Θα πετούσες ποτέ σκουπίδια μέσα στο σπίτι σου;

 

(γράφει η Αλεξάνδρα Στυλιάδου)

Τότε γιατί τα πετάς καταγής; Γιατί πετάς χαρτομάντιλα, χαρτάκια και

κουτάκια στη μέση του δρόμου, στα πάρκα, ακόμα και στα χωράφια;

Γιατί όπου και να κοιτάξουμε θα πρέπει να βλέπουμε σκουπίδια; Μπλιάξ.

Εσένα δε σε ενοχλεί αυτή η εικόνα; Δε σε πειράζει όταν οι άνθρωποι ανοίγουν το παράθυρο του αυτοκιν

ήτου και πετούν αποτσίγαρα και ότι άλλο άχρηστο έχουν;

Δε μας έφτανε ο χαζοκορωνοϊός, έχουμε να ασχολούμαστε και με τα σκουπίδια.

Μερικοί άνθρωποι προσπαθούν να πείσουν και άλλους ανθρώπους να αλλάξουν τον κόσμο προς το καλύτερο αλλά δεν μπορούνε.

Έτσι προσπαθούν να το κάνουν μόνοι τους.

Δε θα ήταν όμως ωραίο να συμμετέχουμε όλοι; Κι εσύ μπορείς να μαζέψεις σκουπίδια και να βοηθήσεις να αλλάξει ο κόσμος  προς το καλύτερο. Εγώ που είμαι 11 χρονών θα ήθελα πολύ να ζω σε ένα πιο καθαρό και πρώτα από όλα όμορφο περιβάλλον. Εξάλλου, δε θα χαιρόσουνα να λένε «να κοίτα αυτός ο  άνθρωπος τι ωραία φροντίζει για το περιβάλλον και τα ζώα».

Και για φαντάσου πόσο καλύτερος θα είναι ο πλανήτης αν όλοι βάζαμε ένα χεράκι.

Δε θα ήταν ωραίο όταν πηγαίνεις για πικ-νικ να μην χρειάζεται να βλέπεις πεταμένα σκουπίδια ή κατεστραμμένα και βρώμικα κιόσκια;

Δε θα ήταν ωραίο να μην χρησιμοποιούμε καύσιμα όταν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε άλλους τρόπους;

Γιατί να πάρεις το αυτοκίνητο να πας μέχρι τον μπακάλη και δεν περπατάς ή γιατί δεν πηγαίνεις με το ποδήλατο; Θα κάνεις και καλό στην υγεία σου.

Αντί να πάρουμε, υφασμάτινη ή χάρτινη σακούλα γιατί να παίρνουμε πλαστικές και μάλιστα να τις πετάμε από δω και εκεί; Έλεος δηλαδή.

Όλοι πετάμε σκουπίδια αλλά δε τα μαζεύουμε όλοι. Γιατί;

Γιατί δε γινόμαστε όλοι ένα και να κάνουμε τον πλανήτη ένα καλύτερο μέρος.

Αν καταστρέψουμε αυτόν τον πλανήτη που αλλού θα μένουμε;

Κανένας δε πρέπει να συμπεριφέρεται έτσι.

Εγώ που ζω σε αγροτικό μέρος και έχω ζώα δεν αντέχω να βλέπω σκουπίδια ακόμα και στα χωράφια.

ΜΕ ΕΝΟΧΛΟΥΝ.

Εσύ όταν εξερευνείς τη φύση και βλέπεις ένα σκουπίδι μέσα στους θάμνους δεν ενοχλείσαι;

Ας οργανωθούμε λοιπόν, ας είμαστε υπερήφανοι για το μέρος που ζούμε. Ας βγαίνουμε κάθε Σάββατο με σακούλες και γάντια και ας ανακυκλώνουμε.

Ας μη χαραμίζουμε τόνους χαρτιά χωρίς λόγο. Δε το ξέρουμε ότι αν δεν υπάρχουν δέντρα δεν υπάρχει και ο οξυγόνο και τουλάχιστον από ότι έχουμε μάθει στο σχολείο, χωρίς οξυγόνο δε θα μπορούμε να αναπνέουμε.

Καλό καλοκαίρι σε όλους

Αλεξάνδρα Στυλιάδου

Μαθήτρια της Ε’ Τάξης Δημοτικού Σχολείου Αετού