Ο Βασιλάκης (με «Β» όπως Βασίλης)

-Ο Βασιλάκης από μικρός είχε ροπή στη θρησκεία, στα μαθήματα ήταν μέτριος αλλά με την επιμονή που τον χαρακτήριζε κατάφερε να γίνει ένας

καλός δάσκαλος.

-Έκανε περήφανους τους ανθρώπους του, επιμελής υπάκουος και θεοσεβούμενος πορεύτηκε αγνά ώσπου τον ανακάλυψε ένας αχρονολόγητος πολιτικός, τον ζύγισε από εδώ τον ζύγισε από εκεί στο τέλος τον έβαλε στην πολιτική.

-Λίγο η εκκλησία, λίγο ο αστάθμητος παράγοντας της τελευταίας στιγμής έγινε ο πρώτος πολίτης της πόλης, αυτό όμως δεν τον άλλαξε! κοινωνικά παραμένει ο ίδιος, επιμελής, υπάκουος, θεοσεβούμενος, αγνός και ανόθευτος.

-Ο Βασιλάκης με «Β» όπως Βασίλης θα μπορούσε να ήταν και ένας μεγάλος  πολιτικός άντρας αν δεν απαξίωναν την θεσμική του εξουσία τρείς φωτοσβέστες της δημοτικής «αυλής».

-Τον υποχρεώνουν να συμβιβαστεί σύμφωνα με τα συμφέροντα τους και αποφεύγουν να έρθουν σε σύγκρουση μεταξύ τους, λειτουργούν υποχθόνια με σκοπό να εξυπηρετούν τα ιδιοτελή μακροχρόνια «στρατηγικά» σχέδια τους.

-Το αποτέλεσμα της επιλογής εξυπηρετεί τους ιδίους με το παραπάνω αλλά δημιουργεί ρήγμα στα θεμέλια του εξέχον θεσμικού φορέα και θέτει σε αμφισβήτηση την διαχειριστική ικανότητα του πρώτου πολιτικού προσώπου του Δήμου.-

Κεντρική ιδέα: Στην πολιτική τις περισσότερες φορές τον καλό τον άνθρωπο τον κάνουν ότι θέλουν, για αυτό και τον εκλέγουν.

Σπύρος Α. Ηλιάδης

Δημοσιογράφος - Εκδότης