Άπειρον Φώς

Είναι τόσο άπειρο το Αληθινό Φώς τού Θεού Χριστού, 

που στην Ορθόδοξη Εικονογραφία πάρα πολλές φορές

στην σε Φώς Μεταμόρφωση Του, εικονίζεται να Τον περιβάλει 

ένας μαύρος κύκλος.

Σαν ένας νόμος αντιθέσεων στην ζωγραφική ή στην σκηνή,

οπού το μάτι οδηγείται σκηνοθετικά να αναζητήσει,

το αντίθετο χρώμα απ’αυτό που παριστάνεται.

Σαν την πηγή τού Φωτός γιά τον Άνθρωπο στον οφθαλμό,

που η κόρη του ωστόσο είναι μαύρη.

Σαν την εμπειρία που έχει κανείς πεθαίνοντας, διαπιστώνοντας πως ζει.

Σαν το ανυποψίαστο -γιά τον αμύητο κόσμο- Φώς,

που υπάρχει στα σιωπηλά μαρτυρικά και αθόρυβα θριαμβικά μαύρα ράσα. 

Στις στάλες αυτού τού Ανικήτου Φωτός είμαστε βαπτισμένοι, και αυτό μένει.

μέσα σε ένα αιώνιο Ελληνικό Αύγουστο, γήϊνο ή επουράνιο,

όταν όλα τα άλλα "φώτα", αθύρματα τής απάτης, ερημωμένα,

σαν κάθε ψέμμα, αφανίζονται.

 

 

Γεώργιος Κακής Κωνσταντινάτος

Ηθοποιός Σκηνοθέτης Εικαστικός