Το Νυμφαίο είχε ανεμογεννήτρια πριν από 120 χρόνια

( Κάποια κτίρια του Νυμφαίου ηλεκτροδοτούνταν πριν από

120 χρόνια περίπου)

          Ένας από τους πιο σπουδαίους κατοίκους στην ιστορική πορεία  του Νυμφαίου ήταν ο Μίχας ο Τσίρλης. Έζησε στο χωριό αυτό του όρους Βίτσι

πριν από εκατόν είκοσι και πλέον χρόνια.

          Ήταν μεγαλογαιοκτήμονας, έμπορος και επιχειρηματίας και οι ασχολίες του απαιτούσαν να ταξιδεύει αρκετά συχνά σε διάφορες περιοχές της Ευρώπης, όπου οι Νυμφαιώτες είχαν ιδρύσει εμπορικούς οίκους και ασκούσαν κυρίως το εμπόριο του χρυσού και του αργύρου.

          Το Νυμφαίο, όπως όλοι γνωρίζουμε, απελευθερώθηκε από τον τουρκικό ζυγό, μαζί με όλη τη Μακεδονία, τον Νοέμβρη του 1912 και ανέπνευσε τον αέρα της ελευθερίας.

          Πριν όμως έρθει η απελευθέρωση ο Μίχας ο Τσίρλης είχε κάνει μια ενέργεια, που σήμερα έχει ξεχαστεί και τη θυμούνται πολύ λίγοι άνθρωποι. Είχε στήσει στη θέση Λινούρια, στην είσοδο του χωριού, μια ανεμογεννήτρια, που γύριζε συνεχώς μια και η περιοχή αυτή φημίζεται για τους ανέμους της που φυσούν με ένταση όλες σχεδόν τις ημέρες του χρόνου. Παράλληλα είχε κάνει στο Αρχοντικό του δίκτυο για να ηλεκτροφωτίζονται όλοι οι χώροι του, ακόμη και τα υπόγεια.

          Είχε προμηθευτεί μερικές μεγάλες μπαταρίες ( συσσωρευτές είναι το σωστό όνομα) και κάθε μέρα ένας εντεταλμένος υπάλληλος πήγαινε στα Λινούρια τις άδειες μπαταρίες κι έπαιρνε από την ανεμογεννήτρια τις φορτισμένες. Τις πήγαινε στο αρχοντικό του Μίχα Τσίρλη και τις συνέδεε με την ηλεκτρική εγκατάσταση του σπιτιού. Έτσι το υπέροχο αυτό αρχοντικό, που εγώ το είχα βρει μισογκρεμισμένο, φωτιζόταν με ηλεκτρικούς λαμπτήρες εκείνο το μακρινό καιρό.

          Λίγο καιρό αργότερα, όταν το 1927  χτίστηκε η Νίκειος Σχολή , με δωρεά του περίφημου Νυμφαιώτη ευεργέτη Ζαν Νίκου, ηλεκτροδοτήθηκε η Σχολή και, κάτι πολύ σπάνιο, η λειτουργία του ρολογιού γινόταν με ηλεκτρική ενέργεια. Στην είσοδο του Γραφείου του Διευθυντή του Σχολείου, σε κάποια θέση πάνω από την πόρτα, ήταν μια βάση, όπου τοποθετούνταν η φορτισμένη μπαταρία και ενώνονταν τα καλώδια, που έδιναν κίνηση στους δείκτες του ρολογιού.

          Αρκετά χρόνια αργότερα, όταν οι απόγονοι του Τσίρλη αλλά και άλλων Νυμφαιωτών είχαν εγκατασταθεί στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στο Βουκουρέστι, στο Παρίσι, στην Κωνσταντινούπολη στην Αλεξάνδρεια και σε άλλες λαμπρές  πρωτεύουσες, όπου είχαν ιδρύσει τεράστιους εμπορικούς οίκους, άρχισε η παρακμή του Νυμφαίου, της υπέροχης αυτής κυψέλης, που για ένα μεγάλο διάστημα παρήγαγε τεράστιο πλούτο, εξαιτίας της ικανότητας και της εργατικότητας του πληθυσμού της.

          Τότε σταμάτησε το έργο της ηλεκτροδότησης, με την ανεμογεννήτρια που είχε εγκαταστήσει ο Μίχας Τσίρλης και σιγά – σιγά το κεφάλαιο αυτό της ιστορίας του Νυμφαίου ξεχάστηκε. Ακόμη και το ρολόι στη Νίκειο Σχολή δούλευε με χειροκίνητο τρόπο με τη χρήση βαρούλκων που ανέβαζαν κάποια βαρίδια.

          Πολλά αρχοντικά του Νυμφαίου παραδόθηκαν στη φθορά του χρόνου, ο πληθυσμός μειώθηκε στο ελάχιστο και οι μαθητές. που φοιτούσαν στο  Σχολείο στα τέσσερα χρόνια που υπηρέτησα εκεί, ήταν οκτώ ή επτά.

          Μετά από τόσα χρόνια θυμήθηκα αυτή την ιστορία για να επισημάνω ένα μονάχα πράγμα. Ο Μίχας Τσίρλης λάτρευε το περιβάλλον του χωριού του, προστάτευε με όλες του τις δυνάμεις τα δάση και φρόντιζε να προστατεύονται τα άγρια ζώα της περιοχής αλλά να ενισχύονται και οι κτηνοτρόφοι, που με πολύ νατουραλιστικό τρόπο εξέτρεφαν τα αιγοπρόβατα, τα βοοειδή και τα χοιρινά, που ήταν απαραίτητα για τη διατροφή των τριών χιλιάδων κατοίκων που έμεναν τότε στο Νυμφαίο.

          Η παλιά εγκατάσταση της ανεμογεννήτριας εκείνης δεν έβλαψε το περιβάλλον, δεν άφησε κανένα αποτύπωμα καταστροφής ούτε διέλυσε το φυσικό κάλλος του Νυμφαίου.

          Σήμερα το Νυμφαίο φιγουράρει σαν ένα από το δέκα ωραιότερα χωριά της Ευρώπης και το επισκέπτονται πάρα πολλοί τουρίστες κάθε χρόνο απ’ όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Με τα ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ μάλιστα, που έγιναν με πρωτοβουλία του Ενωτικού Συλλόγου Λεχοβιτών ο Προφήτης Ηλίας τώρα τελευταία, έχει δοθεί μια νέα ώθηση στην ανάπτυξη της τουριστικής κίνησης, όχι μόνο του Νυμφαίου αλλά ολόκληρης της περιοχής αυτής.

         

                                                ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Π. ΤΟΠΑΛΗΣ