-Σε ένα μικρό χωριό σε μια πλαγιά ενός
λόφου ένας αγρότης φύτεψε δυο δέντρα, μια Αχλαδιά και μια Ακακία.
-Κάθε χρόνο κλάδευε την Αχλαδιά, η Ακακία παρακολουθούσε και όταν
-Κάθε χρόνο κλάδευε την Αχλαδιά, η Ακακία παρακολουθούσε και όταν
έφευγε ο
αγρότης έλεγε στην Αχλαδιά: Ω!… πόσο λυπάμαι που σε βασανίζει, σε κλαδεύει - σε
πριονίζει, θα πρέπει να πονάς και να υποφέρεις αρκετά και ας μην το δείχνεις.
-Έτσι πέρναγαν τα χρόνια και ήρθε η στιγμή που η Αχλαδιά έβγαλε καρπούς, μεγάλα
ζουμερά αχλάδια, τα καλύτερα σε όλη την περιοχή!-Μόλις έφυγε ο αγρότης η Αχλαδιά είπε τούτα τα λόγια στην Ακακία: Όσοι σε αγαπάν σε «πονάνε και σε παιδεύουν» με σκοπό να σε κάνουν καλύτερο, έτσι είναι οι άνθρωποι!.-
Κεντρική ιδέα: Τα λόγια της Αχλαδιάς στην Ακακία.
Σπύρος Α. Ηλιάδης
Δημοσιογράφος - Εκδότης
iliadisspiros@hotmail.com
Περιοχή συνημμένων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Α. Τα σχόλια εκφράζουν αποκλειστικά τις απόψεις των αποστολέων τους.
Β. Θερμή παράκληση, τα σχόλια να είναι κόσμια, ώστε να συνεισφέρουν στο διάλογο.
Γ. Δεν δημοσιεύονται σχόλια:
1.-Υβριστικoύ χαρακτήρα
2.- Γραμμένα με greeklish
3.- Με προσωπικό περιεχόμενο
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.