Πολύ κράτησε το παραμύθι

Γράφει ο Δημήτριος Τοπάλης

          Αγαπητή μας Κυβέρνηση

          Σήμερα είμαι αποφασισμένος να τα τσουγκρίσουμε πολύ

σκληρά επειδή, όσο περνάει ο καιρός, τα γεγονότα με παροτρύνουν να προβώ σε ενέργειες μη λογικές, χωρίς σωφροσύνη, εγκράτεια και ταπεινότητα.

          Ας εξηγηθώ όμως. Εργάστηκα 36 χρόνια στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, κι η σύζυγός μου εργάστηκε άλλα τόσα.

          Τώρα που βγήκαμε στη σύνταξη, αγαπητή Κυβέρνηση, καταφέραμε να έχουμε στην άκρη ένα χρηματικό ποσό, που αποκτήσαμε με απόλυτα νόμιμο τρόπο, πληρώνοντας φόρους κανονικότατα, χωρίς να αποκρύψουμε ούτε δεκάρα.

          Τα τελευταία δύο χρόνια όμως, εσείς, η «πρώτη φορά αριστερή κυβέρνηση», που επιμένετε να μας παραμυθιάζετε ότι είστε φιλολαϊκοί άνθρωποι, μας δεσμεύσατε τα χρήματα, δηλώσατε επισήμως ότι δεν μας εμπιστεύεστε σαν πολίτες αυτού του κράτους και μας δίνετε σταλαματιά – σταλαματιά ένα μικροποσό, για να ανταπεξέλθουμε στα έξοδά μας.

          Μας αναγκάσατε να …συνωστιζόμαστε, σαν τους Σμυρνιούς της κυρίας Ρεπούση το 1922 στη μικρασιατική καταστροφή, στις Αυτόματες Ταμειακές Μηχανές και να κάνουμε γνωριμίες με πολλούς ανθρώπους που δεν τους γνωρίζαμε καν. Μας υποχρεώσατε, ειδικά στην αρχή της εφαρμογής αυτού του μέτρου, να τρώμε ώρες ολόκληρες περιμένοντας τη σειρά μας να πάρουμε 60€, από τα δικά μας κι όχι δικά σας λεφτά, για τις οικογενειακές ανάγκες μας.

Μας υποχρεώσατε να συναλλασσόμαστε με τραπεζικές κάρτες, επειδή μ’ αυτόν τον τρόπο εσείς μπορείτε και εισπράττετε άμεσα τους φόρους, που μας επιβαρύνουν στις συναλλαγές μας κι όλο αυξάνουν, εξαιτίας της δικής σας αριστερής κυβέρνησης, χωρίς αιδώ και περίσκεψη. Όλο ψηλότερα ανεβαίνουν. Κάποτε, είμαστε βέβαιοι, οι φόροι σας θα φτάσουν στον Όλυμπο, να συναντήσουν τον κ. Σώρρα και τους οπαδούς του κάπου κει στο θρόνο του Δία.

 Όσοι φωνάζαμε τότε, μεταξύ αυτών ήμουν κι εγώ, ότι το μέτρο αυτό ήταν βάρβαρο κι εξουθενωτικό, μας χαρακτηρίσατε …γραφικούς, που σκοπό είχαμε να υπονομεύσουμε το κράτος, εμείς που για τριάντα έξι χρόνια ήμασταν ορκισμένοι υπάλληλοι στην υπηρεσία αυτού του κράτους. Εδώ, βέβαια, μόνοι σας συγχέετε την έννοια του κράτους με την έννοια του κόμματός σας  αλλά  σας καταλάβαμε και δεν σας πιστεύουμε πλέον. Άλλο πράγμα , αγαπητή μας κυβέρνηση, είναι το ελληνικό κράτος κι άλλο εντελώς πράγμα είναι ο Συνασπισμός της Αριστεράς. Αυτές οι ταυτίσεις κόμματος και κράτους παρήλθαν πλέον ακόμη και στην Κούβα!

