Δελτίο τύπου 10ης Σεπτεμβρίου 2018 της Νέας Δημοκρατίας/ ΝΟΔΕ Φλώρινας

Οι φετινές εκδηλώσεις των ΠΡΕΣΠΕΙΩΝ πέρασαν και αυτές στην ιστορία.

Με νηφαλιότητα τώρα πλέον και χωρίς να κατηγορηθούμε ότι

τις υπονομεύσαμε πριν την τέλεση αυτών, μπορούμε να προβούμε σε μια αξιολόγησή τους, πάντα σε σχέση με γενικότερο πλαίσιο που επικρατεί.

Καταρχήν, οι «ΠΡΕΣΠΕΣ» αποτελούν «παιδί» του Γ. Λιάνη. Είναι αδιαμφισβήτητα δημιούργημα του και πραγματοποιούνται κάθε χρόνο. Ακόμα και στα «πέτρινα» οικονομικά χρόνια που διανύουμε. Η οικονομική δε στήριξη των συγκεκριμένων εκδηλώσεων, διαχρονικά βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στον κρατικό κορβανά.

Ας έρθουμε όμως στις φετινές «ΠΡΕΣΠΕΣ», οι οποίες απέκτησαν ιδιαίτερη σημασία, λόγω των γνωστών εξελίξεων με το ΣΚΟΠΙΑΝΟ. Οι «πλάτες» του Γ. Λιάνη στην κυβέρνηση Συριζανελ, με τη θέση του υπέρ της Συμφωνίας των Πρεσπών, και η απαράδεκτη δήλωση του, σύμφωνα με την οποία μιλώντας εξ ονόματος όλων των Φλωρινιωτών τους παρουσιάζει να τάσσονται υπέρ της Συμφωνίας στο 80%, ενδεχομένως και να έδρασε ευεργετικά. Η κρατική επιχορήγηση των εκδηλώσεων δεν ήταν διόλου πενιχρή. Το αντίθετο μάλιστα.

Και καθώς η συγκεκριμένη δήλωση ολοκλήρωσε το σκοπό της, θα έπρεπε με κάποιο τρόπο να περάσει στη λήθη και να «εξευμενιστεί» ο Φλωρινιώτικος λαός. Η ανακοίνωση των ονομάτων που θα συμμετείχαν ως ομιλητές στην Ημερίδα για τα 70 χρόνια από τη λήξη του Εμφυλίου, μόνο τυχαία δεν ήταν. Η επιλογή προσώπων με θέσεις γνωστές και αντίθετες με αυτές του ΣΥΡΙΖΑ για τα εθνικά θέματα και τη Συμφωνία των Πρεσπών, εξυπηρετεί μια και μόνο σκοπιμότητα:

Να θολώσει τα νερά. Ναι μεν άλλα….Να ισορροπήσει τις καταστάσεις.

Αυτή τη «νομιμοποίηση» δεν θα τη δώσουμε και ούτε θα τη λάβει ποτέ.

Και μπορεί να αναρωτηθεί κάποιος: Είναι δυνατόν το όνομα, η γλώσσα και η εθνικότητα της Μακεδονίας μας, να αποτελούν αντικείμενο «ανταλλαγής» για μια εκδήλωση;

Ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματα του.

Όσο και αν ο Γ. Λιάνης αρέσκεται να δηλώνει ότι ο πολιτισμός μας ενώνει και ότι η πολιτική δεν έχει θέση στον πολιτισμό, δύσκολα όμως μπορεί να πείσει ότι ο πολιτισμός δεν «εργαλοποιείται» για ίδιον πολιτικό όφελος.

Άλλωστε, όπως λέει και ο λαός: «το χούι βγαίνει τελευταίο».

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΝΟ.Δ.Ε. ΦΛΩΡΙΝΑΣ