Σε πείσμα των δύσκολων καιρών, λόγω κορονοϊού οι Αμυνταιώτες τήρησαν και φέτος το πατροπαράδοτο έθιμο των «Τσιριβάρβαρων»*, και άναψαν
τις φωτιές στις γειτονιές του Αμυνταίου. Μεγάλος απών ο δήμος Αμυνταίου, ο οποίος δεν άναψε την καθιερωμένη εδώ και χρόνια φωτιά του, λόγω της πανδημίας.Ο lexovitis κατέγραψε με την κάμερα μερικές από τις φωτιές, οι οποίες όμως
δεν είχαν την αίγλη των προηγούμενων χρόνων.
*
Πρόκειται
για ένα έθιμο που πραγματοποιείται κάθε χρόνο στις 3 του Δεκέμβρη.
Παραμονή της Αγίας Βαρβάρας οι κάτοικοι μαζεύουν προσανάμματα και ξύλα στο
κέντρο της γειτονιάς και στοιβάζουν σε μορφή πυραμίδας, ώστε το βράδυ που θα τα
ανάψουν να έχουν τη ψηλότερη φωτιά. Τη στιγμή που ανάβει η φωτιά τους, όλοι
μαζί αναφωνούν «τσίρι-τσίρι βάρβαρα» κι αρχίζει το γλέντι.
Ο κόσμος μαζεύεται γύρω από τη φωτιά, πίνοντας, τρώγοντας και
χορεύοντας με μουσική, που παίζει τοπικούς σκοπούς με χάλκινα πνευστά, ώσπου να
ξημερώσει σε μια ιδιότυπη ολονυκτία. Το έθιμο έχει Ρωμαϊκές καταβολές, που
σύμφωνα με αυτές συμβολίζει τη νίκη πάνω στη φωτιά, την ευχή να πάει καλά η
χρονιά, την επιθυμία να εξαλειφθούν τα κακά πνεύματα, η χριστιανική εκδοχή όμως
θέλει το έθιμο προς τιμήν της Αγίας Βαρβάρας, που σώθηκε όταν αποπειράθηκαν να
την κάψουν. Ο Δήμος Αμυνταίου αναβιώνει το έθιμο με το άναμμα της κεντρικής
φωτιάς στην οποία συμμετέχουν όλοι οι σύλλογοι του Δήμου προσφέροντας
παραδοσιακή φασολάδα, τοπικό κρασί, τσίπουρο και εδέσματα.
Πληροφορίες
από την ιστοσελίδα του δήμου Αμυνταίου
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ μας,γι αυτη τη τοπικη, παραδοσιακη γιορτη μας,που νομιζω,πουθενα αλλου δεν γιορταζεται..Λογω του covid/19,ξαναβρηκε,τη παλια, αυθορμητη, λαικη,νεολαιιστικη,συνταγη της, χωρις τα..ταρατατζουμ,του Δημου μας..με τους κρυους λουκουμαδες του..Α.Θ.Ρ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕτσι, για την ιστορια..Η καυσιμη υλη, των μεχρι πριν 40 χρονια,''τσιριβαρβαρων'',ηταν, βασικα οι..''βαλιαφτσες'',ενα αγκαθωτο,χορταρενιο παρασιτο,που υπερ ευδοκιμουσε τοτε, και ταλαιπωρουσε τους αγροτες στα χωραφια..Αυτο, με χιλιους κοπους, σε καθημερινες εκστρατειες,ολη η πιτσιρικαρια,μαζευαμε,για τη φωτια,κι ετσι καθαριζαμε τον καμπο,απο ενα βλαβερο ζιζανιο..Σε μικροτερη ποσοτητα,και κλεμενα απ τις αυλες,ηταν οι''λουζινκες''[κληματσιδες],και οι''λιουσκες''[κορμος του καλαμποκιου]..Τα ξυλα ηταν ανυπαρκτα,σαν ακριβα τοτε υλικα για τις σομπες..Α.Θ.Ρ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο Ελληνικο ονομα της..''βαλιαφτσας'',συγχωρειστεμε,αλλα το αγνοω..Α.Θ.Ρ.
ΑπάντησηΔιαγραφή