Το σπίτι με τα λουλούδια (ΦΩΤΟ)

Τον Τάσο Παπαδόπουλο τον γνώρισα τελευταία. Είναι ένας δραστήριος, συμπαθής κύριος, συνταξιούχος, που μένει μόνιμα μαζί με την γυναίκα του Δώρα, στην Τ.Κ. Μανιακίου του δήμου

Αμυνταίου. Μια μέρα, πίνοντας μαζί καφέ σε γνωστή καφετέρια, μου μίλησε για τον ανθόκηπό του με ενθουσιασμό και με παρότρυνε να τον επισκεφθώ και να τον φωτογραφίσω.

Πήρα λοιπόν την φωτογραφική μου μηχανή, απαραίτητο αξεσουάρ κάθε εξόδου μου και βρέθηκα στο χωριό του. Δεν γνώριζα τη διεύθυνση του σπιτιού του και ρώτησα μια ηλικιωμένη κυρία που μένει ο νέος φίλος μου. Μου απάντησε:

«΄Α, ψάχνεις το σπίτι με τα λουλούδια!» και μου έδειξε το σπίτι που έψαχνα.

Στην είσοδο, την οποία στόλιζε μια αναρριχώμενη τριανταφυλλιά με κατακόκκινα τριαντάφυλλα με περίμενε ο Τάσος με τη Δώρα. Αφού με καλωσόρισαν με οδήγησαν στη βεράντα του σπιτιού τους, όπου ήπιαμε τον πρωινό  καφέ και γευτήκαμε τις υπέροχες λιχουδιές της νοικοκυράς.

Από  την βεράντα είδα τον ανθόκηπο και έμεινα έκθαμβος από την ομορφιά του.

Η απορία μου εύλογη. Πως προέκυψε αυτός ο λουλουδένιος παράδεισος, για το οποίο χρειάστηκε κόπος, μεράκι και φυσικά χρήμα;

Τότε ο Τάσος μου μίλησε για τη μετανάστευση του, μαζί με τη σύζυγό του, σε νεαρή ηλικία στη Γερμανία.

 Σε μια μικρή κωμόπολη, στις όχθες του ποταμού Neckar, δημιούργησε ένα ξενοδοχείο-εστιατόριο και γέμισε τον χώρο της επιχείρησής του, με κάθε λογής λουλούδια, σε βαθμό που ώθησε και τους κατοίκους της κωμόπολης, οι οποίοι είχαν γυμνά τα μπαλκόνια και τα παράθυρά τους, να τον μιμηθούν. Ήταν η αιτία να καθιερωθεί από τον τοπικό δήμο βραβείο, για τα καλύτερα, στολισμένα με λουλούδια, μπαλκόνια και παράθυρα και φυσικά έπαιρνε κάθε χρόνο το πρώτο βραβείο,   πράγμα για το οποίο ένοιωθε ικανοποίηση αλλά που λειτουργούσε ταυτόχρονα και  ως διαφήμιση της επιχείρησής του.

Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, ως συνταξιούχος πια, έκανε το ίδιο πράγμα και στον χώρο του- βοηθούμενος από τη σύζυγό του- αφιερώνοντας πολλές ώρες για τον καλλωπισμό και την περιποίηση  του ανθόκηπού.

Και πράγματι! Ο ανθόκηπος του Τάσου είναι χάρμα οφθαλμών.

 Μολόχες, γεράνια, μαυρομάτες, πετούνιες, σκουλαρικιές, μπιγόνιες, ορτανσίες, όλα φυτεμένα σε κατακόκκινες γλάστρες, τοποθετημένες σε υπέροχες ανθοστήλες, πιθάρια, καθώς επίσης σε σπιτικά κειμήλια, βάσεις ραπτομηχανών, συρταριέρα, καζάνι και επάνω σε αγροτικά αντικείμενα, π.χ. κάρο, διάφορες σιδεριές, βαρέλια, σκάλες και παλιά ποδήλατα. Καταπράσινα κακτοειδή, κυπαρισσοειδή, τούγιες, διάφορα είδη κισσού, ελιές, ροδιές κλπ., συμπλήρωναν του λουλουδένιο σκηνικό, στο οποίο σιντριβάνια και μικροί καταρράκτες χάριζαν τη δροσιά τους, στους φιλόξενους οικοδεσπότες και στους επισκέπτες στα δύο σαλόνια του κήπου.  Κάθε είδους φαναράκια, στόλιζαν όλη την αυλή.

Δίνεται η δυνατότητα από τον ιδιοκτήτη, σε όποιον αγαπάει τα λουλούδια να επισκεφθεί τον  ανθόκηπο.-

lexovitis