Μια μαθήτρια πήγε να αγοράσει ένα καφέ, εκεί είδε μια γυναίκα που στέκονταν στην άκρη του δρόμου, η γυναίκα ήταν αναστατωμένη, πεινασμένη και ταλαιπωρημένη.
Η μαθήτρια μπήκε στο κατάστημα, αγόρασε τον καφέ για εκείνη και ένα πρόχειρο γεύμα για την άγνωστη γυναίκα, την πλησίασε και της το έδωσε, κουβέντιασε για λίγο μαζί της, μόλις έκανε να φύγει εκείνη είπε να περιμένει λίγο για να γράψει κάτι σε ένα φύλλο χαρτί. Όταν τέλειωσε το δίπλωσε και το έδωσε στο χέρι της, το σημείωμα έγραφε:
«Ήθελα να αυτοκτονήσω σήμερα, εξαιτίας της ανθρωπιάς σου δεν θα το κάνω. Σε ευχαριστώ καλό μου κορίτσι, θα είμαι πάντα κοντά σου».
Η μαθήτρια συγκινημένη πήρε το βλέμμα της από το σημείωμα και το έστρεψε στην άγνωστη γυναίκα, μάταια, η γυναίκα είχε φύγει.
Στην θέση της είδε ένα λευκό περιστέρι που τσιμπολογούσε τα λιγοστά ψίχουλα που έπεσαν από το πρόχειρο γεύμα που της προσέφερε λίγο νωρίτερα, έσκυψε το πήρε στα χέρια της και αυτό κούρνιασε στην αγκαλιά της, από τότε λένε είναι πάντα κοντά της μέρα και νύχτα παντού και πάντα!.-
Σημ. Σε ελεύθερη διασκευή από πραγματικό γεγονός.
Σπύρος Α. Ηλιάδης
Δημοσιογράφος
Εκδότης ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
τ. Πρόεδρος & Διευθύνων Σύμβουλος
TV ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Το Δούνε κάποτε γίνετε λαβείν, η κοινωνία όμως δυστυχώς είναι μόνον του άρπα κόλα ....
ΑπάντησηΔιαγραφή