Ορεινές διαδρομές. Νυμφαίο-Δροσοπηγή(ΦΩΤΟ)

Δεν συναντήσαμε κάποια αρκούδα, αν και το θέλαμε πολύ!

Πεζοπορούσαμε εξάλλου σε περιοχή της.

Είδαμε όμως σημάδια από το πέρασμά της.

Μια μεγάλη πέτρα αναποδογυρισμένη, ίσως τα ξημερώματα,

στη μέση του πουθενά, ερμηνεύεται ως δουλειά αρκούδας, που ψάχνει μυρμήγκια για...επιδόρπιο.

Ούτε αγριογούρουνα είδαμε και ας τα ακούσαμε κάπου κοντά μας.

Αργότερα συναντήσαμε κυνηγούς, που είχαν στήσει παγανιά γι’ αυτά.

Το φυλλοβόλο όμως δάσος, που για τέσσερις ώρες το διασχίζαμε, μας ξεχρέωσε για τον κόπο, που καταβάλαμε, με φθινοπωρινά χρώματα.

Όλες οι αποχρώσεις του κρασιού στα φύλλα της οξιάς, της καστανιάς, της καρυδιάς, της αγριομηλιάς.

Φτέρη ίσαμε το μπόι μου στο χρώμα του αμύγδαλου.

Και καρποί.

Αγριόμηλα, ξυνόγλυκα και σκληρά σαν άγριο κυνηγητικό θήραμα.

Κάστανα, στο μέγεθος του νυχιού του αντίχειρα, γλυκά σαν μελομακάρονα.

Και καρύδια και βατόμουρα και κράτεγοι.

Να τρώνε όλα τα ζωντανά του βουνού και τα πετεινά του ουρανού.

Το Βίτσι με τις κεραίες του και ένα γαλάζιο από πάνω του πλέκει το σκηνικό μαζί με τον φλωρινιώτικο κάμπο, που ετοιμάζεται για τον χειμώνα του.

Εμείς πολύχρωμη ομάδα να ανηφορίζουμε και να κατηφορίζουμε, φλυαρώντας σαν τις κίσσες.

Στο παλιό χωριό της Δροσοπηγής ξεδιψάσαμε στη βρύση δίπλα στο καμπαναριό, που στέκει όρθιο, σε αντίθεση με την εκκλησία του, της οποίας έχει μείνει μόνο η υποψία της παλιάς θεμελίωσης.

Παρηγοριά η νέα Αγία Τριάδα.

Περπατήσαμε στο παλιό καλντερίμι, χορταριασμένο από την α-πατησιά και καταλήξαμε στο όμορφο μονότοξο πέτρινο γεφύρι στο ποτάμι, που κατεβαίνει από το Βίτσι.

Τη συντροφιά αποτελούσαν οι: Βαρβάρα και Τίμος Ιωαννίδης, Θανάσης Τόιτος, Λάζαρος Ηλιόπουλος, Ορέστης Ρώμας, Θωμάς Τζήγας, Γιάννης Λιάσης , Γιάννης και Θανάσης Τραϊανός.

Αμύνταιο 11-11-2018

Θανάσης Τραϊανός