Η διαχρονική συμπεριφορά της Ελληνικής Πολιτείας

Οποιαδήποτε κοινωνική ομάδα-ή ατομικά- απαιτεί κάτι από την πολιτεία που δεν δικαιούται, ταυτόχρονα το στερεί από άλλη κοινωνική ομάδα που το δικαιούται. Αλλά υπάρχει ο εκβιαστικός αντίλογος-Βούλωσέ το, δημιουργείται κοινωνικός αυτοματισμός… Δεν είναι σωστό,
στρέφεις τη μία ομάδα εναντίον της άλλης..όχι να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα..Είναι όμως έτσι;-Τον κοινωνικό αυτοματισμό, το δημιουργεί ο νομοθέτης και το εκβιαστικό αυτό δίλημμα το αναπαράγουν κυρίως οι πάσης φύσεως βολεμένοι με τη βοήθεια του μακριού χεριού του κράτους, που είναι οι επίσης ποικιλοτρόπως βολεμένοι μεγαλοδημοσιογράφοι. Όταν κάποιος θέλει να του δοθεί ή να του επιστραφεί αυτό που του στέρησαν, το πρόβλημα και η ευθύνη είναι της πολιτείας για τυχόν κοινωνικές αναταραχές, και όχι αυτού που διαμαρτύρεται. Επίσης, η φράση «να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα» αναφέρεται σε φθονερούς ανθρώπους που τους νοιάζει μόνο η ζημιά του συνανθρώπου τους, και όχι σε όσους δικαίως διαμαρτύρονται επειδή το κράτος πήρε την εν δυνάμει δικιά τους κατσίκα και την έδωσε αυθαίρετα σε άλλον, καταπατώντας τη θεμελιώδη αρχή της δημοκρατίας, την ισονομία. Ένα μόνο χαρακτηριστικό παράδειγμα της διαχρονικής συμπεριφοράς της ελληνικής πολιτείας είναι το εξής: Δημόσιος υπάλληλος που αναστάλθηκε με κρατική εντολή η λειτουργία της υπηρεσίας του, οπότε για ένα-δύο μήνες το δημόσιο ουσιαστικά δεν είναι εργοδότης του, το κράτος του εξασφαλίζει επίδομα ίσο με το μισθό του, ναι επίδομα γιατί δεν εργάστηκε για να λέγεται μισθός. Καλώς θα έλεγα, δεν ευθύνεται ο εργαζόμενος… Ιδιωτικός υπάλληλος σε ακριβώς ίδιο καθεστώς, που προφανώς το δημόσιο δεν είναι εργοδότης του όπως άλλωστε και του δημοσίου υπαλλήλου που προσωρινά δεν εργάζεται, το κράτος του εξασφαλίζει 800 ευρώ για ενάμιση μήνα(και τα ένσημα).Για ακριβώς ίδια εργασία με μόνη διαφορά το διαφορετικό εργοδότη. Τελειώνοντας, τονίζω ότι δε μιλάω για ισοπέδωση, ίσως οπαδοί του «όλοι το ίδιο» να είναι νοσταλγοί της σοβιετικής ένωσης. Αναφέρομαι σε ίδια εργασία, από το ίδιο ικανούς εργαζόμενους, που έχουν διαφορετικούς εργοδότες. Και μόνο με ένα παράδειγμα, με ένα από τα πολλά πλοκάμια-αυτό των 800 ευρώ-  της λερναίας ύδρας που ονομάζεται ελληνική πολιτεία, αυτής με τους πολίτες α και β κατηγορίας…

Δημόπουλος Ηλίας, φυσικός