          Κάποια στιγμή, όπως ακριβώς έκαναν  οι μπέηδες και οι αγάδες σε παλιότερα και δυσκολότερα χρόνια, σκεφτήκατε και αρχίσατε να μας δίνετε μονοκοπανιά 420€  την εβδομάδα ή 840€ το δεκαπενθήμερο, με άμεσο αποτέλεσμα, να αποσυμφορηθούν κάπως οι Ταμειακές Μηχανές των τραπεζών.

          Ακόμη όμως και τώρα, ύστερα από 2 χρόνια σχεδόν, δηλώνετε ότι εσείς, η κυβέρνησή μας, δεν εμπιστεύεστε τους πολίτες αυτής της χώρας, κι επειδή υπάρχει φόβος να αποσύρουμε τα χρήματα από τις τράπεζες  τα κρατάτε με το σύστημα CAPITAL CONTROL, που οπωσδήποτε είναι βάρβαρο και αναχρονιστικό.

            Αφού εσείς , αγαπητή μας κυβέρνηση, δε μας εμπιστεύεστε, αφού εσείς δίνετε βήμα στον κ. Λαπαβίτσα και σε κάτι άλλους αριστερούς, κατευθυνόμενους οικονομολόγους να φωνάζουν συνεχώς και αδιάλειπτα υπέρ της δραχμής και της εξόδου μας από την Οικονομική  Νομισματική ΄Ενωση (Ο.Ν.Ε.), εμείς για ποιο λόγο πρέπει να σας εμπιστευόμαστε; Πώς είναι δυνατόν να ισχύει το αίσθημα της εμπιστοσύνης μονοσήμαντα και μάλιστα υπέρ της Κυβέρνησης μόνο;

          Δε σας εμπιστευόμαστε , αγαπητή μας κυβέρνηση. Δεν πιστεύουμε ότι εσείς μπορείτε να προστατεύσετε σε κάποια στιγμή τα δικά μας χρήματα, το δικό μας κόπο, επειδή έχουμε κι ένα πολύ θλιβερό κατάλοιπο στη μνήμη μας.

 Λίγες μέρες πριν έρθουν τα CAPITAL CONTROL η τότε Υπουργός της Αριστερής Κυβέρνησης Νάντια Βαλαβάνη, ειδοποίησε τη μητέρα της να πάρει αμέσως από την τράπεζα τις καταθέσεις της, ύψους διακοσίων χιλιάδων €, επειδή αυτή η κυρία γνώριζε το τι θα επακολουθήσει. Φαίνεται πως κι αυτή η πράξη μετράει αρκετά στο περιβόητο «ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς», που τόσο έντονα το προβάλλετε σε κάθε ευκαιρία.

          Δε σας εμπιστευόμαστε λοιπόν και πιστεύουμε πως πολύ κράτησε το παραμύθι αυτό. Αποδεσμεύστε τα χρήματα των πολιτών αμέσως κι αν θέλετε να αυξηθούν οι καταθέσεις και η αποταμίευση θυμηθείτε ότι εσείς οι Αριστεροί πολεμούσατε κάποτε την αποταμίευση και κοροϊδεύατε τον κόσμο που έστελνε τον οβολό του στις Τράπεζες, για να συμβάλλει κι αυτός με τις μικρές δυνάμεις του στην ανοικοδόμηση του ελληνικού κράτους, ύστερα από τους πολέμους και τις καταστροφές που γνώρισε.

          Αλλάξτε λοιπόν πολιτική, ενημερώστε σωστά τους πολίτες και μην επιβάλλετε σκληρά και αψυχολόγητα μέτρα πλέον. Μόνον τότε εμείς οι πολίτες θα σας εμπιστευτούμε.

          Ας τελειώσει άμεσα το παραμύθι αυτό κι ας απαλλαγούμε τάχιστα από έναν …αριστερό βραχνά. ΔΕΝ ΤΟΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΠΛΕΟΝ!!!

                                                      ΤΟΠΑΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

                                                  ΔΗΜΟΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