Είναι τόσο άπειρο το Αληθινό Φώς τού
Θεού Χριστού,
στην σε Φώς Μεταμόρφωση Του, εικονίζεται να Τον περιβάλει
ένας μαύρος κύκλος.
Σαν ένας νόμος αντιθέσεων στην
ζωγραφική ή στην σκηνή,
οπού το μάτι οδηγείται σκηνοθετικά να
αναζητήσει,
το αντίθετο χρώμα
απ’αυτό που παριστάνεται.
Σαν την πηγή τού Φωτός γιά τον Άνθρωπο
στον οφθαλμό,
που η κόρη του
ωστόσο είναι μαύρη.
Σαν την εμπειρία που έχει κανείς
πεθαίνοντας, διαπιστώνοντας πως ζει.
Σαν το ανυποψίαστο -γιά τον αμύητο κόσμο- Φώς,
που υπάρχει στα σιωπηλά
μαρτυρικά και αθόρυβα θριαμβικά μαύρα ράσα.
Στις στάλες αυτού τού Ανικήτου Φωτός είμαστε
βαπτισμένοι, και αυτό μένει.
μέσα
σε ένα αιώνιο Ελληνικό Αύγουστο, γήϊνο ή επουράνιο,
όταν
όλα τα άλλα "φώτα", αθύρματα τής απάτης, ερημωμένα,
σαν
κάθε ψέμμα, αφανίζονται.
Γεώργιος
Κακής Κωνσταντινάτος
Ηθοποιός
Σκηνοθέτης Εικαστικός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Α. Τα σχόλια εκφράζουν αποκλειστικά τις απόψεις των αποστολέων τους.
Β. Θερμή παράκληση, τα σχόλια να είναι κόσμια, ώστε να συνεισφέρουν στο διάλογο.
Γ. Δεν δημοσιεύονται σχόλια:
1.-Υβριστικoύ χαρακτήρα
2.- Γραμμένα με greeklish
3.- Με προσωπικό περιεχόμενο
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.