Φθηνή θέρμανση. Όνειρο ήταν και πάει;

                                                                      Άρθρο του Γιώργου Παπαγρηγορίου

                                                                         Δημοτικού Συμβούλου Φλώρινας

Την ώρα, που στη Φλώρινα ενταφιάστηκε η τηλεθέρμανση και έγινε στροφή στο φυσικό αέριο ως λύση για το μείζον ζήτημα της θέρμανσης, έχει ξεκινήσει μία άλλη συζήτηση για το ενεργειακό μέλλον.

Προάγγελος των εξελίξεων ήταν η παραδοχή εκ μέρους της Κομισιόν ότι το φυσικό αέριο δεν είναι «καθαρό» καύσιμο. Ήταν πλέον ηλίου φαεινότερο για τους έχοντες κοινή λογική και αντίληψη ότι κάτι τρέχει. Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Η Κομισιόν δεν είναι γραφείο τύπου που διοχετεύει διαρροές για να μετράει τις αντιδράσεις της κοινής γνώμης.

Κάποιοι λοιπόν θα έπρεπε να έχουν «ψυλλιαστεί» και να απαντήσουν στα ερωτήματα:

Έχει μέλλον το φυσικό αέριο; Ναι ή όχι;

Μήπως πριν ακόμα αρχίσουμε να το χρησιμοποιούμε θα έχει ξεκινήσει η συζήτηση για την αντικατάσταση του, ανάλογη της συζήτησης για την μεταλιγνιτική εποχή;

Η επιβεβαίωση, ότι το ενεργειακό μέλλον βρίσκεται αλλού, έρχεται από την Ευρωβουλή. Η μετάβαση στο υδρογόνο αποτελεί κύρια προτεραιότητα. Η χρηματοδότηση θα κατευθύνεται στις υποδομές υδρογόνου και προτείνεται η σταδιακή κατάργηση όλων των ορυκτών καυσίμων στην Ε.Ε. Αφήνει μεν ένα παράθυρο ώστε να μη θίγεται το δικαίωμα μιας χώρας να καθορίζει το δικό της ενεργειακό μίγμα, το πλαίσιο όμως που δημιουργεί σαφώς αποθαρρύνει τη χρήση ορυκτών καυσίμων, μεταξύ αυτών και του φυσικού αερίου.

Ναι, η Ευρώπη χρησιμοποίησε το φυσικό αέριο, όπως και η Ελλάδα. Γνώριζε ότι αυξάνει τον δείκτη ενεργειακής της εξάρτησης. Ήταν όμως εκείνη τη χρονική συγκυρία η προσφορότερη λύση.

Σήμερα όμως κοιτάει αλλού. Προετοιμάζει τη νέα συνθήκη. Το υδρογόνο είναι η πρώτη προτεραιότητα για ενεργειακή απεξάρτηση από το εισαγόμενο φυσικό αέριο και οικονομικότερη.

Πολύ ορθά η Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας βγήκε μπροστά, στρέφεται στο υδρογόνο και θεμελιώνει το εγχείρημα. Είναι ένα στοίχημα και αν το κερδίσει θα έχει θέσει ισχυρές βάσεις για να παραμείνει η περιοχή ενεργειακό κέντρο της Χώρας.

Στη νέα μονάδα Πτολεμαίδα 5 επενδύονται 300 εκατομμύρια ευρώ για τον μετασχηματισμό, που θα επιτρέπει να λειτουργεί και με υδρογόνο.

Τι βλέπουν λοιπόν όλοι γύρω μας και δεν μπορούμε να δούμε εμείς στη Φλώρινα;

Αν συνυπολογίσει κανείς την ιλιγγιώδη αύξηση της τιμής του φυσικού αερίου και σύμφωνα με έγκυρους αναλυτές την τάση περαιτέρω αυξήσεων στο μέλλον, ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι η τιμή του θα είναι συμφέρουσα για θέρμανση στα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις;

Ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι οι γεωπολιτικές ανακατατάξεις και εξελίξεις δεν θα αποτελέσουν εμπόδιο στην απρόσκοπτη παροχή φυσικού αερίου από τις χώρες που το εξάγουν;

Εν κατακλείδι, ποιος είναι αυτός που παίρνει το ρίσκο και προωθεί μια λύση που δεν ανταποκρίνεται στο διαχρονικό αίτημα της τοπικής κοινωνίας για φθηνή θέρμανση; Η βάση και ουσία αυτού του αιτήματος δεν είναι το είδος του καυσίμου ή το είδος της θέρμανσης. Αν θα είναι πετρέλαιο, φυσικό αέριο, τηλεθέρμανση ή οτιδήποτε άλλο. Ζητείται επιτέλους η οικονομικότερη λύση που θα ανακουφίσει νοικοκυριά και επιχειρήσεις.

Σήμερα αδιαμφισβήτητα το φυσικό αέριο, όχι μόνο δεν είναι η οικονομικότερη λύση αλλά μεταξύ των υπολοίπων είναι και η πιο ακριβή. Επίσης, στη Φλώρινα των μεγάλων χειμώνων, έχει ειπωθεί ότι δεν μπορούμε να πληρώνουμε για θέρμανση το ίδιο με την υπόλοιπη Ελλάδα.

Με το φυσικό αέριο όμως και επειδή η τιμή είναι ενιαία, διασφαλίζουμε ότι θα πληρώνουμε ακριβώς το ίδιο π.χ. με την Αθήνα. Με τη διαφορά όμως, ότι εκείνοι θα πληρώνουν για λίγες ημέρες και εμείς για 8 μήνες. Και θα μπει η Φλώρινα πάλι στο φαύλο κύκλο των περασμένων χρόνων. Μία από τα ίδια. Να ζητάει αντί για επίδομα πετρελαίου θέρμανσης, αυτή τη φορά επίδομα φυσικού αερίου.

Και γιατί όλα αυτά;

Ίσως για πρόσκαιρα οφέλη με ορίζοντα ως τις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές.

Ίσως γιατί δεν υπήρξε διάθεση και κυριάρχησε η ραθυμία με αποτέλεσμα να μη δοθεί ποτέ ο αγώνας για να διεκδικηθεί νέος τρόπος παροχής θερμικής ενέργειας για την τηλεθέρμανση της Φλώρινας μετά το κλείσιμο του ΑΗΣ.

Ίσως γιατί δεν υπήρξε αντοχή σε πιέσεις.

Ίσως γιατί υπήρξε «έντιμος συμβιβασμός και συμφωνία».

Μάλλον δε θα μάθουμε ποτέ. Αλλά δεν έχει πια καμία σημασία.

Σημασία έχει ότι οι εξελίξεις δρομολογήθηκαν και η φθηνή θέρμανση φαίνεται ότι πάει περίπατο.

Θα επαληθευτούν άραγε αυτές οι εκτιμήσεις;

Ο χρόνος θα δείξει.