Με μαξιμαλιστικές προθέσεις προσέρχεται η Τουρκία στην επικείμενη έναρξη των διερευνητικών συνομιλιών με τη χώρα μας για Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο

Στην Κωνσταντινούπολη  την 25^η Ιανουαρίου, αρχίζουν οι  διερευνητικές συνομιλίες  Ελλάδος – Τουρκίας, με σκοπό την εξεύρεση λύσης  στη

γνωστή απαίτηση της γείτονος,  του ελέγχου δηλαδή των θαλάσσιων περιοχών Αιγαίου και Ανατολικής Μεσογείου¹, που έφερε τις δύο χώρες στο χείλος του πολέμου το καλοκαίρι του 2020.

Εκ προοιμίου όμως φαίνεται πως ο διάλογος είναι καταδικασμένος να αποτύχει, όπως προκύπτει από τις δηλώσεις των  αξιωματούχων των δύο χωρών. Και τούτο διότι η   Ελλάδα συζητά μόνο για την διευθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ, ενώ η Τουρκία θέτει ουσιαστικά ζήτημα αναθεώρησης της συνθήκης της Λωζάνης, η οποία διέπει τις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών.

Ουσιαστικά δηλαδή, καλείται η χώρα μας να εκχωρήσει μέρος της κυριαρχίας της  για να ικανοποιήσει τις ορέξεις της γείτονος².

Γνωρίζουν λοιπόν οι δύο χώρες ότι δεν πρόκειται να «βγει λευκός καπνός» από την συνάντηση των αντιπροσωπειών των δύο χωρών. Γιατί όμως γίνεται αυτή η συνάντηση, η οποία εν πολλοίς είναι και προσχηματική;

Πριν απαντηθεί η ερώτηση αυτή θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι η Τουρκία:

•  Δεν αναγνωρίζει τη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, σύμφωνα με την οποία τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ.
• Τα  τελευταία χρόνια, αναζητώντας «ζωτικό χώρο», στα πρότυπα της χιτλερικής Γερμανίας, εφεύρε τη «Γαλάζια Πατρίδα» και προσπαθεί να οικειοποιηθεί μια τεράστια θαλάσσια περιοχή έκτασης 462.000τ.χμ., η οποία εκτείνεται από την Μαύρη θάλασσα μέχρι το Λιβυκό πέλαγος, σε βάρος των γειτόνων της και εκβιαστικά «δια της ισχύος των όπλων» προσπαθεί να δημιουργήσει τετελεσμένα.
• Έχει εμπλακεί σε επιθετικούς  πολέμους με Συρία, Ιράκ, Κούρδους, εισβολή στην Κύπρο παλαιότερα, με σκοπό την επέκταση ων χερσαίων συνόρων της. Τρανό παράδειγμα η κατοχή του 37% της Κυπριακής Δημοκρατίας εδώ και 46 χρόνια.
• Εμπλέκεται  σε διαμάχες άλλων χωρών, όπως Αζερμπαϊτζάν- Αρμενία, καθώς και στον εμφύλιο στη Λιβύη, παρέχοντας στρατιωτικό υλικό και στρατιωτική υποστήριξη γενικότερα.
• Διατηρεί στρατιωτικές βάσεις σε διάφορες χώρες , όπως Σομαλία, Αλβανία, Κατάρ, Βόρεια Κύπρο, Ιρακινό Κουρδιστάν.
• Εκτελεί  παράνομες έρευνες για την εύρεση υδρογονανθράκων σε θαλάσσιες περιοχές- της Κύπρου και της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας- , που δεν της ανήκουν, καθιστάμενη  με τον τρόπο αυτό ως ο ταραξίας της Ανατολικής Μεσογείου. Και όλα αυτά, τουλάχιστον με τη ανοχή ως ένα βαθμό  των θεωρούμενων  μεγάλων δυνάμεων³, κυρίως λόγω των εμπορικών συναλλαγών με αυτές

Με λίγα λόγια προσπαθεί να επαναφέρει τα σύνορά της, στην προ της συνθήκης της Λωζάνης εποχή.

Με τις ενέργειές της όμως αυτές καθώς και τα «πάρε-δώσε» με εχθρούς- αντιπάλους της Δύσης, όπως με Ιράν  και Ρωσία από την οποία πρόσφατα αγόρασε τους πυραύλους   S-400, τελευταία,  «υπερέβη τα εσκαμμένα» και  έχει επισύρει την μήνι των Αμερικανών συμμάχων της.

