22 Μαρτίου: Παγκόσμια Ημέρα Νερού

Ο Γεωπονικός Σύλλογος Ν. Φλώρινας, το επιστημονικό σωματείο που προάγει την γνώση γύρω από την αγροτική παραγωγή και τους φυσικούς πόρους που χρησιμοποιεί αυτή, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Νερού (22 Μαρτίου), απευθύνει

θερμό χαιρετισμό στους πολίτες του νομού, θέλοντας να συμβάλει στην ευαισθητοποίησή τους σχετικά με την αναγκαιότητα της εξοικονόμησης νερού και της διαφύλαξης των υδατικών πόρων.

Το νερό, το βασικό αγαθό για την ύπαρξη και τη διατήρηση της ζωής, που αποτελεί ρυθμιστικό παράγοντα οικονομικής, κοινωνικής, τεχνολογικής και πολιτισμικής ανάπτυξης, ενώ παλιότερα θεωρούνταν ”φυσικός πόρος εν αφθονία“, έφθασε στις μέρες μας να είναι ”αγαθό σε ανεπάρκεια“. Ενώ μετά τις επιταγές της δεύτερης αξιολόγησης του τρίτου μνημονίου επιβλήθηκε και η κοστολόγησή του ως φυσικός πόρος από τους χρήστες του και έγινε ”οικονομικό αγαθό“. Η αύξηση του πληθυσμού, η βελτίωση του βιοτικού επιπέδου, η αύξηση της ζήτησης νερού και η αλόγιστη χρήση και ρύπανσή του, απειλούν τα αποθέματα του διαθέσιμου καλής ποιότητας γλυκού νερού.

Επιπλέον, οι αλλαγές του κλίματος που παρατηρούνται στον πλανήτη μας, με διαπιστωμένη την αύξηση της θερμοκρασίας λόγω της υπέρμετρης συγκέντρωσης στην ατμόσφαιρα διοξειδίου του άνθρακα και άλλων αερίων του θερμοκηπίου, καθιστούν επιτακτική την ανάγκη ορθολογικής διαχείρισης των υδατικών πόρων. Η ανάγκη να προσαρμόσει η χώρα μας το αναπτυξιακό της μοντέλο, δίνοντας έμφαση στην εξοικονόμηση του νερού, είναι μονόδρομος.

Οι επιστήμες που ασχολούνται με το νερό έχουν κάνει άλματα στον τομέα της σωστής διαχείρισης των υδατικών πόρων, με στόχο την εξασφάλιση της αναγκαίας ποσότητας νερού ικανοποιητικής ποιότητας, καθώς και τη διασφάλισή τους για τις επόμενες γενιές.

Στη χώρα μας έχουν γίνει σημαντικά βήματα για την επίλυση των προβλημάτων ύδρευσης, άρδευσης και επεξεργασίας των αστικών λυμάτων. Είναι όμως και πολλά ακόμη, που πρέπει να γίνουν για την προστασία των υδατικών πόρων και του περιβάλλοντος γενικότερα. Ο έλεγχος της διάθεσης των βιομηχανικών και αστικών λυμάτων, με στόχο τον περιορισμό της ρύπανσης, τόσο των επιφανειακών νερών, όσο και των υπόγειων υδροφορέων μπορεί να επιτευχθεί με την επεξεργασία των λυμάτων εκτός των μεγάλων αστικών κέντρων και των μικρών οικισμών που παρέχουν σημαντικές ποσότητες με δυνατότητες επαναχρησιμοποίησης.

Η Γεωργία, που συχνά δέχεται πυρά ως ο πιο απαιτητικός χρήστης νερού, δεδομένου ότι μειώνει τα ποσοστά κατανάλωσης του επί του διαθέσιμου γλυκού νερού κάτω του 80%, είναι ένας τομέας προς τον οποίον στρέφονται οι προσπάθειες των επιστημόνων για εξοικονόμηση σημαντικών ποσοτήτων νερού. Η γνώση των πραγματικών αναγκών των καλλιεργειών σε νερό και η άρδευση με την απαιτούμενη μόνον ποσότητα νερού, θα περιόριζε σημαντικά τη σπατάλη νερού στη γεωργία. Η επαναχρησιμοποίηση για άρδευση νερού μετά από κατάλληλη επεξεργασία των υγρών αποβλήτων, θα μπορούσε να μειώσει τη ζήτηση καλής ποιότητας γλυκού νερού. Η υιοθέτηση από τους γεωργούς μεθόδων ορθών γεωργικών πρακτικών και σύγχρονων μεθόδων χωροχρονικά διαφοροποιημένων ποσοτήτων νερού με άρδευση ακριβείας καθ’ όλη τη διάρκεια της παραγωγικής διαδικασίας, περιορίζοντας ταυτόχρονα και τη χρήση των αγροχημικών, και δίνοντας προτεραιότητα σε φιλικές προς το περιβάλλον πρακτικές, θα περιόριζε τις αρνητικές για τους υδατικούς πόρους επιπτώσεις της γεωργίας.

Η εκπαίδευση των αγροτών στην εξοικονόμηση του αρδευτικού νερού είναι ίσως το μοναδικό μόνιμο μέτρο. Η σωστά οργανωμένη εκπαίδευση των αγροτών που δεν θα αποσκοπεί μόνο σε μια συνειδητοποίηση της «περιβαλλοντική» αξίας του νερού αλλά και στην οικονομική ανάλυση των ωφελειών από τη χρήση μεθόδων άρδευσης που εξοικονομούν νερό, μαζί την τεχνολογική εξέλιξη, που παλαιότερα είχε δώσει το δικαίωμα της σπατάλης, πρέπει να γίνει η αιχμή του δόρατος στην ορθολογική χρήση του νερού.

Η συντήρηση και αποκατάσταση των φθορών, τόσο των αρδευτικών δικτύων, όσο και των δικτύων ύδρευσης, ο εκσυγχρονισμός τους με συσκευές μέτρησης και ρύθμισης της ροής, αλλά και η χρησιμοποίηση διπλών δικτύων διανομής νερού, πόσιμου και μη πόσιμου, όπου αυτό είναι οικονομικά εφικτό, θα συνέβαλε στην εξοικονόμηση νερού.

Οι αυξανόμενες θερμοκρασίες των τελευταίων ετών στην Ευρώπη, οδηγούν σε όλο και πιο χαμηλά αποθέματα καλής ποιότητας νερού και σε αυξημένη ζήτησή του. Η ανάγκη για σωστή διαχείριση των υδατικών πόρων είναι και επιτακτική και επιβεβλημένη, έτσι ώστε να εξασφαλιστεί η διαθεσιμότητά τους στις επόμενες γενιές και να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις για αειφόρο ανάπτυξη, που είναι η διεθνώς κρατούσα επιδίωξη.-

                   Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                        Η ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

               ΑΜΠΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ                                        ΓΚΕΣΟΥ ΦΑΝΗ