός ήταν αριστερός!!! Τους έβαλε μάλιστα να κουβαλάνε και κρεβάτια εκστρατείας για να κοιμηθούν!!! Στο τέλος έβγαλε τέσσερις  (4) άδειες, σύμφωνα με το χρησμό της Πυθίας και κατάφερε να  εξασφαλίσει έσοδα 256 εκατομμυρίων Ευρώ!!!

          Είχε, βέβαια, κάτι παρατράγουδα με τα πόθεν και τα έσχες κάποιου αριστερού με πατέντα επιχειρηματία, με δανεικά βοσκοτόπια αλλά αυτό ας μην το συζητάμε τώρα.

          Αυτή η πράξη του Νίκου διαλαλήθηκε τόσο πολύ,  ακούστηκε,  γράφτηκε, προβλήθηκε και προπαγανδίστηκε με κάθε μέσο, ώστε την έμαθαν και τα νήπια του παιδικού σταθμού, που φώναζαν ενθουσιασμένα: «λιακόσια πενήντα έτσι εκατομμύλια!!!»

  Επί δύο μήνες ζάλισαν  το λαό και του  έπρηξαν το συκώτι με τα διακόσια πενήντα έξι εκατομμύρια. 

          Στην εξωτική αυτή χώρα όμως υπήρχε ένα δικαστήριο που λεγότανε Συμβούλιο της Επικρατείας. Αυτό το Συμβούλιο, λοιπόν, συνεδρίασε κι έβγαλε μια απόφαση, που χάλασε τη σούπα. ΑΚΥΡΑ ΟΛΑ!!! Τα 256.000.000€ πρέπει να επιστραφούν!!! Το «τέσσερα» της Πυθίας  ήταν σκέτη απάτη! Δεν εισπράχθηκαν , βέβαια, 256 εκατομύλια αλλά μόνον 87. Αυτά θα επιστραφούν.

          Ο Νίκος, ο κολλητός του Πρωθυπουργού, αποδείχτηκε ότι όλα τα είχε κάνει ΠΑΡΑΝΟΜΑ!!! Κι η Πυθία ΠΑΡΑΝΟΜΗ ήταν κι ο Ναός του Απόλλωνα, με τη μορφή του Πανεπιστημίου της Φλωρεντίας, ήταν επίσης ΠΑΡΑΝΟΜΟΣ!!!

          Τότε οι κάτοικοι αυτής της χώρας βγήκαν έξω στους δρόμους και διέλυσαν τα πάντα. Έκαψαν κτίρια ρίχνοντας βόμβες του δημοκράτη συντρόφου ΜΟΛΟΤΩΦ, σπάσανε βιτρίνες, ξήλωσαν πεζοδρόμια και πετροβόλησαν τις αστυνομικές δυνάμεις, που έσπευσαν να βάλουν τάξη στο αγριεμένο πλήθος. Το αγριεμένο πλήθος, παρ’ όλο το αριστερό ξύλο που έφαγε,  δεν έλεγε να συμμορφωθεί, επειδή δεν ανεχόταν τέτοιο χοντρό δούλεμα, που του έκανε ο Νίκος, ο παρά τω πρωθυπουργώ Σωτήρας.

          Το αγριεμένο πλήθος έκανε πάρα πολλές ζημιές στα Δημόσια και ιδιωτικά κτίρια. Έγραψε πολλά συνθήματα με περιεχόμενο πολύ άσχημο, τις περισσότερες φορές και απαίτησε να τους παραδοθεί ο κ. Υπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ, για να εφαρμόσουν πάνω του το νόμο του Λιντς.

Στο τέλος ικανοποιήθηκαν με την απόφαση του πρωθυπουργού αυτής της εξωτικής χώρας, να απομακρύνει το Νίκο, τον Κολλητό του, και να τον στείλει εξορία σ’ ένα Γκουλάγκ κάπου κοντά στο Νοβοσιμπίρσκ της Σιβηρίας. Η εξορία αυτή ήταν ισόβια, οριστική και αμετάκλητη κι έτσι ο κολλητός ο Νίκος καταδικάστηκε πολύ σκληρά. Για το λόγο αυτό ο Νίκος έπαψε να βγαίνει στην τηλεόραση και να μας ζαλίζει με τα φληναφήματά του. Πιστεύω ότι μετά το κάζο αυτό ο Νίκος θα εξαφανιστεί παντελώς. Αρκετά μας ζάλισε!

          Οι ταραχές σταμάτησαν, η ζωή ξαναβρήκε τους ρυθμούς της κι όλα κάποια στιγμή ηρέμησαν κι άρχισαν να κυλούν οι μέρες όμορφα και γαλήνια…

          Είμαστε σίγουροι ότι, τίποτε από όσα έλαβαν χώρα στο εξωτικό αυτό κράτος, δε θα γινόταν στη χώρα μας, την υπερένδοξη Ελλάδα.  Εδώ, κύριοι, το προνόμιο να ξεσηκώνει τον κόσμο και να τον οδηγεί σε ακραίες συμπεριφορές, ανήκει σε μία μόνο παράταξη, που την ξέρουν όλοι οι Έλληνες και την έχουν πληρώσει με τον οβολό τους πάρα πολλές φορές. Αυτή η παράταξη μπορεί να καίει, να ρημάζει, να καταστρέφει,  και να δημιουργεί πληγές πολύ βαθιές στο κορμί της ταλαίπωρης Ελλάδας εδώ και πολλά χρόνια. Κι όλα αυτά στο όνομα μιας λαϊκίστικης συμπεριφοράς που πρέπει απ’ όλους τους Έλληνες να καταδικάζεται.

 Κι όχι μόνο καίει και καταστρέφει η παράταξη αυτή αλλά με περισσή αναίδεια κουνάει και το δάχτυλο στους αντιπάλους της, προβάλλοντας ένα σαθρό επιχείρημα για δήθεν «ηθικό πλεονέκτημα». Θου, Κύριε,  φυλακήν τω στόματί μου!!!

          Για το λόγο αυτό και μόνο ο μπάρμπα Θωμάς κάθεται στο πεζούλι του εδώ και χρόνια και τραγουδάει, με τη βαριά και κάπως βραχνιασμένη φωνή του, το άσμα του Ρήγα Φεραίου:  «Ως πότε παλικάρια θα ζώμεν στα στενά….». Ο μπάρμπα Θωμάς όμως δεν είναι γραμμένος στο Ρήγα Φεραίο! Έλληνας σκέτος είναι!!!!!

                                                     ΤΟΠΑΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

                                                  ΔΗΜΟΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