Μη γνωρίζοντας η Τουρκία τις προθέσεις της νέας κυβέρνησης των ΗΠΑ, η οποία αναλαμβάνει την εξουσία την 20^η Ιανουαρίου 2021, αλλά και φοβούμενη πιθανές κυρώσεις⁴  από την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) η  οποία προσπαθεί να βάλει κλαποιο φρένο στις επιδιώξεις της, εξαιτίας  της παραβατικής συμπεριφοράς της  σε Ελλάδα και Κύπρο, προσπαθεί, φορώντας τη μάσκα της υποκρισίας, να αποδείξει ότι συμπεριφέρεται σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο. Συγχρόνως  σε καθημερινή βάση, από τον πρόεδρό της μέχρι κι τον τελευταίο τούρκο αξιωματούχο, κατασυκοφαντεί ασύστολα τη χώρα μας, επιρρίπτοντάς της την ευθύνη για την ένταση  -  την οποία η ίδια δημιουργεί -  σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο.

Η Ελλάδα από την πλευρά της προσέρχεται  στις συνομιλίες- μόνο όμως σε ότι έχει σχέση με διευθέτηση   υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ.

Συγχρόνως έχει επιδοθεί  σε έναν αγώνα δρόμου για την στρατιωτική  θωράκιση της χώρας, η οποία πιστεύεται ότι θα λειτουργήσει αποτρεπτικά απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα.

Η χώρα μας γνωρίζει  ότι η Τουρκία έχει ‘’επενδύσει’’ τα τελευταία χρόνια τεράστια ποσά για εξοπλισμούς  και εκσυγχρονισμό των στρατιωτικών της δυνάμεων, καθώς και για έρευνες υδρογονανθράκων σε θαλάσσιες περιοχές που δεν της ανήκουν.

 Είναι λοιπόν κάτι παραπάνω από βέβαιο, ότι, ανεξάρτητα από την έκβαση των συνομιλιών, θα   προσπαθήσει να προχωρήσει στην υλοποίηση των παράνομων σχεδίων της εις βάρος της χώρας μας.

Το αν θα είναι έτοιμη να αντιδράσει και κυρίως πώς θα αντιδράσει η Ελλάδα είναι ένα ζητούμενο.

Συνοψίζοντας τα ανωτέρω θεωρώ  ότι, ύστερα από 200 χρόνια εθνικής ανεξαρτησίας, είναι  ιδιαίτερα προσβλητικό για μας τους Έλληνες, να υπάρχουν ακόμη φοβικά σύνδρομα σχετικά με την Τουρκία.

Θεωρώ  αδιανόητο, επίσης , όπως κάθε Έλληνας άλλωστε, ότι μπορεί να υπάρξει Ελληνική κυβέρνηση, η οποία θα διαπραγματευτεί τμήματα της χώρας, τα οποία  ο Ελληνικός λαός έχει  πληρώσει με ποταμούς αίματος.

Τέλος θεωρώ, επίσης, αδιανόητο, να μην έχει αντιδράσει καμία Ελληνική κυβέρνηση,  στην απόφαση της τουρκικής εθνοσυνέλευσης ,η οποία το 1995 ψήφισε, το περίφημο  casus beli  (αιτία πολέμου), σε περίπτωση επέκτασης των Ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 μίλια,  καταργώντας  την  στην πράξη.

 Ένα μονομερές  αναφαίρετο δικαίωμα της χώρας μας, που ψηφίστηκε και υιοθετήθηκε από την πλειοψηφία των κρατών του πλανήτη  και  της δίνει τη δυνατότητα να επεκτείνει τα θαλάσσια σύνορά της⁴.

 lexovitis

Επεξηγήσεις:

1. Περιοχές πλούσιες σε υδρογονάνθρακες και ιδιαίτερη γαιοστρατηγική σημασία.

2. Η Τουρκία θεωρεί ότι τα νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, κατά παράβαση του δικαίου των θάλασσών σύμφωνα με το οποίο   τα νησιά, ανεξάρτητα από το μέγεθός τους, έχουν. Είναι από τις λίγες χώρες που δεν ψήφισε τη σχετική απόφαση.

3.ΗΠΑ, ΕΕ, Κίνα, Ρωσία, Γερμανία κλπ

4. Στη σύνοδο των ηγετών της ΕΕ του Σεπτεμβρίου 2020, αποφασίστηκε η επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία, λόγω της παραβατικότητάς της στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά  με πρόταση της Γερμανίας, η οποία έχει τεράστια συμφέροντα στη χώρα αυτή- συνεπικουρούμενη για τους ίδιους λόγους  και από Ισπανία-Ιταλία-Μάλτα, μετέθεσαν τις κυρώσεις στην σύνοδο του Δεκεμβρίου 2020 και από εκεί στη επερχόμενη σύνοδο του Μαρτίου 2021. Με λίγα λόγια κοινώς την «έθαψαν».

4. Πριν από λίγες ημέρες η Ελλάδα   επέκτεινε τα χωρικά της ύδατα  από 6 σε 12 ν.μ. στο Ιόνιο πέλαγος και  ανακοίνωσε την πρόθεση επέκτασης των υδάτων νότια της Κρήτης. Είναι ένα ενθαρρυντικό νέο και αναμένουμε οριστική τακτοποίηση ολόκληρης της Ελληνικής αιγιαλίτιδας ζώνης σύντομα.